به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، شهید حسینعلی اکبری ششم تیر ۱۳۴۳، در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود.

وی پدرش اسماعیل، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته ریاضی فیزیک درس خواند و به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. 

 بیست و هشتم دی ۱۳۶۵، با سمت جانشین تیپ در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای اسلام آباد واقع است.

او معروف است به شهیدی که همیشه بوی‌ عطر می‌داد و راز این موضوع در وصیتنامه اش فاش شد.

خیلی از همرزمان شهید می‌گفتند: شهید همیشه بوی‌عطر میداد و خوش‌بو بود.

خیلی وقت‌ها از او می‌پرسیدیم حسین چه عطری می‌زنی اما هر دفعه جواب سر بالا می‌داد یا بحث را عوض می‌کرد، ولی آنچه که برای ما عجیب بود بوی‌عطر خیرکننده‌اش بود که هیچ جا نبود.

 تا اینکه در وصیت نامه‌اش راز این بوی خوش، فاش شد.

 این شهید در وصیت نامه‌اش نوشته بود: به خدا هیچگاه در زندگی‌ام از عطر استفاده نکردم، فقط هر گاه میخواستم بوی خوش داشته باشم، می‌گفتم:  «السلام علیک یا اباعبدالله»...

بدانید دشمن درصدد است این آتش را از ما بگیرد و ما بایستی تو دهنی به دشمن بزنیم و محیط خود را یک محیط الهی نمائیم، که چشم دشمنان اسلام کور شود و از مکرشان نا امید گردند و به قول امیر المومنین :" کوهها از جا تکان خوردند تو از جای خود تکان نخور "ما باید به دشمن ثابت کنیم که در این زمان پیرو رهبر کبیر انقلاب و دلسوز و رنج کشیده و رنجکش مسلیمن هستیم و تفاله های داخلی و خارجی را کنار خواهیم زد و تا رفع فتنه از عالم به جنگ و مبارزه ادامه خواهیم داد .

برادران بدانید شهدائی که با ایثار خونشان درخت اسلام را آبیاری کردند و باز شهدائی دیگر این درخت را آبیاری خواهند کرد شما وارث آنها هستید و نگه‌دارنده این درخت هر چند که خداوند نگهدار همه هست و خون شهدا اثرش بس عمیق در حفظ این درخت است و شما هم باشید که تکلیف خود را انجام بدهید و با توکل بر خدا تمام مشکلات را حل بنمائید.