کد خبر 237452
۷ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۹

«حیات» گزارش می‌دهد؛

خانه‌ای در بهشت زهرا برای مصطفای شهیدم + فیلم

خانه‌ای در بهشت زهرا برای مصطفای شهیدم + فیلم

حالا از آن تاریخ، زمان برای مادر ایستاده است. نه‌تنها زمان، بلکه آنچه آن را دنیا می‌نامیم برای مادر مصطفی به پایان رسیده است. مصطفی در واپسین نفس‌هایش از مادر خواست تا او را به منزل ببرد و حالا این خواسته مصطفی داغ مادر را همیشه تازه نگه داشته است تا جایی که هر روز، راس ساعتی که مصطفی از محل کار به خانه برمیگشت، مادر بر مزار او حاضر است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، می‌گویند وقتی مجاهدی شهید می‌شود، زنی دوباره شهید می‌شود؛ وقتی مجاهدی می‌رود، زنی دوباره مجال می‌یابد تا عاشقتر شود.

اینجا بهشت زهرای تهران است. این مادر، مادر مصطفی است. شهید مصطفی علیدادی؛ شهید سلامت. اینجا میعادگاه مادر و فرزندی است که در اوان جوانی رخ سرخش در راه شهادت چون لاله ای واژگون به خاک آرمید.

حالا از آن تاریخ، زمان برای مادر ایستاده است. نه‌تنها زمان، بلکه آنچه آن را دنیا می‌نامیم برای مادر مصطفی به پایان رسیده است. مصطفی در واپسین نفس‌هایش از مادر خواست تا او را به منزل ببرد اما او برای شهادت برگزیده شده بود و حالا این خواسته مصطفی داغ مادر را همیشه تازه نگه داشته است تا جایی که هر روز، راس ساعتی که مصطفی از محل کار به خانه برمیگشت، مادر بر مزار او حاضر است.

سه‌شنبه ۲۹ مهرماه سال ۱۳۹۹ که پسر به سوی آرزویش پر کشید، قلب مادر را هم با خود برد. هر روز راس ساعت مادر اینجا حاضر است و علی رغم همه مشقت‌هایی که در این راه متحمل می‌شود، در سرما و گرما بر مزار مصطفای شهیدش که در قطعه ای غیر از قطعات شهدا دفن است، حضور دارد.

مادر آرام است اما در دلش شعله‌ای به نام درد فراق روشن است که او را تا بهشت خواهد برد. در حقیقت این شکوه و آرامش را فقط می‌توان در مکتب مادران زینبی یافت.

شهید مدافع سلامت مصطفی علیدادی جوان دهه هفتادی بود که در زمان کرونا، از هر کار جهادی غفلت نمی‌کرد و درست زمانی که همه از یکدیگر قرار می‌کردند او در دل خطر خود را قرار می‌داد. از تهیه بسته‌های بهداشتی تا ضدعفونی کردن معابر و در آخر هم غسالی بیماران کرونایی گوشه‌ای کارهای مصطفی بود. او پلیس بود. حافظ جان و مال مردم اما این وظیفه‌اش او را از دیگر وظایف غافل نکرد و نسبت به اطراف بی تفاوت نبود.

او بیماران کرونایی را غسل می‌داد، تا آخرین لحظه جانش از پای ننشست. در حالی که او استوار دوم ناجا بود و در نیروی انسانی کار می‌کرد، اما انگار پشت میزنشین نبود. در هر اتفاق و میدانی به‌عنوان داوطلب پای‌کار بود.

مصطفی علیدادی، متولد ۲۴ بهمن‌ماه سال ۷۳ بود. سال ۹۶ ازدواج کرده و درسش را در رشته IT دانشگاه نیمه‌کاره رها کرده بود.

مصطفی در نهایت ۲۷ مهرماه ۹۹ براثر ابتلا به کرونا پر کشید و به خیل شهیدان پیوست. او حتی فرصت نکرد فرزندش را ببیند و زمانی پسرش به دنیا آمد که سه روز قبل از آن به خیل شهدا پیوسته و به آرزویش رسید.

مصطفی علیدادی در قطعه ۲۳۱ بهشت‌ زهرا و کنار شهدای مسجد ارک آرام گرفته است. اگر گذرتان به بهشت زهرا افتاد،‌ به این مدافع امنیت و شهید سلامت هم سر بزنید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha