به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ حدیث معصوم (ع) همواره مفسّر و مبیّن قرآن است، به ویژه که فهم بسیاری از احکام دین، بدون کمک احادیث دست نیافتنی است؛ زیرا قرآن در بیشتر آیات به بیان کلیات پرداخته و تبیین جزئیات را به پیامبر اسلام (ص) و اوصیای پس از او واگذار کرده است.

 امام صادق (ع) فرمودند:«انَّ صَاحِبَ الدِّینِ فَکَّرَ فَعَلَتْهُ السَّکِینَةُ وَ اسْتَکَانَ فَتَوَاضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنَی وَ رَضِیَ بِمَا أُعْطِیَ وَ انْفَرَدَ فَکُفِیَ الْإِخْوَانَ وَ رَفَضَ الشَّهَوَاتِ فَصَارَ حُرّاً وَ خَلَعَ الدُّنْیَا فَتَحَامَی الشُّرُورَ وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرَتِ الْمَحَبَّةُ وَ لَمْ یُخِفِ النَّاسَ فَلَمْ یَخَفْهُمْ وَ لَمْ یُذْنِبْ إِلَیْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ فَفَازَ وَ اسْتَکْمَلَ الْفَضْلَ وَ أَبْصَرَ الْعَافِیَةَ فَأَمِنَ النَّدَامَة؛

آدم دین‏دار چون می ‏اندیشد، آرامش بر جان او حاکم است. چون خضوع می ‏کند متواضع است. چون قناعت می‏ کند، بی‏نیاز است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهایی را برگزیده از دوستان بی‏ نیاز است. چون هوا و هوس را رها کرده آزاد است. چون دنیا را فرو گذارده از بدی‏ ها و گزندهای آن در امان است. چون حسادت را دور افکنده محبتش آشکار است.مردم را نمی ‏ترساند پس از آنان نمی‏ هراسد و به آنان تجاوز نمی‏ کند پس از گزندشان در امان است. به هیچ چیز دل نمی ‏بندد پس به رستگاری و کمال فضیلت دست می ‏یابد و عافیت را به دیده بصیرت می‏ نگرد پس کارش به پشیمانی نمی ‏کِشد.»

منبع:(امالی (مفید) ص 52، ح 14)