به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ «ابوالفضل خوران» 10 مهر 1343 در بجنورد متولد شد. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام هشت آذر 1360 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در بخشی از متن وصیت‌نامه این شهید والامقام آمده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
وصيت‌نامه اينجانب (ابوالفضل خوران)
و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون. آل عمران (169)
اى مسلمانان جهان، اى ايرانيان، اى پدر و مادر ايرانى، كشته شدگان راه حق را مرده نپنداريد بلكه آن‌ها زنده هستند و در پيش خدايشان روزی مى‌خورند.
وصيت‌نامه را در حالى مى‌نويسم كه هر لحظه آرزوى شهادت در راه خدا را دارم. وصيتم را مى‌نويسم، وصيتم فقط پيام است.
پيام من، پيام يک فردى كه در راه خدا جانبازى مى‌كند و پرارزش‌ترين چيزى كه در زندگيش دارد اين است.
كه اى ملت شهيد پرور ايران، امام امت را، روح خدا را، رهبر مستضعفان را، اميد مستضعفان را تنها نگذاريد هميشه با انقلاب باشيد كه خداى نكرده دست پليد آمريكا و مزدورانش اعم از منافقين و ديگر گروه‌هاى ضدانقلاب، انقلاب ما را به عقب برنگردانند.
مردم بجنورد، هوشيار باشيد و هميشه در صحنه باشيد و نگذاريد گروهک‌هاى منافق كارى بكنند. شما همچون كه در مقابل شاه خائن با مشت‌هايتان ايستاديد در برابر گروهک‌هاى منافق و ضدانقلاب هم بايستيد چون ديگر نمى‌توانند كارى بكنند، الان منافقين مانند كسى هستند كه تا خرخره در گرداب فرو رفته است و دست و پا مى‌زند و ترور آخرين فعاليت آن‌هاست به گفته امام بكشيد ما را ملت بيدارتر مى‌شود. الحمدلله ملت ما بيدار شده است و با ياد خدا هميشه آن‌ها را سركوب خواهند كرد.
و پيام ديگرم به پدر و مادرم اين است كه در مرگم عزا نگيرند و لباس سياه نپوشند بلكه در مرگم خوشحال باشيد و حتى شيرينى بدهيد كه مبادا دشمنان اسلام و انقلاب با عزا گرفتن شما خوشحال شوند. مادر، براى من كه فرزند تو هستم گريه نکنید.
خواهرم و برادرم، براى من خوشحال باشيد و شما براى خودتان افتخار كنيد كه نوجوان ناقابلى را در راه خدا و رهبر تقديم اسلام كرديد. وقتى كه من به شهادت رسيدم افتخار كنيد كه نوجوانى داشتيد و در راه خدا داديد.
خدا نگهدار شما».
