به گزارش حیات حمیدرضا غلامزاده در گفت‌وگو با ایسنا، در تحلیلی نسبت به لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل گفت: اصل ماجرا وارد کردن فشار سیاسی و رسانه ای به ایران توسط آمریکا و متحدین آن است. این کمیسیون کارکرد خاصی به لحاظ جایگاه تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری ندارد که بتواند منجر به اتفاقات خاصی علیه ایران شود که در پی آن قطعنامه‌ای هم به تصویب برسد.
وی تصریح کرد: ایران همچنان می‌تواند عمده فعالیت‌های خود را داشته باشد و نظرات مشورتی به کشورهای همسوی خود ارائه دهد؛ مانند برزیل که در این نشست شرکت کرد و به نفع ایران هم صحبت کرد، اما حق رای نداشت.
این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: حضور در محافل بین‌المللی به لحاظ پرستیژ سیاسی و ارتباطات بین‌المللی و همچنین عرصه‌ای که برای نقش آفرینی می‌تواند داشته باشد، حائز اهمیت است که با این اتفاق ما از این امتیاز نمی‌توانیم استفاده کنیم؛ البته به این معنا هم نیست که اصل سرمایه‌مان را از دست داده باشیم. تنها نفعی که از حضور و رای دادن می‌توانستیم داشته باشیم کارایی خود را از دست داده است.
غلامزاده در ادامه در خصوص عملکرد تیم دیپلماسی ایران در سازمان ملل هم اظهار کرد: سازمان ملل محل رایزنی و لابیگری است و در آنجا کاملا یارکشی صورت می‌گیرد. طرفین بحث‌هایی را انجام می‌دهند که بتوانند برای خود جایگاهی ایجاد کنند. در بخش دیپلماسی رسمی وزارت امور خارجه کم نگذاشته، تلاش کرده و فعال بوده است، اما اشکالاتی هم به تیم دیپلماسی ایران بر این مساله وارد است.
وی ادامه داد: اقدامی که در سازمان ملل و کمیسیون مقام زن صورت گرفت بی‌سابقه بوده و اشکال حقوقی به آن وارد است. در نظر بگیرید روسیه اشکالی را وارد دانسته و اعلام کرد که رای‌گیری اساسا محل اشکال است اما طبق قواعد اگر 24 ساعت قبل این اعتراض ثبت می‌شد شاید به مرحله رای‌گیری نمی‌رسید به عبارتی اگر دستگاه دیپلماسی ما می‌دانست و همین موضوع را رایزنی می‌کرد می‌توانستند 24 ساعت قبل اعتراض را ثبت کنند که شاید به مرحله رای‌گیری نرسد.
این کارشناس مسائل آمریکا در ادامه چنین ابراز عقیده کرد: متنی که ایران در این نشست ارائه داد کلی‌گویی بود و حتی ناظر به سازمان ملل و سیاسی کاری آمریکا و رژیم صهیونیستی هم نبود. در مقابل متنی که روسیه، چین و برزیل در نشست ارائه کردند بسیار جدی‌تر بود . متن ما ضعیف بود و این اشکالی است که به وزارت خارجه می‌توان گرفت.
غلامزاده ادامه داد: سخنرانی در این نشست را ابتدا آقای ایروانی مطرح کرد که هم یک آقا بود و انگلیسی صحبت کردن و متن خوب نبود و خانم ارشادی بعد از رای‌گیری صحبت کرد؛ در حالی که اگر خانم ارشادی در ابتدا صحبت می‌کرد از لحاظ دیپلماسی عمومی وجهه خوبی داشت اما این تصمیم نمایندگی ما در سازمان ملل جای بررسی دارد.
وی با تاکید بر این‌که ما در بحث دیپلماسی رسمی بسیار تلاش کردیم ادامه داد: بعضی از این موارد را باید در مرکز کشورها مورد رایزنی قرار داده و به نتیجه برسانیم. مانند کشورهایی چون شیلی و کلمبیا که دیدیم آنها بعد از رای‌گیری ابزار تاسف کردند در حالی که قبل از آن می‌توانستیم در مرکز این کشورها روی این مساله کار کنیم.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه یادآور شد: ما در طول این سه ماه با توجه به فضای کشور کار خاصی در حوزه دیپلماسی عمومی برای افکار عمومی در تبیین اتفاقات نکرده‌ایم. حتی در این دو ماه که آمریکا این مساله را مطرح کرد باز هم اقدام خاصی انجام نشد از این منظر به دیپلماسی عمومی وزارت خارجه نقد وارد است گرچه در حوزه دیپلماسی رسمی زحمات زیادی کشیدند.
وی در پایان اظهار کرد: اکنون هم اتفاق سنگینی نیفتاده شاید غربی‌ها تلاش کنند آن را یک شکست و یا کاهش مشروعیت ایران در رسانه‌ها مطرح کنند اما تاثیرگذاری خاصی نداشته به جز از نظر پرستیژ بین‌المللی. امیدوارم که در دوره بعد برای منطقه ما یک کرسی خالی شود تا بتوانیم مجددا شرایط را برای حضور فراهم کنیم.
