به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، از دیر باز مسئله بین المال برای شهدا مهم بوده و با نگاهی به وصیتنامه و زندگی آنها متوجه می شویم که راز شهادت آنها و پذیرفته شدنشان نیز همین مسئله بوده است. در واقع آنانکه شهید می شوند به واسطه نوع کردار و افکارشان برگزیده میشوند و به مقام رفیع شهادت نائل می‌شوند.

یکی از همین موضوعات که سره را از ناسره مشخص میکند مسئله اهمیت به بیت المال و حق الناس است. یکی از همین شهدا که در زمان خودش، در اوج جوانی و خواستن، مقام و منزلت و دنیا را به بهای ارزشمندی رها می‌کند شهید مهدی باکری است.

کمتر کسی است که اسم ایشان را نشنیده باشد. مراقبت وی بر مسئله بین المال یکی از حداقل هایی است که همیشه در آن اهتمام داشت. در ادامه به ذکر نمونه هایی از حساسیت‌های ایشان به ویژه در مسیله بیت المال می‌پردازیم. 

 علی عبدالعلی زاده می‌گوید: «آقا مهدی باکری زمانی که شهردار ارومیه بود هیچ وقت حقوق دریافت نکرد. 
 او با من که مسئول اعتبارات شهردای بودم، طی کرده بود که به هرکس که امضای او زیر نامه اش بود مبلغ مذکور را از حقوقش کسر کرده و به او پرداخت شود.
 همه کسانی که نیازمند بودند و به او مراجعه می‌کردند با این کار نیازشان بر طرف می شد. 
 بعد از اینکه شهرداری را ترک کرد، نه تنها طلب کار نبود بلکه مبلغی هم به شهرداری بدهکار بود. 
 علت آن هم این بود که هر کس تقاضایی می کرد آقا مهدی زیر نامه ‌اش مرقوم میکرد: امور مالی لطفا مبلغ فوق از محل بودجه مورد توافق به ایشان پرداخت شود.
 به همین دلیل به شهرداری بدهکار شده بود که روز آخر آن را هم خودش تسویه کرد و به سپاه رفت.
 بعد از آمدنش به سپاه به او گفتم: تو که شهردار بودی و بودجه واختیارات لازم را داشتی چرا از حقوق خودت به نیازمندان می‌دادی؟ 
 به شهیدباکری گفتم: اگه اجازه بدهید حقوقتان را در این مدت حساب و پرداخت کنیم. 
 گفت: نه لازم نیست من حقوقم را کامل گرفته ام و بدهکارهم هستم. زندگی ما هم با همین اندک زمین کشاورزی که داریم به خوبی تامین می‌شود. 

یادم می آید زمانی برای مصاحبه به منزل شهید مهدی باکری رفتم و با صفیه مدرس همسر ایشان مصاحبه کردم او تعریف می کرد که مهدی بسیار روی مسئله بیت المال حساس بود. در زمانی که ایشان شهردار بود از هیچ کدام از منابع شهرداری استفاده نمی کرد، حتی با حقوقی که به شهردار تعلق می گرفت، دو نفر را مشغول به کار کرده بود تا جایی که این دو نفر حتی اطلاعی از این قضیه نداشتند، زمانی که شهید باکری از شهرداری استعفا می دهد متوجه این مطلب می شوند در نتیجه برای این افراد بعد از شهادت مهدی ردیف حقوقی دادند.

مدرس همچنین می‌گفت: مهدی هرگز نه از ماشین و نه از دیگر امکانات بیت المال استفاده نمی کرد تا جایی که حتی زمانی که ما در جبهه بودیم از امکانات آنجا نیز استفاده نمی کرد، این در صورتی بود که حضرت امام (ره) اجازه داده بودند که رزمنده های لشگر و خانواده ها بتوانند از امکانات استفاده کنند؛ اما مهدی جداگانه خانه اجاره کرده بود و تمامی مخارج نیز بر عهده خودشان بود.
همسر شهید باکری همینطور تاکید می کرد که بیت المال برای مهدی بسیار مسئله مهمی بود و به اندازه سر سوزنی از آن امکانات برای خود استفاده نمی کرد. حتی یادم می آید  که من می خواستم نام چند سبزی را روی کاغذ بنویسم تا دفعه بعدی برایم تهیه کند ناگهان سر من فریاد زد که نباید با خودکار بیت المال بنویسم. ببینید خودکار بیت المال و نوشتن اسم سه تا سبزی مسئله مهمی نیست؛ اما نه خودش استفاده می کرد و نه به من اجازه میداد استفاده کنم.

همسر مهدی باکری ادامه داد که زمانی که شهردار ارومیه بود همسر یکی از رفتگران محل بیمار شده بود و به او اجازه نمی دادند که به مرخصی برود چون نفر جایگزین نداشتند. رفتگر پیش آقای شهردار رفت و مرخصی گرفت اما خود مهدی به جای رفتگر 48 ساعت شیفت ایستاد.