به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید «حسین برهانی شیدانی» یک خرداد 1342 در اصفهان چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام 11 آبان 1361 در ابوغریب به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در قسمتی از وصیت‌نامه شهید برهانی آمده است:
«من از شما می‌خواهم كه برايم گريه نكنيد بلكه برای حسين و يارانش گريه كنيد و افتخار كنيد كه فرزندتان جانش را در راه اسلام داده و فرض كنيد كه شب عروسی من است و برايم خوشحال باشيد و بر سر مزارم با شربت و شيرينی از مردم پذيرايی كنيد تا روح من آرام بگيرد و بدانيد كه راه حسين را پيمودم و تو خواهرم مانند زينب راه را بپيما و شما برادرانم نكند در سوگ من بنشينيد بلكه يک لحظه آرام نگيريد و با دشمنان خدا پيكار كنيد و نگذاريد كه خون شهيدان به هدر برود و من بعنوان يک برادر كوچک‌تر از شما می‌خواهم كه صبر داشته باشيد و به جای گريه راهم را ادامه بدهيد و اميدوارم كه فرزندان شما و فرزندان خواهرم سرباز خمينی بشوند و پرچم (نصر من الله و فتح قريب) به رهبری امام خمينی را در جهان برافرازند و بدين محمد جانی تازه بخشند و اما چند سخنی با هموطنانم، شما ای ملت رنج كشيده و ستم ديده، نكند يک لحظه از خدا غافل بشويد بلكه مانند كوه استوار و مانند دريا در مقابل دشمنان خدا خروشان باشيد و از فرمان امام خمينی سرپيچی نكنيد كه در روز قيامت هيچ عذری نمی‌توانيد بياوريد و نگذاريد افراد خود فروخته و منافق در بين شما رخنه كنند و ضربه به اسلام بزنند كه در اين صورت قلب امام را به درد می‌آوريد و بدانيد كه مسئول هستيد و در پشت جبهه به رزمندگان و جنگ زدگان كمک كنيد و در راه خدا انفاق كنيد كه خدا پاداش بزرگی به شما می‌دهد و راه شهيدانی كه بخاطر اسلام فدا شدند و به لقاء الله پيوستند را ادامه دهيد و در اين راه كوتاهی نكنيد كه عذاب جهنم بسی عظيم است و در آخر از پدر گرامی، مادر عزيز، خواهر ارجمند و برادران انقلابيم صميمانه می‌خواهم كه مرا حلال كنند و از تمام خويشاوندان و آشنايان برايم حلاليت بطلبند و سلام مرا به برادران انجمن اسلامی برسانيد.»
