به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید محمد حمیدی، نهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۲۷، در روستای شریف آباد از توابع شهرستان قزوین به دنیا آمد، پدرش فتحعلی و مادرش صدیقه نام داشت، تا اول راهنمایی درس خواند، کارگر کارخانه فرش بود. این شهید بزرگوار در سال ۱۳۴۵ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و سه دختر شد. شهید حمیدی از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، شانزدهم خرداد ماه سال ۱۳۶۰ در دارخوین بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر مطهرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

در متن وصیت‌نامه شهید محمد حمیدی آمده است:

«پدر و مادر عزیزم! من بنا به فرمان خداوند و مسئولیتی که داشتم، فقط برای رضای خدا و نابودی کافران و دفاع از میهن اسلامی و جنگ با بعثیان از خدا بی‌خبر، به جبهه رفتم.

پدر و مادر عزیزم! خواهشمندم که هر چه بدی از من دیده‌اید مرا ببخشید، چون ممکن است همدیگر را نبینیم. ای مادران! مبادا که فرزندان‌تان را از رفتن به جبهه‌ها منع کنید، زیرا که فردای قیامت نمی‏‌توانید جواب حضرت زینب (س) را بدهید. همه مادران باید مانند مادر وهب باشند، زیرا او پس از شهادت فرزندش فرمود: سری را که در راه خدا داده‌‏ام، هرگز پس نمی‏‌گیرم.

ای اقوام و خویشاوندان من! چنانچه شهید شدم برایم اشک نریزید. اگر واقعا مرا دوست دارید با شرکت در جبهه‏‌ها و کمک مالی در پشت جبهه، اسلام را یاری کنید و بدانید و آگاه باشید که من با چشم باز، قدم در این راه گذاشته و کسی آن را بر من تحمیل نکرده است.

امام را دعا کرده، دست از حمایت روحانیون مبارز برندارید، زیرا ما هر چه داریم از امام امت و روحانیون مبارز داریم. خداوندا! مرا شهید بمیران تا شاید خون ناقابلم کمکی برای تداوم انقلاب اسلامی باشد. خداوندا! مرا به آرزویم برسان که شهادت آخرین تکامل انسان است.»