حکایتی به بهانه روز مقاومت دزفول؛ شهری که مردمانش قوی ترین سپر دفاع موشکی بودند
بچه های جبهه و جنگ با آنکه خود، زندگی زیر آتش توپ و تانک را تجربه کرده اند، اما همیشه با شگفتی از مقاومت مردم دزفول سخن می گویند.
به گزارش حیات و به نقل از دویست و نود و نهمین شماره هفته نامه حیات طیبه، نامی که آن روز، رزمندگان بر این شهر نهاده بودند، گویای واقعیت آن روزها است، بلد الصواریخ (شهر موشک ها) پایتخت مقاومت، شهر مقاومت.
برای پی بردن به حماسه ایی که این شهر تاریخی مقابل بعثی ها خلق کردند، کافی است، به صفحه اول روزنامه های آن روزها نگاه بیندازید. روزی نبود که اطلاعات و کیهان تیتر و خبری از موشکباران دزفول نداشته باشد.
اولین بار در چهارم خرداد سال 1361 شهر زیبای دزفول مورد حملات شدید هوایی و موشکی بعثیان حاکم بر عراق قرار گرفت و بسیاری از شهروندان آن قربانی شدند. در آغاز جنگ ایران و عراق دزفول بیش از ۲۰۰ بار موشکباران و ۲۰ هزار بار گلوله‌باران شد. دزفول در دوران جنگ 7 هزار شهید، زخمی و مفقودالاثر تقدیم نظام و کشور اسلامی کرد که از این تعداد، دو هزار و ۶۰۰ نفر را شهدای این شهر تشکیل می دهد. بیش از ۲۵۰ شهید از این شهدا، زیر ده سال سن داشتند و برخی حتی به هنگام شهادت، تنها سه روز از آغاز حیاتشان در این سرزمین می گذشت.
مردم دزفول قهرمان چنان پای کار ایستادند که همین یک شهرِ کوچکِ کم جمعیت، نیرو و امکانات یک لشکر را تامین می کرد؛ اتفاقی که در تاریخ جنگ‌های دنیا بی‌سابقه است.
پیشاپیش مردم که حاضر نشدند شهر را ترک کنند امام جمعه شجاع این دزفول قرار داشت.رهبر انقلاب هم در این زمینه می فرمایند: «اینکه مرحوم قاضی در دزفول ماند و موجب شد که مردم در دزفول بمانند و با این همه موشکی که به دزفول زدند، دزفول تخلیه نشود، راز آن اینجا است؛ چون اگر دزفول از سکنه خالی می شد، گرفتن آن آسان بود.» آبان ۱۳۵۹ خرمشهر سقوط کرد؛ اما مردم دزفول نگذاشتند تا خاطره تلخ خرمشهر تکرار شود تا دومین حلقه مورد نظر دشمن برای اشغال خوزستان و تداوم پیشروی‌ها شکست بخورد.
نکته مهم که موجب شگفتی ناظران بود، جریان داشتن زندگی و کسب و کار مردم در ایام موشکباران بود. بسیاری از اماکن تجاری و اقتصادی فروریخته بود یا اغلب منازل با اصابت موشک سوراخ شده بود اما طبق گزارش منابع رسمی، کمتر شهروند دزفول حاضر به ترک شهر و مهاجرت شده بود. همین نکته نام دزفول را به عنوان نماد دلیری و استواری در تاریخ ثبت کرد، شهری که تا آن زمان زخم دویست موشک و بیست هزار گلوله توپ دشمن را به جان خریده بود و هم چنان بر پا و استوار بود.
همه آنها که در ایام جنگ گذرشان بر این شهر آرمیده در کنار رود خروشان دز افتاده بود خاطرات شیرین از برپایی ها هر هفته نماز جمعه باشکوه شهر و پذیرایی مردم مقاوم آن از رزمندگان در ایستگاه‌های صلواتی دارند.
همچنین رشادت‌ها و از خودگذشتگی‌های این ملت غیور و همچنین اهداء شهدای فراوان این شهر موجب شد تا امام خمینی (ره) در مورد این شهر فرمودند: «دزفول دین خود را به اسلام ادا کرد». مردم دزفول درحقیقت امتحان خود را به خوبی پس دادند و کلام و پیام امام در سال ۱۳۶۲، بزرگ ترین و باارزش ترین تقدیر برای آنان بود: «شما دزفولی‌ها امتحان دادید و از این امتحان خوب بیرون آمدید...».
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای این خاطره را در خطبه‌های نماز جمعه نهم آبان‌ماه ۱۳۵۹ روایت کرده‌اند.
بعد از آن که در شهر دزفول مردم بى‌پناه و بى‌دفاع مورد تجاوز سلاحهاى دورزن مزدوران عراقى قرار گرفتند که ما همان شب اتفاقاً در دزفول بودیم، من صبح وارد شهر شدم و در خیابان ها حرکت مى‌کردم، شب را در پایگاه نیروى هوایى گذراندیم که خارج شهر است، روز گفتم بروم ببینم با این حادثه‌ى فاجعه‌آمیزى که در این شهر رخ داده است و شاید بیش از صد نفر زن و مرد و کودک بى‌گناه و بى‌دفاع نیمه شب کشته شدند، بروم ببینیم روحیه مردم چگونه است.
در این شهر نشانه‌اى از حیات ایمانى و عزم و تصمیم به چشم مى‌خورد. در مقابل عظمت و شجاعت این مردم – چه زنشان و چه مردشان و چه جوانشان و چه پیرشان – انسان مبهوت مى‌ماند. رژیم مزدور عراقى براى اینکه دزفول را تخلیه بکند از مردم و نیروهاى انقلابى را از آن‌جا خارج کند دست به این توطئه‌ى رذالت‌آمیز و پست زده است، مردم شهر را هدف موشکهاى دورزن قرار مى‌دهد … اما مردم مثل اینکه هیچ اتفاقى در شب گذشته در شهرشان نیافتاده است.
البته جوانهاى پرشور شعار مى‌دادند مى‌گفتند به ما سلاح بدهید تا ما برویم انتقام بگیریم. من براى مردم صحبت کردم. عصر همان روزى که شبش آن حادثه اتفاق افتاده بود هزاران نفر جمعیت، با شور، با هیجان، در مسجد جامع شهر دزفول جمع شدند، من سپاس و شکرانه‌ى خودم را از این همه شجاعت به عنوان یک انسانى که علاقه‌مند به شجاعت است، علاقه‌مند به ایمان است، علاقه‌مند به مردم فداکار است، به آن مردم فداکار عرض کردم الان هم از این تریبون عظیم نماز جمعه، از این تریبون میلیونى و از میان شما برادران و خواهران نمازگزار به تمام مردم شهر دزفول از زن و مرد و پیر و جوان درود مى‌فرستم. مردمان شجاع، مؤمن، متوکل به خدا.
(خطبه‌های نماز جمعه تهران نهم آبان سال پنجاه نه)
