به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید آیت الله علی قدوسی در دوازدهم مردادماه سال 1306 در شهرستان نهاوند استان همدان دیده به جهان گشود. پدرش نیز روحانی بود و ملااحمد نام داشت، این شهید بزرگوار نیز تحصیلات ابتدایی را نزد پدر آموخت و بعد از آن وارد مدرسه شد. ایشان که گرایش زیادی به مذهب و علوم دینی داشت در نوجوانی برای ادامه تحصیل به قم عازم شد.
شهید آیت الله قدوسی در حوزه علمیه زیر نظر اساتید بزرگی همچون شهید صدوقی، آیت الله بروجردی و امام خمینی (ره) تحصیل کرد و در سال 1341 شمسی مجتهد شد. این شهید گرانقدر همراه شهیدان مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی در درس های سید محمد حسین طباطبایی معروف به علامه طبابایی نیز شرکت می کرد، از آنجایی که این علامه بزرگوار محبت خاصی به شهید قدوسی داشت و روابطشان با هم بسیار خوب بود، شهید قدوسی را به دامادی پذیرفت و وی با نجمه سادات طباطبایی ازدواج کرد.
این شهید گرانقدر در صحنه های مختلف کشورمان در آن زمان حضور پررنگی داشت از جمله اینکه در جریان ملی شدن صنعت نفت که در سال‌های 1330تا 1332 به طول انجامید با فداییان اسلام ارتباط داشت و از حامیان شهید نواب صفوی بود، مبارز رژیم شاهنشاهی بود و همچنین در مقابل فعالیت های حزب توده جبهه گیری می‌کرد.
وی که از طرفداران نهضت امام خمینی (ره) بود، عضو گروهی از مدرسین حوزه شد که بعدها به گروه یازده نفری تبدیل شدند. این مجموعه برای مبارزه با رژیم شاه، اصلاح نظام آموزشی حوزه و ایجاد تحرک در شخصیتهای مبارز، فعالیت می‌کردند.
همین فعالیت‌های آیت الله قدوسی سبب شد که در فروردین ماه ۱۳۴۵، اساسنامه گروه به دست ساواک بیفتد و اعضای آن تحت تعقیب قرار بگیرند؛ شهید قدوسی نیز که مسئولیت اطلاعات و اخبار آن سازمان را بر عهده داشت، دستگیر و همراه آیت الله ربانی شیرازی در زندان قزل قلعه زندانی و تحت شکنجه قرار گرفت.
شهید قدوسی بعد از آزادی از زندان در سال 1339 مدرسه علمیه حقانی و بعد از آن نیز مکتب توحید را تاسیس کرد و توانست سیستم آموزشی حوزه علمیه را تغییر دهد؛ گفتنی است شاگردان و تربیت‌شدگان مدرسه حقانی، تحت مدیریت او، سمت‌ها و مسئولیت‌های مهم و بزرگی را بعد از انقلاب به عهده گرفتند.
این شهید گرانقدر بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دادستان انقلاب و عضو شورای عالی قضایی شد که خدمات ارزنده و نقش موثری در این قوه ایفا کرد. آیت‌الله قدوسی در طول مدت ریاست دادستانی انقلاب، از مزایای قانونی شغل خود استفاده نکرد. ایشان حاضر نشد در منزل مصادره‌ای که در اختیارش گذاشته بودند، اقامت کند و می‌گفت: بگذارید جنازه‌ام را از منزل مصادره‌ای بیرون نیاورند. سرانجام، اصرار دوستان بر سکونت در منزل مصادره‌ای را نپذیرفت و منزلی اجاره کرد.
زمان جنگ هشت سال دفاع مقدس محمدحسن، فرزند بزرگ شهید آیت‌الله قدوسی به جبهه رفت و پیش از پدر در پانزدهم دی ماه سال ۱۳۵۹ در هویزه به شهادت رسید. شهیدآیت الله قدوسی که فرزندش محمدحسن را بسیار دوست داشت، با این که با شنیدن خبر شهادت پسرش، درونش پر آشوب شد ولی گریه نکرد. ایشان می‌گفت: «خوش به حالش که شهادت را نصیب برده است. من به سعادت این پسر غبطه می‌خورم.»
سرانجام نیز سعادت بزرگ شهادت نصیب این شهید گرانقدر شد ؛ ایشان در صبح شنبه، ۱۴ شهریورماه سال ۱۳۶۰ هشت ماه پس از شهادت پسرش، در جریان بمب گذاری توسط منافقین در دادستانی به فرزند و یاران شهیدش پیوست.
شهید آیت الله قدوسی در بخشی از وصیت نامه خود خطاب به طلاب گفت: «دوستان من! اگر آمده‌اید که روحانی شده و به پست و مقام برسید و دنبال بزرگ شدن و به دست آوردن موقعیت و ثروت باشید، بدانید که در دنیا و آخرت ضرر کرده‌اید.
تا دیر نشده باز گردید، ولی اگر آمده‌اید که سرباز امام زمان (عج) و خادم اسلام بشوید خوش آمدید، بدانید که خداوند شما را یاری خواهد کرد.»
در بخشی از پیام امام خمینی (ره) به مناسبت شهادت این شهید بزرگوار آمده است که: «شهیدی عزیز که سالیان دراز در خدمت اسلام بود؛ و اخیرا مجاهدات او در راه انقلاب بر همگان روشن است. اینجانب سالیان طولانی از نزدیک با او سابقه داشتم، و آن بزرگوار را به تقوا و حسن عمل و استقامت و مقاومت و تعهد در راه هدف می شناختم. شهادت بر او مبارک و وفود الی اللّه و خروج از ظلمات به سوی نور بر او ارزانی باد.
راهی است که باید پیمود و سفری است که باید رفت. چه بهتر که در حال خدمت به اسلام و ملت شریف اسلامی شربت شهادت توشیدن و با سرافرازی به لقاء اللّه رسیدن و این همان است که اولیای معظم حق تعالی ارزوی آن را می کردند و از خدای بزرگ در مناجات خود طلب می کردند. گوارا باد شربت شهادت بر شهدای انقلاب اسلامی، و خصوص شهدای اخیر ما، که با دست جنایتکار منفورترین عناصر پلید به جوار رحمت حق شتافتند، و افتخار برای اسلام و ننگ و نفرت برای دشمنان دژخیم ملت شریف آفریدند.»
همچنین مقام معظم رهبری درباره خصوصیات اخلاقی شهید آیت الله قدوسی فرمودند: «چند خصوصیت در ایشان وجود داشت که نه تنها من، بلکه همه را جلب می‌کرد؛ یکی از آن‌ها صداقت و صفای این مرد بود که هیچ کلکی در کار ایشان نبود. مردی بود صادق و نسبت به آنچه احساس وظیفه می‌کرد به شدت پی‌گیر و فعال بود. یک روحانی باصفای خالص بود که من گمان می‌کنم مهم‌ترین خصوصیتی از ایشان که مرحوم شهید بهشتی را هم به این شهید بزرگوار علاقه‌مند کرده بود و در واقع شهید بهشتی ارادتی که به ایشان داشت، به دلیل همین صفا و صمیمیت بود.
خصوصیت دوم؛ پرکاری و پشتکار شهید قدوسی بود. او اولا از کار خسته نمی‌شد و ثانیا این طور نبود که یک کار را نیمه‌تمام رها کند و به سراغ کار دیگری برود. نمونه این خصوصیت ایشان را در مشکلات و مسایل مربوط به مدرسه حقانی می‌توان دید؛ اگر ریاست مدرسه حقانی با کسی غیر از آقای قدوسی بود من باور نمی‌کردم که این مدرسه تا این حد از فواید و آثار می‌رسید، این لزوم بود که در آنجا نشست و حواسش را جمع کرد و از همه کارهای حوزه برید، به هیچ کار دیگر جز کارهای این مدرسه نپرداخت، تا این مدرسه را به این نحو به ثمر رساند که از لحاظ شکل و محتوا در حدّ مطلوب و قابل توجهی قرار داد.
از خصوصیات دیگر شهید قدوسی این بود که ایشان مثبت و خوش‌بین بود، حالت‌های منفی‌گرایی که در بسیاری از افراد وجود دارد، در ایشان نبود. به آینده هر کاری که بر عهده می‌گرفت امیدوار بود و با دل‌گرمی آن را دنبال می‌کرد. شخص بسیار متواضعی بود، این هم یکی از خصوصیات ایشان بود. من در آقای قدوسی واقعا هیچ نشانی از تکبر و غرور نمی‌توانستم پیدا کنم. در مورد راست‌گویی ایشان که قبلا گفتم مردی صادق بود. از لحاظ اخلاقی مرد بسیار برجسته‌ای بود و یک توفیقی که آقای قدوسی داشتند این بود که ایشان داماد علامه طباطبایی بودند و علامه مظهر اخلاق بود و ایشان از لحاظ اخلاقی از علامه تأثیر گرفته بود».
گفتنی است آرامگاه شهید آیت الله علی قدوسی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) قرار دارد.
نظر شما