به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری عارف بزرگ در منطقه کدکن حوالی نیشابور به دنیا آمد؛ پدر او دارو فروش «عطار» بود وی هم به ادامه‌ی مسیر شغلی پدرش ادامه داد.

فریدالدین عطار نیشابوری برای کسب علم به هند، عراق، شام و مصر سفر کرد و سپس به زادگاهش نیشابور برگشت تا زندگی خود را در زادگاهش به پایان برساند.

گرایش عطار نیشابوری به عرفان

علامه طهرانی عطار را از اساتید عرفا می‌داند؛ جامی نیز او را از مریدان شیخ مجدالدین بغدادی عارف قرن ششم و هفتم قمری می‌داند.

آثار منظوم و منثور عطار

وی مدتی از زندگی خود را به شغل پدری‌اش (عطاری و طبابت) پرداخت. آثار عطار به دسته منظوم که شامل: اشعار، غزلیات، قصاید و ربایات است و آثار منثور که عبارت است: الهی نامه، اسرارنامه، مصیبت نامه و... تقسیم می شود.

منطق الطیر و دیگر آثار جاودانه عطار

وی با نوشتن آثاری چون منطق الطیر، خسرونامه، مختارنامه و تذکره اولیا از بزرگان شعر و ادب ایران زمین شمرده می‌شود؛ اگر قصد داشته باشیم در حوزه عرفان سه تن از ادبای بزرگ ایران را نام ببریم نام عطار نیشابوری در کنار سنایی و مولانا می‌درخشد.

آثار عطار بدونه هر گونه سختی و پیچیدگی است که همین ویژگی مخاطب را به سخن او علاقه مند می کند. یکی دیگر از ویژگی قلم این عارف بزرگ کمک گرفتن از تمثیلات، بیانت داستان ها و حکایات مختلف می باشد.

در ادامه به یکی از اشعار زیبای عطار نیشابوری می پردازیم:

گر مرد رهی ز رهروان باش
در پرده سر خون نهان باش
بنگر که چگونه ره سپردند
گر مرد رهی تو آن چنان باش
خواهی که وصال دوست یابی
با دیده درآی و بی زبان باش
از بند نصیب خویش برخیز
دربند نصیب دیگران باش
در کوی قلندری چو سیمرغ
می باش به نام و بی نشان باش
بگذر تو ازین جهان فانی
زنده به حیات جاودان باش
منگر تو به دیده تصرف
بیرون ز دو کون این و آن باش
عطار ز مدعی بپرهیز
رو گوشه نشین و در میان باش

وفات 

سال وفات فریدالدین عطار نیشابوری مشخص نیست اما برخی از تاریخ نویسامن سال وفات او را 227 هجری قمری می دانند. وی هنگام یورش مغولان به شهر نیشابور اسیر شد و به دست یکی از سربازان مغول به شهادت رسید. زمانی که ضرب شمشیر بر دوش او خورد قبل از مرگ با خون خود بر دیوار رباعیی را نوشت:

در کوی تو رسم سرفرازی این است 
مستان تو را کمینه بازی این است
با این همه رتبه هیچ نتوانم گفت
شاید که تو را بنده نوازی این است

قاضی القضا یحیی بن صاعد، مقبره شیخ فریالدین محمد عطار نیشابوری را ساخت؛ بنای اصلی مقبره در بلوار شادیاخ(عرفا کنونی)، از مناطق گردشگری نیشابور واقع شده است.