به گزارش خبرنگار گروه ورزشی حیات؛ تیم ملی والیبال ایران ساعاتی پیش در آخرین دیدار خود در هفته سوم لیگ ملت‌های 2023 در ایالات متحده آمریکا به مصاف آرژانتین رفت و در پایان یک دیدار نسبتاً طولانی و پر برخورد با نتیجه 3 بر 2 این دیدار را واگذار کرد تا یأس و نا امیدی فضای اردوی سروقامتان ایرانی را در بر بگیرد.

تیم ملی والیبال ایران با باخت سه بر دو برابر آرژانتین نهمین شکست خود را در این تورنمنت تجربه کرد و در آستانه دو رقمی شدن باخت ها قرار گرفت، رکوردی منفی که ایران در سال ۲۰۲۱ با سرمربی گری ولادیمیر آلکنو نیز آن را تجربه کرده بود. اوضاعی که در شرایط حال حاضر در تیم ملی والیبال ایران دیده می‌شود با چیزی که در دوران نه چندان دور والیبال آن را به یاد می‌آوریم قابل مقایسه نیست و در این شرایط سخت، حساس و بحرانی با علم به همه مشکلات و محدودیت‌هایی که ایجاد شده است نمی‌توان از اشتباهات مدیریتی محمدرضا داورزنی در رأس  فدراسیون والیبال و همچنین تصمیمات اشتباه بهروز عطایی در جریان مسابقات عبور کرد و به محض پایان تورنمنت و بازگشت به ایران هر دو نفر باید پاسخگوی افکار عمومی باشند.

والیبال ایران سخت‌ترین روزهای خود را طی سالیان اخیر تجربه می‌کند و نتایج ضعیف یکی پس از دیگری به این یأس و نا امیدی دامن می‌زنند و هر بازی که عملکرد شاگردان عطایی را می‌بینیم ضعف روحی در ملی‌پوشان بیشتر از قبل به چشم می‌خورد. شاگردان بهروز عطایی تقریبا بعد از پایان هفته دوم از صعود ناامید شده بودند و شکست مقابل فرانسه در آمریکا مهر تاییدی بر ناکامی والیبال ایران در راه صعود به مرحله نهایی لیگ ملت‌ها ٢٠٢٣ بود و حالا در آستانه حذف از این رقابت‌ها در جایگاه نازلی در جدول رده بندی هستند.

شرایط برای ایران تا پایان هفته دوم به اندازه‌ای سخت و دشوار بود که کارشکنی‌های میزبان را برای بدتر شدن این اوضاع کم داشتیم و مشکلات مربوط به صدور ویزای آمریکا برای برخی از اعضای تیم ملی شرایط را به شدت سخت‌تر کرد و در این میان مشخص بود غیبت بازیکنانی مثل امین اسماعیل‌نژاد، محمدطاهر وادی و آرمان صالحی باعث می‌شود تیم ملی ما بیش از قبل متضرر شده و در نهایت طبق آنچه دیدیم تیم ملی تقریبا با ترکیبی دگرگون شده راهی هفته سوم مسابقات شد و نتایجی که در این دوره کسب کرد نه تنها بهتر از هفته دوم نبود که با افت محسوسی هم روبرو شد.

تغییراتی که به این شکل به تیم ملی والیبال ایران تحمیل شد در کنار غیبت خود عطایی به دلیل عدم صدور ویزا از سوی تیم میزبان باعث شد شرایط سخت سروقامتان در هفته سوم مسابقات از پیش هم سخت تر شود و در کنار آن ترکیبی دگرگون شده که می‌توان گفت بدون یک لیدر یا رهبر درون زمین فشار زیادی را روی خودشان احساس می‌کردند اثر خودش را در عملکرد تیم ملی نشان داد و نتایجی رقم خورد که آخرینِ آن را بامداد امروز در تقابل با آرژانتین دیدیم.

نبود بازیکن با تجربه‌ای مثل سعید معروف که به نوعی مرکز ثقل تیم ملی و یک رهبر درون زمین محسوب می‌شد و به نوعی به بازیکنان جوان انگیزه مضاعف می‌داد در این دوره کاملاً به چشم آمد. حضور یک لیدر در کنار نفرات جوان به عنوان تکیه گاه لازمه تغییر نسل در تیم ملی است و دگرگونی یک باره ترکیب به نیت جوان‌گرایی به این شکل اشتباه بزرگی است که در این دوره از رقابت‌ها در تیم ملی شاهد آن بودیم. چرا که در چنین وضعیتی وقتی نتیجه نامناسبی از سوی تیم ملی کسب شود نبود همان لیدر برای جمع کردن اوضاع، فشار روحی و روانی روی بازیکنان جوان و کم تجربه تر ایجاد می‌کند که در بازی‌های بعدی اثری خودش را می‌گذارد و هرچه تیم جلوتر می‌رود و نتایج مناسب کسب نمی‌شود این سقوط آزاد ادامه پیدا می‌کند و کار به جایی می‌رسد که نمونه اش را بامداد امروز در دیدار با آرژانتین دیدیم. دیداری که می‌توانست با نتیجه متفاوت و بهتری برای ملی پوشان ایرانی همراه باشد ولی در نهایت یأس و نا امیدی برای علاقه مندان به والیبال در ایران را از خودش به جا گذاشت.

تیم ملی والیبال ایران برای فرار از تکرار فاجعه تاریخی که در سال 2021 با آلکنو رقم خورد امشب باید با تیم نصف و نیمه خود برابر کوبا به برتری دست پیدا کند تا از دو رقمی شدن باخت های خود جلوگیری کنند. البته ذکر این نکته هم ضروری است که تیم ملی والیبال ایران در سال ۲۰۲۱ از پانزده بازی ده باخت کسب کرده بود و امسال دوازده بازی انجام خواهد داد و کسب 10 شکست در این تعداد بازی چیزی جز یک فاجعه تاریخی برای والیبال ایران نخواهد بود و حالا که نتایج ضعیف یکی پس از دیگری برای والیبال ایران از راه رسیده، باید دید بازی مقابل تیم ملی کوبا چه اتفاقی را برای ایران رقم خواهد زد.