محمدحسین حقیقت کارگردان فیلم سینمایی «پرواز ۱۷۵» در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات با بیان اینکه شهدا همیشه در همه موارد محوریت دارند، گفت: شاید در کشورمان آرا و سلایق متفاوتی داشته باشیم اما شهدا نقطه مشترکی هستند که وحدت و انسجام را به جامعه تزریق میکنند. در واقع اصل کار آنانی هستند که از بزرگترین سرمایه خود که جانشان بود گذشتند تا منِ کارگردان بتوانم کار هنری انجام بدهم.
وی ادامه داد: ما در «پرواز ۱۷۵» مستقیم به مقوله جنگ و دفاع مقدس نمیپردازیم بلکه با یک انگشتر موضوع را پیش میبریم. در واقع من همیشه دغدغه ام پرداخت به تجربهها و دغدغه مادران جنگ زده بوده است.
کارگردان سینما افزود: موضوع این فیلم پرداخت به شهدای غواص است. آنان همیشه برایم مظلومیتی خاص دارند. فیلمی که در ژانر دفاع مقدس است اما با این تفاوت که حتی یک گلوله هم در آن شلیک نمیشود. دو سال پیش یکی از دوستانم فیلمنامه ای برایم آورد که بعد از اینکه بررسی کردم به نظرم آمد جای کار زیادی برای پرداختن به فیلمی بلند و سینمایی دارد.
وی اضافه کرد: محوریت داستان بر اساس انگشتری است که از دل آب بیرون آمده، دست به دست میان شخصیتهای فیلم میچرخد و پس از اتفاقاتی به دست مادر شهید میرسد اما در آخر فیلم میبینیم که مادر چشم انتظار اشاره میکند که «برای من اتگشترش را فرستاده. تا خودت برنگردی هیچ چیز آرامم نمیکند، حتی انگشتر.»
حقیقت در پایان با اشاره به اینکه تعداد لوکیشن های فیلم «پرواز ۱۷۵» بسیار زیاد بود، گفت: بخش زیادی از فیلم در گرما و دمای ۵۰ درجه هوای آبادان فیلمبرداری شد که کار را بسیار ساختار میکرد، در واقع بخشی از فیلم در آبادان، تهران و آسایشگاه جانبازان تهران فیلمبرداری شد اما واقعا تیم در همه مراحل کا را همراهی کردند. در واقع ساخت فیلم بلند آن هم برای اولین بار سختیهای دارد اما با کسانی که همراهمان بودند با همدلی کار را پیش بردیم.
انتهای پیام/
نظر شما