به گزارش گروه وب گردی حیات؛ محققان مجموعه‌ای از الکترودها را روی سطح مغز بیمار گذاشتند تا فعالیت مغز او را به کامپیوتر منتقل کنند. در کامپیوتر، هوش مصنوعی سیگنال‌های مغزی را به کلمات ترجمه می‌کند و پس از تأخیر کوتاهی، شخصیت مجازی روی صفحه نمایش، سخنان بیمار را با صدای بلند بیان می کند و احساسات او را با حالات چهره به تصویر می کشد.

ادوارد چانگ، یکی از محققان این طرح و جراح مغز و اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: "هیچ چیز نمی تواند نشان دهد که دیدن چنین چیزی واقعاً به صورت بلادرنگ چقدر رضایت بخش است".

این بیمار در سالهای اخیراز دستگاهی برای ارتباط با دیگران استفاده می کرد که به او اجازه می داد با حرکت دادن سر خود کلمات را روی صفحه تایپ کند. این دستگاه تنها 14 کلمه در دقیقه تولید می کند، از سوی دیگر، مکالمه گفتاری انسان به طور متوسط حدود 160 کلمه در دقیقه است. در طرح تحقیقاتی جدید بیمار می تواند 78 کلمه در دقیقه تولید کند و او به آهنگ گفتاری طبیعی نزدیکتر می شود. این سیستم جدید گفتار مورد نظر او را با دقت 75 درصد رمزگشایی می کند. سیستم مذکور متکی بر ایمپلنتی با ۲۵۳ الکترود است که روی بخش‌هایی از مغز که برای ارتباطات مهم هستند، قرار می‌گیرد. قبل از سکته مغزی بیمار، این نواحی مغز سیگنال هایی را به عضلات درگیر در گفتار، مانند عضلات حنجره، لب ها و زبان ارسال می کردند. اکنون، کابلی که به یک حسگر روی سر آن وصل شده است، سیگنال‌های مغزی را به کامپیوتر منتقل می‌کند.

در مرحله بعد هوش مصنوعی این سیگنال ها را به صداهای جداگانه ترجمه می کند، در واقع تکه هایی از کلمات که واج نامیده می شوند. سپس واج ها را برای ساختن کلمات ترکیب می کند. شخصیت مجازی هم در صفحه نمایش کلمات را به زبان می‌آورد به گونه‌ای طراحی شده است که صدایی شبیه به بیمار داشته باشد. برای این کار صدای بیمار را  با استفاده از کلیپ‌هایی از صحبت کردن او در ویدیوی عروسی‌اش، هوش مصنوعی را طوری آموزش دادند که بتواند مشابه با لحن و تن صدای بیمار، کلمات را بیان کند. علاوه بر این چهره شخصیت مجازی طراحی شده نیز حرکت می کند و به صورت بصری احساسات را بر اساس سیگنال های مغز بیمار بیان می کند.

محققان این طرح می گویند : اکنون می‌توان آینده‌ای را تصور کرد که در آن بتوانیم مکالمه روان را به یک فرد فلج کلامی بازگردانیم، و او را قادر می‌سازیم تا آزادانه هر چه را که می‌خواهد با دقتی بالا بگوید. محققان همچنین امیدوارند بتوانند این طرح را به صورت دستگاهی بی سیم و با اندازه کوچک طراحی کنند تا برای این گونه بیماران قابل حمل بوده و به راحتی قابل استقاده باشد.