به گزارش خبرنگار گروه ورزشی حیات؛ رشته هاکی روی یخ در ایران یک رشته نوپاست که عمر آن هنوز به ۴ سال نرسیده است ولی در این فرصت کم با برنامه‌ریزی خوب توانسته رشد قابل قبولی در حوزه بانوان و آقایان داشته باشد که ثمره آن قهرمانی شیرین و افتخارآفرین دختران در مسابقات آسیایی بود. اعظم سنایی، کاپیتان و مربی تیم ملی هاکی روی یخ بانوان ایران نقش ویژه‌ای در شکل‌گیری و پیشرفت این رشته ورزشی در ایران داشت و حالا هم تصمیم گرفته در اوج از پیست یخ خداحافظی کند و از این پس تنها در لباس مربیگری کنار بچه‌ها باشد.
با مربی تیم ملی هاکی روی یخ بانوان ایران از دلایل حضورش در این رشته ورزشی و تبدیل شدنش به یک ستاره و آینده هاکی روی یخ ایران صحبت کردیم و صحبت‌های جالبی بر زبان آورد. گفتگوی اعظم سنایی را با حیات می‌خوانید:
* در ابتدا از مسیر پیوستن‌تان به رشته ورزشی هاکی روی یخ بگویید. چه شد اعظم سنایی تصمیم گرفت در آیس هاکی فعالیت کند؟
- من در یک خانواده ورزشی به دنیا آمده و شغل پدرم ورزشی بوده است. برادرم هر دو ورزش حرفه‌ای کرده و مسیر زندگی‌ام از ابتدا در ورزش شروع شد. اولین رشته‌ای که شروع کردم، شنا بود و بعد از آن به خاطر رشته ورزشی برادرانم، رشته اسکواش را شروع کردم و همان موقع که بازی اسکواش می‌کردم به پیشنهاد دختر عمه‌ام، اسکیتی خریده و کلاس آن را شروع کردم. همین اتفاق باعث شد تا مسیر حضورم در رشته اسکیت آغاز شود.
ابتدا این رشته را با اکسیت سرعت شروع کردم و مربی‌ام به بنده پیشنهاد هاکی را داد و ۱۴ ساله‌ام بود که وارد اینلاین هاکی شدم. تا همین ۴ سال پیش اینلاین هاکی کار می‌کردم، تا اینکه بالاخره سال ۱۳۹۹ اولین پیست یخ در ایران افتتاح شد و بنده و دوستانم و همه کسانی اینلاین هاکی بازی می‌کردیم به بازی روی یخ آمدیم.
* پس از نظر شما آیس هاکی رشته جذاب‌تری نسبت به هاکی اینلاین (هاکی با اسکیت) است؟
- واقعیت این است که بنده زمانی که اینلاین هاکی بازی می‌کردم، هر کسی به من می‌گفت ایس رشته جذاب‌تری است، نمی‌پذیرفتم. به قدری اینلاین برایم رشته عزیز و جذابی بود، مربی‌ام همیشه می‌گفت که بگذار به روی یخ بروی، آن وقت متوجه می‌شوی، اما من می‌گفتم حتی اگر یخ هم بیاید، باز اینلاین ورزش اولم خواهد بود.
اما به محض اینکه تمرینات ما روی یخ شروع شد، تازه متوجه شدم که دنیای واقعی هاکی کجاست و می‌توانم به جرات بگویم که در ۴ سال گذشته بیشتر از ۲ بار اینلاین هاکی بازی نکرده‌ام که آن هم برای اوایل سال ۱۳۹۹ بود و بعد از آن دیگر اینلاین هاکی را به‌طور کامل کنار گذاشتم و در ایس فعالیت کردم.
* یک تصور عمومی در مورد رشته هاکی روی یخ وجود دارد و آنهم گران بودن این رشته ورزشی است. این را تائید می‌کنید؟
- رشته هاکی، ورزشی است که تجهیزات زیادی دارد ولی تجهیزات آن در ایران وجود ندارد و خرید آن هم با دلار است. با توجه به نرخ دلار و شرایط اقتصادی بسیار سخت و هزینه‌بر است اما این ذهنیتی که وجود دارد مبنی بر اینکه ما بازیکنان هاکی، پولدار هستیم، کاملا اشتباه است.
برای شروع این رشته ورزشی نیاز نیست همه تجهیزات را با هم داشت. یعنی اکثر ما مربی اسکیت و هاکی هستیم، پیشنهادمان از روز اول این است که اولین چیزی که لازمه کار است، اسکیت داشتن است. چیزی که باید خریداری شود یک اسکیت است و به مرور که پیشرفت می‌کنند باید لوازم شان را کامل کنند و هزینه اصلی برای بازیکنی است که حرفه‌ای کار می‌کند و نیاز دارد تا همه تجهیزات را یکجا داشته باشد اما برای کسی که شروع می کند یک تایمی دارد که بتواند وسایل را خرد خرد تهیه کند.
* کمی در مورد شرایط آیس هاکی بانوان و اعزام به مسابقات بگوئید. آیا حمایت‌های لازم از شما صورت می‌گیرد؟
- ما به تازگی زیر مجموعه فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی شدیم و قبل از آن زیرمجموعه فدراسیون اسکیت بودیم. الان هم فدراسیون ما همانطور که از اسمش هم مشخص است، یعنی فدراسیون اسکی و ورزش‌های زمستانی، زیر مجموعه‌اش یک یا دو رشته نیست، بلکه رشته‌های زیادی زیر مجموعه این فدراسیون هستند، اما هنوز ردیف بودجه‌ای برای رشته ما به فدراسیون تعلق نگرفته است.
هه خاطر همین واقعیت آن است که نمی توان آنقدری توقع داشت اما اتفاقی که افتاده، اینکه رئیس انجمن ما یعنی آقای صدقی همیشه به هر نوعی که شده، شخصا حامی تک تک بازیکنان و این تیم بوده و هیچگاه نگذاشتند تیم در چیزی بماند و از هر طریقی که شده به تیم و بچه‌هایش کمک کردند تا بتوانند این مسیر را ادامه دهند.
* یعنی شرایط و بستر لازم برای موفقیت تیم شما فراهم شد؟
- ما در ۴ سال گذشته چندین تورنمنت شرکت کرده ایم، البته بین المللی زیاد نبوده اما کاپ‌های آزاد شرکت کردیم که از لحاظ مالی اگر بخواهم بگویم، دغدغه این تیم همیشه زیاد بوده است. تا سال گذشته ما هر اعزام و برنامه‌ای که داشتیم بر عهده خودمان بوده و مسلما این کار ما را دشوار می‌کرد. اما از سال گذشته که اولین حضورمان در مسابقات آسیایی بود، وقتی از سفر برگشتیم و نائب قهرمان هم شده بودیم، وزیر وقت زحمت کشید و هزینه بلیط‌مان را پرداخت کرد.
بعد از آن در نیمه دوم سال موفق شدیم تا اسپانسری را کنارمان داشته باشیم تا در کاپ توسعه جهانی که شرکت کردیم، کنار تیم‌مان بود و از تیم حمایت کرد. در آن تورنمنت سوم شده و بعد از آن برای مسابقات اسیایی که در چندین روز گذشته در پیش داشتیم، این اسپانسر کنارمان مانده و این دغدغه بزرگ را از روی دوش ما برداشتند تا بتوانیم این مسیر را با خیال راحت‌تری پیش برویم.
* سطح مسابقات آسیایی در رشته شما در جهان از چه جایگاهی برخوردار است و اینکه مسیر پیشرفت آیس هاکی بانوان به سمت موفقیت در سطح جهانی هم می‌رود؟
- سطح مسابقات چه امسال و چه سال گذشته، واقعا سطح بالایی داشت و امسال به نسبت سال گذشته تیم‌ها پیشرفت بسیار زیادی کردند. ما سال گذشته وارد رقابتی شدیم که هیچ شناختی از آن نداشتیم، یعنی تا به حال با تیم‌ها بازی نکرده و بازیکنان را نمی‌شناختیم و هیچگونه پیش‌بینی هم برای‌مان وجود نداشت. اما امسال با توجه به تجربه سال گذشته، یک شناختی از آنها داشتیم و تیم‌ها هم فراتر از آنچه که انتظار داشتیم، بودند. خداراشکر تیم ما هم توانسته در این مدت کم به خوبی خودش را برساند و در یک سال گذشته با توجه به تمرینات و تلاشی که بچه‌ها داشتند، پیشرفت زیادی اتفاق افتاده است.
سطح مسابقات آسیا جهانی یک تاحدودی پائین‌تر از رقابتهای است اما تیم‌هایی در آسیا هستند که الان در top division جهانی بازی می‌کنند و در آینده بسیار نزدیک از نظر من می‌توانند با کشورهای تاپ دنیا مانند آمریکا و کانادا رقابت بسیار نزدیک‌تری هم داشته باشند. ما در حال حاضر اولین قدم و بلندترین قدم پیش روی‌مان مسابقات آسیایی بود که خوشبختانه توانستیم بعد از نائب قهرمانی، آن را به قهرمانی تبدیل کنیم.
اولین هدفمان امروز شرکت در المپیک آسیایی است که اواخر امسال در هارون چین برگزار می‌شود. پس از آن و در سال ۲۰۲۹ که مسابقات عربستان را پیش رو داریم، هدفمان آن است که بتوانیم همانقدر خوب در سطح المپیک آسیایی یا المپیک جهانی و مسابقات جهانی نتیجه بگیریم و بتوانیم در آینده سهمیه المپیک را به دست آوریم که قطعا این کار هم با توجه به پتانسیلی که در کشورمان وجود دارد، شدنی است. با تلاش و پشتکاری که در کل این تیم دارد، بدون شک می‌گویم که این اتفاق، البته نه سال آینده اما قطعا رخ خواهد داد.
* کار با فرزاد هوشیدری در این مدت چطور بود و اینکه شایعاتی مبنی بر خداحافظی‌اش از هدایت تیم ملی بانوان مطرح شده، چقدر صحت دارد؟
- واقعا یکی از ستون‌های اصلی موفقیت تیم هاکی بانوان، آقای هوشیدری هستند که بدون تردید می‌گویم هر آنچه که از لحاظ تکنیکی و تاکنیکی این تیم به‌دست آورده، از حضور ایشان است. در قرقیزستان یک نفر سوالی از من پرسید مبنی بر اینکه با توجه به اینکه تیم‌های دیگر مربیان خارجی و اروپایی دارند ولی شما چنین سرمربی ندارید، این مساله چقدر به شما آسیب زده است؟ به جرات می‌گویم که ما هیچ آسیبی از این موضوع ندیدیم و اینقدر آقای هوشیدری کاربلد بوده و در این حرفه مهارت کافی را دارند که توانستند در این بازه ما را به جایی برسانند که بسیار قدرتمند در مقابل تیم‌هایی که سابقه چندین دهه و مربی‌های اروپایی و خارجی دارند که دیگر در کشور آنها مستقر هستند، موفق ظاهر شویم. ایشان بدون شک یکی از ارکان اصلی تیم هستند که در این ورزش، معجزه‌ای را رقم زدند. در مورد خداحافظی ایشان هم من چنین چیزی نشنیدم و فکر می‌کنم شایعه باشد.
* آیا ما در آیس هاکی نیاز به جذب مربی خارجی داریم؟
- با توجه به اینکه این ورزش قدمت ۱۰۰ ساله دارد و به هر حال هر مربی هر اندازه هم که خوب باشد، بالاخره یک فرد بهتری نسبت به آن وجود دارد و مقابل هم دانشی هست که یک فرد از آن برخوردار و فردی دیگری آن را ندارد. قطعا حضور یک مربی خارجی برای کمک به تیم، لازم است اما باز هم می‌گویم امروز هم آنچه که ما داریم، بسیار خوب و جوابگوی نیازهای‌مان است. البته هر چه بتوانیم از کمک بیشتری از آدم‌هایی که با تجربه‌تر بوده و مربیانی که سالیان سال در این رشته فعالیت کرده و تجربه بیشتری دارند، استفاده کنیم قطعا این روند پیشرفت را تسریع خواهیم کرد.
* در مورد خداحافظی خودتان بگویید. چه شد این تصمیم را گرفتید و اینکه حس نمی‌کنید کمی برای خداحافظی زود بود؟
- بنده در تمام این سال‌ها، مربیگری و بازیکنی را کنار هم داشتم و امسال قبل از مسابقات بسیار فکر کردم و تصمیم گرفتم که در این مسابقات از دنیای بازیکنی خداحافظی کرده و تمرکزم روی مربیگری باشد. تصمیم از قبل بود اما خداراشکر که این شانس را داشتم که بتوانم بازی ملی‌ام را با یک اتفاق بزرگ تمام کنم. حرفی که همیشه همه جا می‌زنم، این است که بنده ۱۴ سالم بود که وارد ورزشی حرفه‌ای شدم و ۳۴ سالم بود که بالاخره توانستم یک کاپ قهرمانی را بالای سرم ببرم که این افتخار بسیار بزرگی برای من است.
برایم بسیار جذاب بود که در این لحظه و با افتخاری بزرگ خداحافظی کنم و از طرف دیگر هم به حدی خیالم از تیم و بازیکنان آن راحت است یعنی اینقدر پیشرفت کرده‌اند که بنده ان‌شاءالله بتوانم تحت عنوان دیگری در کنارشان قرار گرفته و کمک‌شان کنم. قطعا این راه قطع نخواهد شد و تنها مدل آن تغییر می‌کند.
دوست دارم و همیشه وظیفه خودم می‌دانم هرجایی‌که فرصتی برای صحبت کردن وجود دارد، از کسانی که همیشه درک نار این تیم بوده و باعث اتفاقات تیم بودند تشکر کنم که در وهله اول اقای صدقی، رئیس انجمن ما هستند؛ آقای هوشیدری، سرمربی و اقای حسن زاده مدیر تیم های ملی مان هستند، همچنین مای لیدی که واقعا حامی بزرگی در یک سال گذشته برای ما بوده اند و به لطف این شرکت بود که توانستیم در این مسابقات حضور پیدا کنیم.
* و در پایان کمی در مورد فضای ورزشی رشته خودتان بگویید. ظاهراً فقط یک پیست برای آیس هاکی در ایران وجود دارد. آیا قرار است پیست‌های دیگری هم در آینده نزدیک داشته باشیم؟
- در حال حاضر تنها پیست استاندار، پیستی است که در داخل تهران وجود دارد. دو پیست دیگر هم وجود دارد که یکی از آنها به تازگی افتتاح شده و دیگری هم کمابیش فعالیت دارد که در دیگر شهرها واقع شده است. اما آنچه امروز اصل کار ما بوده و به درد تمرینات ما می‌خورد، همین پیست تهران است. امیدواریم با توجه به پتانسیلی که این ورزش و ورزشکاران آن داشته و نتایجی که در بازه زمانی کوتاه به دست می‌آید، باعث شود تا زمین‌های بیشتری در کل شهرهای کشور به این مسئله اختصاص پیدا کند چرا که ما استعدادهای بسیار خوبی در همه شهرها داریم.
حتی در همین تهران هم ما اصل استعدادی که کشف کردیم برای شهرهای کوچکی مانند ورامین یا شهر ری است تا خود تهران. امیدواریم این اتفاق بیفتد تا هر شهر حداقل یک پست یخ داشته باشد.
نظر شما