به گزارش خبرنگار سیاسی حیات؛ جواد منصوری عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، اولین فرمانده سپاه پاسداران و سفیر اسبق ایران در پاکستان و چین با حضور در پایگاه خبری حیات در رابطه روزهایی که در پاکستان و چین به عنوان سفیر ایران حضور داشت سخن گفت و در ادامه به سند همکاری ۲۰ ساله ایران و چین اشاره و نقطه نظرات خود را بیان کرد.

مشروح مصاحبه حیات با جواد منصوری در ۴ بخش تدوین شده است که بخش پایانی  آن به شرح ذیل است:

حیات: پس از پایان جنگ شما به عنوان سفیر ایران در پاکستان انتخاب شدید چگونه توانستید مواضع ایران را در حوزه بین‌الملل به ویژه در کشور همسایه معرفی کنید؟

منصوری: ۳۰ سال قبل از اینکه سفیر شوم مطالعات زیادی داشتم، بنده سعی کردم بیشتر با مردم،  اساتید دانشگاه ها، علما و سردبیر روزنامه‌های پاکستان ارتباط برقرار کنم یعنی خودم را منحصر به مقامات دولتی نکنم. بین مقامات پاکستانی معروف بود که سفیر ایران خود یک عالم اسلامی است.

زمانیکه  ماموریتم در پاکستان به پایان رسید  برای بنده مراسم اختصاصی تودیع برگزار کردند که برای سفرای دیگر کشورها چنین کارهایی انجام نداده بودند.  وزیر آموزش پاکستان به عنوان نماینده دولت در این جلسه صحبت های خوبی در مورد من زد که در روزنامه های این کشور منتشر شد او گفت که در تاریخ پاکستان شخصیتی نظیر آقای منصوری به پاکستان نیامده بود.

حتی زمانی که به عنوان سفیر  ایران در چین انتخاب شدم رئیس جمهور چین گفت ما از دولت ایران تشکر می‌کنیم که چنین شخصیتی را به عنوان سفیر به کشور ما فرستاده است.

 یکی از مسائل تاثیرگذار حضور بنده در پاکستان به دلیل حضور فعال در عرصه های سیاسی بودیم. در تاریخ پاکستان نمونه ای وجود نداشت که همسر یک سفیر بتواند در مجامع دانشگاهی و جلسات رسمی حضور یافته و به زبان انگلیسی سخنرانی کند که همسر بنده این کار را انجام می‌داد که سطح سفارت ایران را ارتقا یافت.

حیات: خاطره جالبی از دیدگاه مردم پاکستان نسبت به ایران و ایرانی دارید؟

منصوری: روزی با همسر و دخترم در پاکستان پیاده‌روی می‌کردیم که دخترم از من خواست تا برایش شیرینی بخرم، داخل مغازه رفتیم و بدون اینکه بدانند من سفیر ایران هستم، شیرینی خریدیم وقتی می‌خواستم هزینه شیرینی‌ها را پرداخت کنم صاحب مغازه به ما گفت که ما از ایرانی‌ها پول نمی‌گیریم زیرا ایرانی‌ها برادر ما هستند.

اگر کسی در پاکستان بتواند به زبان فارسی شعر بگوید آن موقع می‌دانند که آن فرد باسواد است یعنی از نظر پاکستانی‌ها فرد باسواد کسی است که بتواند به زبان فارسی شعر بگوید یعنی به قدر زیادی به ایران و زبان فارسی علاقه مند هستند.

حیات: با توجه به اینکه چین بزرگترین شریک تجاری ایران است و با در تظر گرفتن سمت گذشته شما که  سفیر بودید و شناختی نسبت به این کشور دارید، آیا چینی ها هم نگاه متقابل به ایران در عرصه های تجاری و اقتصادی دارند؟

منصوری: متاسفانه ما در روابط بین‌الملل ضعف‌هایی داریم که تا به امروز نتوانستیم آنها را اصلاح کنیم مهم ترین ضعف و ایراد ما این است که به زبان‌های دنیا تسلط کمتری داریم. به همین دلیل ارتباطمان با سایر کشورها نیز تحت شعاع همین موضوع است یعنی امروز مردم چین اگر بخواهند در مورد ایران موضوعی را بدانند به رسانه‌های غربی و انگلیسی‌ زبان مراجعه می‌کنند یعنی نوشته های ایرانی به زبان چینی بسیار کم است و گاها وجود ندارد البته این موضوع متقابل است و ما هم اطلاعات خود را در مورد چین از نوشته‌ها و رسانه‌های انگلیسی  زبان و غرب دریافت می‌کنیم.

چین و ایران شناخت درستی از همدیگر ندارند

در واقع نه چین ما را نه ما چین را به خوبی می‌شناسیم آنطور که پاکستانی‌ها به دلیل تسلطی که به زبان فارسی دارند ما را می‌شناسند دنیا ما را نمی‌شناسد سالانه حدودا  ۴۰۰ هزار پاکستانی برای زیارت به کشور ما می‌آیند این تعداد وقتی به کشورشان برمی‌گردند ایران را معرفی می کنند.

حیات: خاطره ای از چین، زمانی که سفیر ایران در این کشور بودید، دارید؟

منصوری: زمانی که سفیر ایران در چین بودم یکی از شخصیت‌های مهم فرهنگی و ادبی چین وزیر این کشور بود، به توصیه رایزنی ایران دولت ما از ایشان دعوت کرد مهمان ما باشند. ایشان به همراه همسرشان به ایران آمدند و ۱۵ روز مهمان ما بودند، شهرهایی مثل شیراز، اصفهان و تهران را سیاحت کردند. پس از آنکه به چین برگشتند بنده را به یک مهمانی دعوت کردند و در این مهمانی از ایران تعریف کردند که بی حد و مرز بود.  وزیر چین در این مهمانی به من گفت وظیفه خود می‌دانم که ایران را در چین معرفی کنم به همین دلیل در این زمینه کتابی نوشتند و عکس هایی که خودشان زمانی ایران بودند گرفته بودند را در این کتاب منتشر کردند و این کتاب با استقبال بسیار زیادی روبرو شد آن موقع بود که  مردم چین توسط این کتاب با ایران آشنا شدند پس از انتشار این کتاب چینی ها می گفتند که آیا ایرانی که ما می‌شناسیم همان ایرانی است که در این کتاب آورده شده است؟

خاطره دیگر؛  سفیر چین ماموریتش در ایران به پایان رسید و به رسم ادب بنده ایشان را به یک مهمانی دعوت کردم او در این مراسم به من گفت  حتی بسیاری از مقامات چین اطلاعات درستی در مورد ایران ندارند و حرف هایی که من به آنها میزنم را با تردید باور می‌کنند اینجا یک نکته حائز اهمیت است این است که شناخت چین از  ما با نوشته‌ها و رسانه های غربی‌ها صورت گرفته است.

حیات: در دولت قبلی توافق ۲۵ ساله ایران و چین امضا شد ولی تاکنون اخبار موثقی در این مورد منتشر نشده است آیا سند همکاری رسمیت دارد؟

 منصوری: یکی از ضعف‌های رسانه‌ای ما ضعف عملکرد دولت‌هاست و در این خصوص ضعف دولت قبل خود را نشان داد تلاش جدی برای مردم ما از به صورت کامل مطلع و تفهیم شوند انجام نمی‌دهیم دیگر  شفاف سازی نمی‌کنیم دولت‌ها سعی دارند مسائل را خیلی سری، دربسته و مبهم نگه دارند که در این صورت مردم نمی‌توانند در این خصوص پیدا کرده و اظهار نظری کنند در حالی که سایر کشورها اینگونه نیست و به قدری دولت‌ها مسائل را می‌شکافند که مردم به خوبی می‌فهمند و درک می‌کنند به همین دلیل است که در فقط دولت را مقصر می‌دانیم زیرا هیچ توضیحی به مردم نمی‌دهیم.

باید در مورد سند همکاری ایران و چین ده‌ها برنامه ساخته می‌شد

باید در مورد سند همکاری ایران و چین ده‌ها برنامه ساخته می‌شد و تلویزیون زیادی را به این موضوع می‌پرداخت تا مردم از جزئیات این سند همکاری مطلع شوند در حالی که این کار را نکردند نه تنها در مورد سند همکاری بلکه در خصوص بسیاری از مسائل کشور زیادی داده نمی‌شود به همین دلیل است که مردم همیشه ناراحت، ناراضی، شاکی هستند و شایعه و تهمت هم در این خصوص زیاد است.

ما با کشورهای زیادی روابط مختلف اقتصادی سیاسی تجاری داریم برای تداوم همکاری‌ها اصولاً سندی بین کشور تنظیم می‌شود تا بدانند که چه چیزی را باید انجام چه چیزی را نباید انجام بدهند و این مسیر تا چه مدت ادامه دارد به طور مثال سند همکاری یک ساله می‌بندند. با توجه به اینکه روابط ما با چین ابعاد مختلفی دارد این ابعاد باید دقیقاً روشن و شفاف شوند و چهارچوبی تعیین شود به همین دلیل سندی امضا می‌شود.

سند ۲۵ ساله ایران و چین از لحاظ سیاسی بدین معناست که روابط ما با چین به قدری خوب است که حتی تا ۲۵ سال آینده نیز می‌توانیم با هم همکاری داشته باشیم زیرا به همدیگر اعتماد داریم، مرحله بعد امضای قرارداد است که به جزییات همواری ها می پردازد ولی در شرایط فعلی قراردادی امضا نشده است ولی به طور مثال با آمریکا نمی‌توانیم حتی یک سند دو ماهه امضا بکنیم زیرا آینده روابط ما و آمریکا مشخص نیست قرارداد الجزایر اشاره می‌کنم که آمریکا  هیچ یک از بندهای این قرارداد را اجرا نکرد.

سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین یک سند دو سربرد است

نظر من در رابطه با اینکه چرا این نکردن این است که چون ما دشمنان زیادی داریم احتمال تحت فشار قرار دادن بخواهند بدین طریق مانع از همکاری دو کشور شوند همانطور که مشاهده کردیم در آن زمان اخبار بی ربطی منتشر می‌شد مبنی بر اینکه ایران را به چین فروختند شاید بگویید اگر متن سند را منتشر می کردند چنین حواشی بوجود نمی آمد که باید عرض کنم نه خیر، حتی اگر به صورت رسمی منتشر میشد هم این اخبار بوجود می آمد همانطور که متن سند به صورت غیررسمی هم منتشر شد.

ایران و چین می‌تواند در زمینه‌های مختلف همکاری داشته باشد که شرایط دو طرف و عوامل بین‌الملل نیز در پیشبرد این همکاری موثر است با توجه به اینکه چین اولین شریک تجاری ما در دنیاست، سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین یک سند دو سربرد است.

برجام کلاه بزرگی بر سر ملت است

حیات: نظرات در مورد سرانجام برجام و مذاکرات چیست؟ آیا میتوان امیدوار به احیای برجام بود؟

منصوری: اعتقاد بنده بر این است که برجام به جایی نمی‌رسد برجام یک کلاه بزرگی است که بر سر ملت ایران گذاشتند و هدفشان این است که ۱۰ سال ایران را متلاشی کنند نه تنها برجام بلکه هیچ برنامه‌ای با غربی‌ها به جایی نمی‌رسد نه تنها برجام بلکه هیچ برنامه ای با غربی ها به نتیجه نمی رسد  زیرا آنها نمی‌خواهند که جمهوری اسلامی ایران به ثبات و  اقتدار برسد. بنده طی تحلیل و تحقیقی که در این رابطه از سال ۱۳۶۴ که آن زمان در وزارت امور خارجه مامور بودم داشتم، پی بردم که آمریکا و اروپایی‌ها نمی خواهند اجازه نمی دهند که ایران به آبرو، اقتدار و قدرت برسد. زیرا می‌دیدم که حرف به حرف‌هایشان عمل نمی‌کنند دروغ می‌گویند و بر علیه ما در دنیا توطئه می‌کنند و محدودیت‌های زیادی را علیه ایران اعمال می‌کنند.

۶مولفه استقلال پایدارو ثبات با اقتدار

سخن پایانی؛ دولت ها برای تربیت ملت، کاری انجام ندادند یعنی برنامه‌ای برای تربیت مردم نداریم بنده در کتابم به نام  "فرهنگ استقلال" به این موضوع اشاره کردم که اگر قرار است این مملکت به استقلال پایدار و ثبات با اقتدار داشته باشد باید فرهنگ عمومی کشور ارتقا یابد که مولفه‌هایی برای این کار وجود دارد؛ ۱_ کاری وجدان ۲_ روحیه جمعی و جامعه گرایی ۳_ قانون مداری ۴_ نظم و انضباط ۵_ادب اجتماعی ۶_مسئولیت پذیری.

با در نظر گرفتن این شش مولفه چه انتظاری از آینده کشور داریم و فقط باید فروش نفت باشیم دولت از ورود به این موضوع واهمه دارد زیرا می‌داند که نمی‌تواند کاری انجام دهد.

گزارش: صفورا طالب زاده

انتهای پیام/