به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید محمدرضا پرخید، هفدهم خرداد سال ۱۳۴۰، در روستای محمودآباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش ذبیح‌الله، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت، تا چهارم ابتدایی درس خواند، کشاورز بود، سال ۱۳۶۵ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، بیست و هفتم فروردین ۱۳۶۷، در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سینه و سر، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

در متن وصیت‌نامه شهید محمدرضا پرخید آمده است:

«برای هر فرد مسلمان واجب شرعی است که در حال حیات وصیت‌نامه داشته باشد، حضرت رسول اکرم(ص). اینجانب محمدرضا پرخید، برخود واجب دانستم به دستور رهبر بزرگوارم به جبهه جنگ اعزام شوم و اگر برنگشتم، بدانید که فدای رهبر، خاک و میهنم گشتم. در حفظ مملکت اسلامی کوشا باشید و از جان و مالتان در راه جبهه دریغ ننمایید.

و آخرین وصیت من اینکه هیچ موقع امام زمان عزیزمان را فراموش نکنید که هر چه داریم از رهبر بزرگوارمان است و از تمامی شما تقاضا دارم نهضت حسین(ع) را که در تمام نقاط ایران پا بر جاست، به خاطر داشته باشید.»