به گزارش گروه سلامت حیات؛ سازمان جهانی بهداشت به مردم توصیه می‌کند که بیش از ۵ درصد کل انرژی بدن از شکر تأمین نشود، یعنی مصرف بیش از پنج قاشق چایخوری در روز ممکن است عوارض نامطلوب به همراه داشته باشد.

قند و شکر اصلی‌ترین عوامل خطر پوسیدگی دندان است. کاهش مصرف شکر به عنوان بخشی از یک زندگی سالم سلامت دهان را ارتقاء داده و می‌تواند خطر بسیاری از بیماری‌های غیر مسری مانند دیابت و چاقی را کاهش دهد.

سازمان جهانی بهداشت به مردم توصیه می‌کند که بیش از ۵ درصد کل انرژی بدن از شکر تأمین نشود، یعنی مصرف بیش از پنج قاشق چایخوری در روز ممکن است عوارض نامطلوب به همراه داشته باشد.

همچنین سازمان جهانی بهداشت به دولت‌ها نیز توصیه می‌کند که بر محصولات با شکر بیشتر مالیات بیشتری وضع کنند و در بوفه مدارس از عرضه محصولات با مقدار شکر بالا به کودکان پرهیز شود.

خوب است بدانیم همه انواع قندها پوسیدگی زا هستند؛ به جز قند شیر (لاکتوز) که خاصیت پوسیدگی زای کمتری دارد.

غذاهایی با ساختار نشاسته‌ای از قبیل برنج، سیب زمینی، نان و پاستا در کودکان خطر کمتری در ایجاد پوسیدگی دارد، اما هنگامی که تصفیه یا پخته می‌شود و یا در صورت ترکیب شدن با قندها مثل شیرینی یا غلات صبحانه یا بیسکویت و استفاده به دفعات؛ نشاسته آن‌ها پوسیدگی زایی بیشتری دارد.

قندهایی که به طور طبیعی در ساختار سلولی غذاها وجود دارد مثل قند موجود در میوه‌ها و سبزی ها، قدرت پوسیدگی زایی بسیار کمتری دارد و برای تغذیه خوب بسیار با اهمیت است.

قندهایی که از سوی مصرف کننده، یا به طور صنعتی در کارخانه و یا در فرآیند تولید به غذاها افزوده می‌شود؛ مثل شکر موجود روی میز غذا، شیرینی ها، نوشیدنی‌های شیرین شده، آب نبات‌ها و شکلات‌های مختلف، قدرت پوسیدگی زایی بالایی دارد و وقتی به مقدار زیاد مصرف شود، اثرات زیان آور و مخربی را به همراه دارد.