کد خبر 151529
۳ آبان ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۱

مصاحبه با فرزند شهید والامقام علی مصری

برگ‌هایی از دفتر مجاهدت رزمندگان اهل سنت

برگ‌هایی از دفتر مجاهدت رزمندگان اهل سنت

هفته وحدت هر سال برای یادآوری یک تجربه تاریخی گرانبها است، تجربه اتحاد اقوام مختلف ایرانی در مصاف با دشمن تجاوزگر بعثی است. دشمنی که با سودای از هم گسیستن شیرازه وحدت و تمامیت ارضی ایران اسلامی هجوم آورده بود، ناگهان با صف مستحکم فرزندان این سرزمین اعم از شیعه و سنی و مسیحی و مسلمان روبرو شد.

 در این نگاه تاریخی، دفاع مقدس آغازگر دوران تازه‌ای از همگرایی و اتحاد ملی است. دفتر خاطرات هشت سال نبرد بی‌امان برای نجات آب و خاک ایران اسلامی مشحون از حماسه‌هایی است که در آن جوانان برومند از میان اهل سنت، مسیحی و کلیمی جان خویش را نثار امنیت و سربلندی این سرزمین می‌کنند. در این گفت‌وگو شما را با سرگذشت یکی از خانواده‌های شهیدپرور آشنا می‌کنیم و عثمان مصری فرزند گرامی شهید علی مصری ناگفته‌هایی از خاطره مبارزات این خانواده را بازگو می‌کند:

 

چه خاطره‌ای از پدر شهید و اخلاق و روحیات او در ذهن داری؟

من به دلیل آن‌که کم سنّ بودم، خاطراتم فقط به دوران کودکی مربوط می‌شود. در آن دوران، پدر با مهربانی و حوصله ما را سرگرم می‌کرد. پدر وقتی به خانه می‌آمد قبل از هر کاری ما را به آغوش می‌کشید. اولین سوالی که از من می‌پرسید این بود که: امروز هم مرد خانه بودی یا نه؟ از همان کودکی ما را طوری تربیت کرد که محافظ خانه و خانواده باشیم. بیش‌ترین شناخت من در مورد پدر، برگرفته از صحبت‌هایی است که از اطرافیان و آشنایان شنیده‌ام. اکثر آن‌ها با احترام از پدر یاد می‌کنند و می‌گویند، پدرت فردی خونگرم، مردمی و غیرتمند بود. گویا، پدر زمانی که ما بچه بودیم، شرایط سختی را گذرانده بود. آن موقع ناامنی و درگیری‌های زیادی در منطقه وجود داشته است. در آن وضعیت، پدر تلاش زیادی را برای تأمین امنیت خانواده و مردم شهر انجام داده بود.

 

پدر گرامی قبل از شروع جنگ به چه کاری مشغول بودند؟

 

شغل و حرفه پدر، معلمی بوده و در مقطع راهنمایی تدریس می‌کردند. مادرم می‌گفت؛ که پدر وقت زیادی را برای حمایت از بچه‌های خانواده‌های محروم صرف می‌کرد. زمانی که می‌دید دانش‌آموزی از نظر درسی ضعیف است، ساعاتی را برای آموزش و تقویت او اختصاص می‌داد، بدون آن که چشم‌داشت مالی داشته باشد.

طبق گفته مادرم، اکثر خانواده‌ها در منطقه آن موقع اوضاع مالی خوبی نداشتند. به خاطر همین مشکلات برخی خانواده‌ها و فرزندان‌شان قید درس و مدرسه را می‌زدند اما پدر تا جایی که از دست‌اش بر می‌آمده به یاری این قبیل خانواده‌ها می‌رفته و مانع از این می‌شده که آن‌ها به خاطر فقر و تنگدستی فرصت آموزش و تحصیل را از دست بدهند.

 

اطلاع دارم که خانواده شما جزو کسانی بوده که از اولین روزهای تعرض دشمنان به ایران اسلامی، در صف مبارزان قرار داشتند، از دوران فعالیت جهادی خانواده چه می دانی؟

 

بله ما این افتخار را داریم که چند نفر از فامیل و بستگان در راه دفاع از کشور به شهادت رسیده‌اند. می‌دانید در مناطق ما اکثراً به صورت خانوادگی اسلحه در دست گرفته و برای دور کردن دشمن و مخالفان انقلاب مبارزه کرده‌اند. بعد از شروع جنگ تحمیلی این اتفاق در منطقه ما می‌افتد که مرد و زن و پیر و جوان دوشادوش هم در خط مقدم مبارزه با دشمن می‌ایستند. زنان کُرد در دفاع از جان و خاکمان مبارزات زیادی می‌کنند. من با آ نکه در آن زمان بچه بودم اما یادم هست که مادرم همیشه اسلحه را در کنار خود داشت و حتی موقع خوابیدن اسلحه را کنار نمی‌گذاشت. یعنی آنها همیشه آماده دفاع از شهر در برابر دشمنان و ضدانقلاب بودند و مبارزه و جنگیدن با اشغالگران را وظیفه خود می‌دانستند.

 

چه احساسی بعد از شهادت پدر داشتید ؟

 

نبودن پدر در تمام لحظات زندگی انسان حس می‌شود. هر چند در این سال‌ها، مادر تمام تلاش خود را کرده تا بچه‌ها خلاء پدر را حس نکنند. اما جای ایشان همیشه در زندگی ما خالی است. شاید یکی از چیزهایی که همیشه فرزندان شهدا را آرامش می‌دهد، راه پرافتخاری است که پدران‌شان رفته‌اند و این که برای هدف بزرگی که آزادی کشور از اشغال دشمنان ستمگر است، جان‌شان را فدا کرده‌اند.

ما بعد از این که بزرگ شدیم، کوشیدیم تا راه پدر را در زندگی ادامه دهیم. سعی کردیم نه تنها از نظر اقتصادی مسئولیت اداره خانواده را برعهده بگیریم بلکه از نظر اجتماعی نیز عزت و اعتبار پدر را حفظ کنیم.

 

در آستانه ایام مبارک ولادت پیامبراسلام(ص) و هفته وحدت قرار داریم، می‌خواهم در این فرصت از نقش مبارزان اهل سنت در دفاع از آب و خاک ایران اسلامی بگویید؟

 

ببینید، وقتی یک دشمن خارجی به حریم سرزمین شما تعرض می‌کند، آتش این جنگ و تجاوز همه را در بر می‌گیرد. تفاوتی نمی‌کند شما فارس،ترک، بلوچ، کرد و یا عرب باشید یا مذهب‌تان مسیحی باشد یا مسلمان، شیعه باشید یا سنّی. مساله مهم این است که خانه و آب و خاک شما هدف غارت قرار می‌گیرد و دشمن متجاوز به همه دارایی و نوامیس شما دست‌درازی می‌کند. در چنین وضعیتی غیرت شما به عنوان یک ایرانی و هموطن اجازه نمی‌دهد در برابر این تجاوز سکوت کنید. همین تعصب و غیرت ملی باعث شد که ما در برابر تجاوز دشمن بعثی متحد شویم و دست در دست هم دهیم تا قدرت متجاوز را از خانه و کاشانه خود بیرون برانیم. قبل از این هم اشاره کردم؛ خانواده و اقوام ما با همین تفکر در میدان جنگ حاضر شدند. هنوز هم این عقیده را داریم که اگر خدای نکرده یک دشمن خارجی هوس تجاوز به آب و خاک ایران عزیز را داشت، با تمام قدرت در برابر او می‌ایستیم.

 

استحضار دارید که دشمنان ایران اسلامی وقتی در حمله و تجاوز نظامی ناکام ماندند، خیلی تلاش می‌کنند، در داخل با ایجاد تفرقه و دامن زدن به اختلافات قومی و مذهبی، کشور و نظام اسلامی را دچار چالش کنند، در خصوص مقابله با این توطئه‌ها و حفظ انسجام و اتحاد چه نظری دارید؟

 

درست است، خیلی باید هوشیار و مراقب باشیم. نه تنها ما ایرانیان بلکه همه ملت‌های مسلمان بعد از تجربه تلخ جنگ قومی در کشورهای اسلامی باید نسبت به این نوع دسیسه‌ها آگاه باشند. متاسفانه وضعیت امروز کشورهای اسلامی از نظر همکاری و وحدت خوب نیست. این در حالی است که دین اسلام و پیامبر اکرم(ص) همواره مسلمانان را به اتحاد دعوت کرده است. اگر اتحاد و همدلی میان ملت‌های مسلمان نباشد، بیشتر از این، در صحنه جهانی ضعیف خواهند شد. اقتدار و امنیتی که الان در جمهوری اسلامی حاکم شده است، در سایه همین وحدت و انسجام به‌دست آمده است.

 

در شرایط فعلی فکر می‌کنید بیش‌ترین تلاش برای ایجاد اختلاف و نزاع در کشورهای اسلامی از سوی چه کسانی انجام می‌گیرد؟

 

متاسفانه بسیاری از قدرت‌های خارجی امروزه برای تضعیف مسلمانان تلاش می‌کنند. همه این دولت‌ها از افزایش قدرت مسلمانان و اتحاد دنیای اسلام وحشت دارند. در رأس این توطئه‌ها اسرائیل و آمریکا قرار دارند که از هیچ تلاشی برای از بین بردن منابع اقتصادی و تاریخی مسلمانان دریغ نمی‌کنند. شما به اتفاقات سال‌های اخیر نگاه کنید، سیاست تحریم، محاصره اقتصادی و یا تهدید نظامی، همگی برای آن است که کشورهای قدرتمند در جهان اسلام را از پای دربیاورند. آن‌ها همه تلاش‌شان را خواهند کرد تا مردم از اسلام و عقیده خود رویگردان شوند که به لطف الهی تاکنون موفق نشدند و بعد از این نیز نخواهند شد.

 

یکی از پروژه‌های بزرگ دشمنان ایران و دولت‌های اسلامی در سال‌های اخیر، قدرت گرفتن داعش بود، اخیراً نیز خبرها حاکی از این است که داعش دوباره در برخی از مناطق جهان اسلام به صحنه آمده و دست به کشتار گسترده مسلمانان بویژه در افغانستان می‌زند، در این خصوص چه نظری دارید؟

 

داعشی‌ها فرقه خطرناکی هستند، همچنان که گفتید، این گروه با حمایت و سلاح‌های قدرت‌های رقیب جهان اسلام پیش رفتند. آن‌ها متأسفانه با پرچم مسلمانی به میدان آمدند اما بعد از جنگ ویرانگر سوریه و عراق و حوادث خونین دیگر که این گروه بوجود آورد، کسی تردیدی در خباثت آن‌ها نمی‌کند. اسلام هیچ‌گاه اجازه ریختن خون مسلمان و برادرکشی را نداده است، مادرم همیشه این توصیه دینی را به ما یادآوری می‌کرد که مسلمان واقعی کسی است که دیگران از دست و زبان او در امان باشند و به کسی آسیب نرساند. دین و پیامبر عزیز ما چنین قوانینی دارد. هیچ ارتباطی میان عقاید خطرناک داعش با اصول مذهب و کتاب آسمانی ما وجود ندارد.

 

اشاره کردید که آبرو و آرامشی که الان در ایران اسلامی داریم مرهون خون شهدا و فداکاری و ایثار آن‌ها است. برای حفظ این میراث شهدا و ادامه راه و آرمان آن‌ها چه باید کرد؟

 

به‌نظرم مهم‌ترین کار این است که درک واقعی و درستی از رنج و سختی که جوانان شهید و خانواده آن‌ها در راه حفظ میهن و دفع تجاوز دشمن انجام دادند، به‌دست بیاوریم. اگر این درک و شناخت را پیدا کردیم آن‌وقت یک احساس مسئولیت جدی در قبال سرنوشت کشور و نظام خواهیم داشت. مادرم همیشه در خصوص عقاید و آرمان پدر با ما سخن می‌گفت و تاکید می‌کرد که پدر باور عمیق به دفاع از کشور و انقلاب داشت. همیشه خود را تابع نظرات امام خمینی(ره) می‌خواند و به ما توصیه می‌کرد که دائماً در خط حمایت از رهبر انقلاب باشیم.

 

انتهای پیام/

برچسب‌ها