احمد مهدی زاده محلاتی فرزند شهید آیت الله فضل الله مهدی زاده محلاتی در گفتگو با خبرنگار حیات؛ درباره ویژگی های شخصیتی پدرش گفت: هر شخصی از پدرش خاطرات زیادی دارد اما اخلاق ایشان بیشترین خاطره ای است که از او به یادگار مانده، پدرم مرد بسیار خوش اخلاق، خنده رو و مهربان بود، همیشه سعی می کرد چه غریبه و آشنا را جذب انقلاب کنند به جای اینکه دفع کنند و بگویند فلانی این خطا را دارد به هیچ عنوان اینگونه نبود. پدرم وقتی به منزل می آمدند از خود غروری نشان نمی داد و با من و دیگر فرزندانش بازی می کرد.

وی افزود: 37 سال از زمان شهادت پدرم می گذرد، همیشه می گفت خداوند ناظر به  همه جا و همه کارهایمان است، همچنین همیشه تاکید داشت خلاف شرع نکنیم، قبل از انقلاب برای تحصیل به خارج از کشور رفتم، آخرین جمله ای که ایشان در فرودگاه  به من گفت  این بود که «احمد، سعی کن که خلاف شرع نکنی» هیچ وقت به ما سخت نمی گرفت  و غیر ممکن بود که پدرم صبح ما را از خواب بیدار کند مگر اینکه شب از او می خواستم . بیدار که می‌شدیم تنها می گفت نمازت قضا شده ولی هیچ وقت اینگونه  نبود که ما را اجبار کند و بگوید بیدار شوید و نماز بخوانید.

وی ادامه داد: پدرم از سن  18 سالگی فعالیت های انقلابی اش را شروع کرد، دو کتاب نیز سازمان اسناد انقلاب اسلامی برای زندگینامه و فعالیت های انقلابی اش چاپ کرده است. تقریبا یک جلد کتاب که بیش از سیصد و پنجاه صفحه است مسائل مبارزاتی که ایشان انجام داده اند را شامل می‌باشد.

فرزند شهید آیت الله مهدی زاده محلاتی گفت: پدرم قبل از انقلاب بیش از هجده بار به زندان رفت، در تمام مبارزات نیز بود و ممنوع المنبر نیز شد. مبارزات و جلساتی قبل از انقلاب نیز داشت ، ایشان ترسی از فعالیت هایش نداشت و با جرئت برای رسیدن به انقلاب تلاش می‌کرد.

وی ادامه داد: پدرم علاقه خاصی به امام خمینی (ره) داشتند و کارهای انقلابی زیادی را انجام دادند، ایشان نماینده امام در بازار تهران بودند و اعلامیه ها را پخش و آماده می کردند، ما اهل محلات بودیم به یاد دارم زمانی که کودک بودم، خانواده امام خمینی (ره) با پدر بزرگم رفت و آمد داشتند پدر بزرگم نیز روحانی بود.

احمد مهدی زاده محلاتی گفت: یادم می آید ساواک شبانه به منزلمان می آمد و کتاب ها و وسایل خانه مان را زیر و رو می کرد، تقریبا 15 ساله بودم ساواکی ها ساعت 12 شب وارد منزلنان شدند و اولین جا به سمت کتابخانه پدرم رفتند و یکسری کتاب و وسیله برداشتند، آخر هم عکس امام خمینی که بزرگ بود را برداشتند و شروع به صورت جلسه کردند.

فرزند شهید آیت الله مهدی زاده محلاتی ادامه داد: من هم چون سن کمی داشتم کنارهمان ساواکی که داشت شماره ها را می نوشت نشستم، همه اسامی کتاب ها را نوشته بود تا رسید به شماره بیست که عکس امام خمینی (ره) بود که من آنجا گفتم امام خمینی همه جا نمره اش بیست است، این جمله را که به آن ساواکی گفتم حسابی عصبانی شد و گفت بلند شووبرو. یادم می آید که زمانی کمیته مشترک تقریبا یک ماه و نیم پدرم را در زندان انفرادی منتقل داده بودند.

احمد مهدی زاده محلاتی با اشاره به رفتار و منش پدرش گفت: آن موقع که زمان شاه بود برخی را می دیدم که به افرادی که حجاب نامناسب داشتند، اخم و بد اخلاقی می‌کردند ولی وقتی ایشان با این افراد روبرو می‌شد به آن ها نگاهی نمی‌کرد و مانند باقی افراد، معمولی برخورد می‌کرد و اگر بچه ای را می‌دید که آیه قرآنی می خواند او را فورا تشویق می کرد، جایزه می‌داد و برای جذب افراد به دین اسلام با مهربانی تمام تلاش می کرد.

وی با اشاره به زمان بعد از انقلاب گفت: بعد از انقلاب پدرم نماینده مجلس شهرستان محلات شد، همان موقع نیز طی حکمی از سوی امام خمینی (ره) به نمایندگی امام در سپاه انتخاب شد و سالیان سال تا زمان شهادتش این سمت را داشت. ایشان در تنظیم اساسنامه سپاه پاسداران نقش بسزایی ایفا کرد و با امام خمینی ملاقات های زیادی داشت .

فرزند شهید آیت الله مهدی زاده محلاتی با اشاره به خاطره ای قبل از شهادت پدرش ادامه داد: روز قبل از شهادت پدرم، من به همراه همسر و فرزندام می خواستیم با همسرم به حج عمره مشرف شویم به همین علت برای خداحافظی به منزل‌شان رفتیم که ایشان آنجا التماس دعا گفتند و تا درب ماشین برای بدرقه مان آمدند. فردای ظهر همان روز ساعت 12 پدرم در هواپیمایی که توسط رژیم بعث عراق مورد حمله قرار گرفته بود به فیض شهادت نائل آمد.

وی افزود: پدرم حدود یک هفته قبل از شهادتش برای شهدای سپاه در قم که مراسمی برگزار شده بود سخنرانی داشت، بعد از سخنرانی به آقای مولوی که تولیت حضرت معصومه (س) بود گفت برایش در حیات حرم یک جایی را در نظر بگیرد. بعد از شهادت پدرم وقتی خبر به امام خمینی (ره) رسید امام فرمان دادند همانجایی که پدرم گفته بود دفن شود.

احمد مهدی زاده محلاتی در پایان گفت: به عنوان فرزند شهید تنها می خواهم انقلاب اسلامی به سر منزل مقصود برسد، آن اهدافی که شهدا داشتند کامل محقق شود و مردممان همیشه شاد باشند.