به گزارش پایگاه خبری حیات، در آغاز جنگ تحمیلی، عراق به عنوان یکی از بزرگترین صادر کنندگان نفت جهان شناخته می شد. صدور بخش اعظم نفت خام عراق  از دو سکوی نفتی بسیار بزرگ با نام های «البکر» و « الامیه» انجام می گرفت. در عملیات مروارید این دو سکوی نفتی در اروند رود بطور کامل منهدم شد و این کشور دیگر نتوانست به عنوان اسکله بار گیری نفت و خروج  و صدور کالا  مطرح شوند. این دو سکو که در عملیات پیشین نیروی دریایی _عملیات اشکان و شهید صفری-به شدت آسیب دیده بودند و امکان بارگیری نفتی از آنها وجود نداشت، با تغییر کاربری و استقرار نیرو های بعثی در آنها به عنوان برج های دیده بانی و مرکز پدافندی مورد استفاده قرار گرفته بودند. به همین سبب ارتش ایران مصمم بود که این دو سکو را طی یک عملیات پیچیده به کلی منهدم کرده و از میان ببرد. 

در روز 6 آذر این هفت نفر نیروهای عملیاتی پس از صرف غذا در منزل «ناخدا احمد شمس علوی» فرمانده عملیات تکاوری، به هلی کوپتر ها ملحق شدند. بر اساس نقشه قبلی قرار بود که هلیکوپتر نیرو های ایرانی از سمت عراق به سوی سکو ها بروند و این ظن را در ارتشیان عراقی بوجود بیاورند که هلیکوپتر های خودی عراقی هستند. وقتی افسران تکاور از هلیکوپترها پیاده شدند تمام نیرو های عراقی را دستگیر کردند. تکاوران به دو دسته تقسیم شده و تمام سکوی نفتی را پاکسازی کردند. وجود اتفاقات غیر مترقبه ای مثل جاماندن بی سیم یکی از تکاوران شرایط رابرای عملیات سخت می کند اما با از خود گذشته گی دلاوران نیروی هوایی و بازگشت آنها برای آوردن بی سیم همه چیز به خوبی پیش می رود. در ادامه فرماده عراقی یکی از سکو ها به سرعت به مقر فرمانده هی برده شده تا از او اطلاعات کاملی درباره دو سکوی نفتی و نحوه استقرار نیرو های عراقی گرفته شود. بعد از مدت طولانی نیرو های عراقی تازه متوجه تکاوران ایرانی می شوند و میگ های خود را برای گشت زنی بر بالای سکو ها می فرستند اما خلبانان به هوشمندی راه خود را تغییر داده و به مسیر دیگری می روند. 

پس از آگاهی عراقی ها از عملیات نیرو های ایرانی تیر اندازی آغاز می شود. عراقی ها پشت دو تانکر سنگر گرفته و میانشان کمی فضای خالی بوجود می آید.  یکی از تکاوران با شلیک آر .پی . جی به تیر چراغ برق میان این دو تانکر آتشی به پا می کند که نفرات عراقی مجبور به تسلیم می شوند. در این ماجرا 9 نفر از نیرو های تکاوری عراق اسیر 4 نفر تکار ایرانی شدند و هر چه کردند نتوانستند بگریزند. سایر نیرو های بعثی تا پاسی از شب مشغول درگیری با تکاوران ما بودند. 

ناوچه پیکان 

شاید بتوان یکی از بزرگترین قهرمانان این نبرد را  امیر دریادار « محمد ابراهیم همتی» دانست. چرا که او با ورود قاطع و به موقع به منطقه عملیات شرایط را به نفع نیرو های ایرانی تغییر داد، همچنین او با دادن اطلاعات بسیار قیق از منطقه عملیاتی و محل استقرار سکو ها و نیرو های عراقی به هواپیماهای جنگی ایران در پیروزی این نبرد بسیار نقش آفرین بود. وی که فرمانده ناوچه مشهور پیکان محسوب می شد.با گرفتن اطلاعات کامل از افسر اسیر شده عراقی و  با احاطه کامل بر منطقه وارد نبرد شد. درست زمانی که نیمی از سکو ها دست عراقی ها و نیمی دیگر در دست دلاورمردان ایرانی بود ناوچه پیکان در کنار بخش تحت کنترل نیرو های ایرانی پهلو گرفته و اسرای عراقی را به ناوچه او وارد کردند. ناوچه پیکان وظیفه سخت پشتیبانی از نیرو های ایرانی را بر عهده گرفته و تلاش می کند با آتش توپخانه خود شرایط را به نفع تصرف دیگر سکو ها تغییر دهد .

واین در حالی است که در ساعت 3 صبح وقتی ناو ایرانی نزدیک شدن یک ناو عراقی را به سکوی تحت تصرف می بینند با آن رودر رو شده و پس از درگیری های فراوان و شلیک های پشت سر هم و با دستور فرماندهان عراقی که خواهان نابودی ناوچه پیکان به هر قیمتی هستند . این ناو تحت اصابت گلوله توپ دشمن قرار گرفته و فرمانده و خدمه ناو به شهادت می رسند.

تعقیب ناوچه عراقی

در همین زمان خلبانان ایرانی متوجه یک ناوچه عراقی می شوند که  کمی دورتر با سرعت در حال حرکت است. خلبانان متوجه می شوند که این همان ناوچه ای است که «پیکان» را مورد هدف قرار داده بود . سرلشگر اکرادی ، خلبان یکی از فانتوم های ایرانی به سرعت به سمت ناوچه حرکت می کند و با وجود پشتیبانی های هوایی و زمینی، ناوچه عراقی موسوم به «اوزا» با شلیک 3 فروند موشک نابود می شود.

این عملیات که از آن به عنوان یکی از بزرگترین و موفق ترین عملیات های آفندی و پدافندی ارتش ایران یاد می کنند نتایج بسیار ارزنده ای را به بار آورد که هم از حیث تبلیغاتی در سطح جهان و هم از جنبه نظامی شرایط را به نفع نیرو های نظامی ایران تغییر داد. 

در این عملیات تعداد زیادی از زبده ترین خلبانان هواپیما های اف4 و اف 14- تانکر های سوخت رسان- هواپیماای سی 130 و نیز هلی کوپتر نیروی دریایی شرکت داشتند، که خلبانان فوق حرفه ای و بسیار شجاع نیروی هوایی نمایشی عالی از توانمندی نیروی هوایی جمهوری اسلامی را به جهانیان نشان دادند و از آن پس بود که همه فهمیدند نمی توان به راحتی با نیرو های نظامی ایرانی درافتاد و آنها را مغلوب کرد. آنها علاوه بر غرق کردن تعداد زیادیاز ناوچه های رزمی عراقی دو اسلکه بزرگ نفتی البکر و الامیه را به شدت بمباران کردد. 

طراحی عملیات به قدری افندی و حرفه ای بود که نیرو های عراقی با ضربه محکمی مواجه شدند و در اثر غافلگیری شدید به سرعت حالت تدافعی به خود گرفتند. نیروی هوایی عراق در این روز متحمل خسارات جبران ناپذیری شد. به شکلی که در این روز شش فروند هواپیمای جنگی دشمن توسط شکاری های های ایرانی منهدم شدند. 

و در نهایت این عملیات و ابعاد گسترده آن نشان دهنده هماهنگی فوق العاده و سریع و حرفه ای میان نیرو های مختلف هوایی- دریایی و زمینی ایران بود. اما از آنجا که این عملیات برای پاک سازی سکو های نفتی ( با کاربری نظامی) و در دریا های خلیج انجام گرفته بود، و همچنین نقش عملیاتی نیروی دریایی در این رویداد بزرگ همواره از آن به عنوان موفقیتی بزرگ از نیرو دریایی جمهوری اسلامی در جنگ هشت ساله یاد می شود.