به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ حدیث معصوم (ع) همواره مفسّر و مبیّن قرآن است، به ویژه که فهم بسیاری از احکام دین، بدون کمک احادیث دست نیافتنی است؛ زیرا قرآن در بیشتر آیات به بیان کلیات پرداخته و تبیین جزئیات را به پیامبر اسلام (ص) و اوصیای پس از او واگذار کرده است.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم یَظلِمهُم و َحَدَّثَهُم فَلَم یَکذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم یَخلفهُم فَهُوَ مِمَّن کَمُلَت مُرُوَّتُهُ و َظَهَرَت عَدالَتُهُ و َوَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَت غیبَتُهُ؛
هر کس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نکند، دروغ نگوید، خلف وعده ننماید، جوانمردیش کامل، عدالتش آشکار، برادری با او واجب و غیبتش حرام است.»

منبع: (عیون اخبار الرضا ج2 ، ص30 - نهج الفصاحه ص725 ، ح2762)