به گزارش خبرنگار اجتماعی حیات، این روزها حیوانات خانگی مهمانان جدید بسیاری از خانواده های ایرانی هستند. به نحوی که جامعه سنتی و مذهبی ایران با یک دگردیسی رو به رو شده است. 
تا چند سال پیش، تعداد محدودی از خانواده های مرفه و ویلا نشین ما دارای حیوانات خانگی بودند اما با گذشت زمان و رواج تجمل گرایی در شبکه های مجازی، حتی جوانان آپارتمان نشین و جنوب شهر نشین ما نیز تمایل به داشتن حیوان خانگی پیدا کرده اند. 

در واقع در گذشته، داشتن حیوان خانگی به نوعی نشانه پولدار بودن و سبک زندگی غربی به شمار می رفت و از هر ویلایی که صدای پارس سگ شنیده می شد حس پولداری به مردم دست می داد. اما در همان زمان هرچه به سمت جنوب شهر حرکت می کردیم داشتن حیوان خانگی منوط به نگهداری مرغ و خروس، غاز و کفتر می شد. اما پس از آنکه تهران در دهه 70 به علت افزایش جمعیت به سمت آپارتمان نشینی سوق یافت، نگهداری حیوانات خانگی بیشتر منوط به سگ، گربه و برخی پرندگان شد، البته در برخی مواقع اخباری مبنی بر نگهداری توله ببر، توله خرس، مار و گاندو موجب حیرت مخاطبان می شود.

پیروی از سبک زندگی غربی با داشتن حیوان خانگی

در واقع مُد حیوان خانگی که روزگاری صرفا محدود به جغرافیای شمال پایتخت می شد به واسطه فضای مجازی و تقلید از سبک زندگی غربی حتی به جنوب شهر نیز که عمدتا قشر مذهبی جامعه در آنجا متمرکز می باشد، رواج یافت.

به باور بسیاری از جامعه شناسان از عوامل مهم ظهور و بروز نگهداری از حیوان خانگی در میان جوانان؛ تنهایی، افسردگی، جوزدگی و میل به زندگی لاکچری و دیده شدن است.

به اعتقاد اعظم امامی روانشناس، از عمده ترین دلایل نگهداری حیوانات خانگی نظیر سگ و گربه کاهش ارتباطات عاطفی اعضای خانواده ها با یکدیگر است. در واقع طی چند سال اخیر ارتباطات خانوادگی و تعاملات اجتماعی مانند گذشته مستحکم نبوده و همین امر سبب بروز خلاء های عاطفی میان اعضای خانواده شده است.

البته فخر فروشی، چشم و هم چشمی، میل به دیده شدن و در پی آن نمایش زندگی در فضای مجازی، از متهمان اصلی رواج این سبک زندگی در ایران اسلامی است و اکنون کشوری که همواره سبک زندگی خود را بر قواعد احکام اسلامی بنا کرده است درگیر سگ بازی شده است.

به گفته حجت الاسلام سید محمد سادات منصوری، اسلام هیچگاه نگفته سگ موجود بدی است اتفاقا سگ را موجودی با فایده برای آدمی دانسته اما برای ارتباط با آن قواعدی را وضع کرده است. در واقع وقتی فردی خود را مسلمان می داند باید قواعد زندگی اسلامی را رعایت کند ونمی تواند بر اساس منافع خود حرام اسلام را حلال کرده و روی آن پافشاری کند.

انتقال ۸۳۲ عامل بیماری زا از حیوان به انسان 

حتی فارغ از قواعد اسلامی، طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت از بین 1709 عامل بیماری زا؛ 832 عامل آن از حیوان به انسان منتقل می شود.

طبق تحقیق پژوهشگران آمریکایی، سگ ها انگل های بسیاری دارند که به انسان ها منتقل و عامل ایجاد بیماری هستند. به باور این کارشناسان افرادی که از سگ‌ های خانگی نگهداری می ‌کنند به دلیل این‌ که اغلب پس از تماس با حیوان دست ‌های خود را نمی ‌شویند یا ممکن است این حیوان به رختخواب صاحب خود نیز راه پیدا کند، در بیشتر موارد میکروب ‌های سگ به افراد منزل منتقل شده و احتمال انتشار میکروب بین اعضای خانواده نیز بیشتر می ‌شود.

در واقع در دهه 80 میلادی این طرز تفکر رواج یافته بود که نگهداری از حیوانات خانگی به دلیل کاهش تنهایی و همراهی حیوان با انسان سبب افزایش طول عمر می شود. لذا بررسی‌هایی که در سال‌های اخیر به وقوع پیوست نتایج معکوسی را در برداشت چراکه انواع عفونت‌های باکتریایی قارچی و انگلی، آلرژی‌ها و جراحات ناشی از این حیوانات، بخصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، کودکان، زنان باردار و بیمارانی با اندام‌های پیوندی، باعث بروز بیماری‌های خطرناک و حتی کشنده می‌شود.

به طور کلی نگهداری از حیوانات خانگی، در کنار معدود امتیازات مثبت آن دارای پیامدهای منفی متعددی است که عمدتاً از نگاه مردم دور مانده است. از طرفی تحقیقاتی که از سوی پژوهشگران غربی و رسانه‌های خارجی منتشر شده است بار دیگر فلسفه و حقانیت و عاقلانه بودن آنچه دین مبین اسلام در تعیین حدود و بیان احکام و توصیه‌ها و دستورات مربوط به ارتباط انسان و حیواناتی مانند سگ، گربه و... ترسیم کرده را تأیید می‌کند.