به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید احمدرضا خالصی چهارم دی‌ماه ۱۳۴۰ در شهرستان سمنان به دنیا آمد. پدرش علی‌اکبر، فروشنده بود و مادرش اقدس نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. کارمند آموزش و پرورش بود. از طرف بسیج به جبهه رفت. بیست و چهارم اسفندماه ۱۳۶۲ با سمت فرمانده طرح و عملیات تیپ دو قائم، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به پا و سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده یحیای زادگاهش قرار دارد.

در فرازهایی از وصیت‌نامه شهید خالصی آمده است:

«ما گنه‌کاران درگاه خداوند، جانبازان خمینی، آگاهانه و با بصیرت کامل این راه را انتخاب کردیم. پس ای اهل دنیا و امت مسلمان! بدانید که هجرت وسیله، جهاد سلاح و شهادت سعادت ماست که حقیقتاً رستگاری دو عالم در زیر سایه شمشیرها و سنگرها پدید می‌آید. امت اسلام! بدانید که ملت مسلمان ایران تنها با عراق در جنگ نیست، بلکه اسلام همیشه با کفر و ظالمان در جنگ و ستیز است.

ای مردم مبارز و مسلمان! همیشه مطیع امر رهبر باشید و پشتیبانی خود را در هر زمان از ولایت فقیه و روحانیون مبارز و اسلام ادامه دهید؛ زیرا، آن‌ها راهنمایانی هستند برای شما.
رزمندگانی که در جبهه می‌جنگند به خاطر پول و جاه و مقام نیست، بلکه به خاطر خدا و عشق به اوست که در راهش جهاد می‌کنند، بار خدایا! ما را هم در زمره این افراد قرار بده!
خدایا! تو را شکر می‌کنم به خاطر نعمت بیداری چشم دل و بصیرتی که به من عطا کردی و نگذاشتی که با کوردلی و با این چشم دنیابین در بستر بمیرم.

مادرجان! می‌دانم که آرزو داشتی مرا داماد کنی و در حجله عروسی ببینی، می‌خواستی همسری برایم انتخاب کنی که بهترین همسرها باشد، اما خوشحال باش که عشق اصلی‌ام را پیدا کردم؛ زیرا، بهترین عشق‌ها، عشق به خداست. پدر و مادر عزیزم! خوشحال باشید که پیش خدا سربلندید. در پایان باز هم از شما می‌خواهم که امام را فراموش نکنید و به جان امام دعا کنید و قدر این نعمت را بدانید و از او سرمشق بگیرید».