به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، آخرین نشست رسانه‌ای فیلم پروین در ششمین روز جشنواره، با حضور محمدرضا ورزی کارگردان، محمدرضا شریفی نیا تهیه کننده، مارال بنی آدم، آزیتا حاجیان، ملیکا شریفی نیا، علی کیان ارثی، محمدرضا شهبانی نوری، محمد شعبان‌پور، بازیگران، بهزاد عبدی آهنگساز، مسعود اوسطی طراح صحنه، مهدی حسینی‌وند تدوینگر، فرشاد خالقی فیلمبردار، رویا ابراهیمی طراح لباس و مهرداد جلوخانی صداگذار  برگزار شد.

محمدرضا ورزی کارگردان فیلم «پروین» اظهار کرد: سوژه و فیلمنامه پروین اعتصامی ۱۳ سال قبل در ذهن من شما گرفت همیشه دوست داشتم راجع به مفاخر کشور فیلم بسازم‌. ساخت زندگی پروین اعتصامی بسیار سخت بود چراکه منابع گسترده ای راجع به زندگی ایشان وجود ندارد.

مارال بنی آدم بازگیر نقش «پروین» افزود: بزرگترین شانس هنری من بود که در این نقش بازی کردم. برای این فیلم از خود پروین اعتصامی اجازه گرفتم و با حضور بر مزار ایشان از وی اجازه گرفتم. ساعتها با آقای ورزی درباره زندگی خانم اعتصامی صحبت کردیم و تمام تلاشم را کردم تا بتوانم به نقش نزدیک شوم.

آزیتا حاجیان نیز مطرح کرد: برای من بازی در نقش مادر پروین افتخار بزرگی بود. شاید نسل نو بیشتر با فروغ آشنا باشند ولی واقعا پروین شعرهای بسیار زیبایی دارد.

وی افزود: هر منبعی که بود در اختیار ما گذاشتند. مادر پروین هم مانند هر مادر دیگری نگران فرزندش بود. من یک مادر را با تمام دغدغه‌هایش بازی کردم.

ملیکا شریفی‌نیا بازیگر نقش «آگرین» گفت:  نقش آگرین برای من بسیار جذاب بود در واقع  این شخصیت حاصل تخیل نویسنده بود و وجود خارجی ندارد. با تمام وجودم سختی‌ها و غمش را حس کردم.

محمد شعبان‌پور دیگر بازیگر این فیلم گفت: اول قرار بود من نقش فضل الله را بازی کنم در اتفاقاتی که افتاد، گفتند تو ابوالفتح را بازی کن. مدتی گذشت و گفتند پروین را بازی کن! خیلی سپاسگزارم از آقای شریفی نیا و ورزی و خیلی سخت است در این فضا به کسی که کار اول سینمایی‌اش را انجام می‌دهد. بیشتر من را با کارهای طنز می‌شناسند و واقعا هر کسی این ریسک را نمی‌کند. به همین دلیل از آقای ورزی و شریفی نیا سپاسگزارم. اگر نقش خوب درآمده شما به همبازیان من نگاه کنید.

در ادامه کارگردان فیلم «پروین» بیان کرد: من زندگی مفاخر را دوست دارم. و نسل جوان  فیلمساز باید بیشتر به تولید چنین آثاری توجه کنند. فیلم تختی و کمال‌الملک این دو بیوگرافی بودند که ماندگار شدند و جای این دست فیلم‌ها خالی است.

ورزی گفت: هدفم از این فیلم یک پیام بود. هدفم بیشتر این بود که نشان دهم یک زن در شرایط خاص دوران خودش برای تثبیت خود چقدر تلاش کرد و متاسفانه در زمان خود طعم شهرت را نچشید. در زمان فیلمبرداری هم سعی کردیم به مطلوب‌ترین شکل ممکن برسیم.