به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ در کتاب «دلیل» که روایتی از زندگی نابغه اطلاعات‌عملیات؛ شهید «علی چیت‌سازیان» است؛ حمید حسام نویسنده کتاب، روایاتی جذاب از زندگی این شهید بزرگوار نقل می کند که خواندنش در این روزگار می تواند راهنمایی برای راه گم کردگان باشد. در ادامه به ذکر دو خاطره از این شهید می پردازیم که اهمیت ایشان به لقمه حلال را نشان می دهد.

آنها که به خدا نزدیک ترند

از گشت بر میگشتیم. شناسایی کامل و بی نقص بود، اما علی‌آقا بی قرار توی تاریکی سکوت رو شکست و گفت: «به اون خانم بگو که من رو حلال کنند». اگه کسی نمیدونست فکر میکرد اون چه ظلمی در حق اون خانم روا داشته اما قصه فقط سر یکی دو قاشق شیره انگور ملایر بود. قضیه این جوری بود که یه روز از همدان می اومدم به سمت منطقه که یه خانم یه دبه شیره ملایر داد به من و تأکید کرد این رو برسون به اونایی که به خدا نزدیک ترند.

حتماً نظرش همه بچه های جبهه بود اما من که حال و هوای معنوی بچه های اطلاعات عملیات رو دیدم، دبه رو یه راست تحویل تدارکات واحد دادم و اولین قاشق رو دادم به علی آقا. بعد از اینکه اون و بقیه خوردند؛ جمله اون خانم رو نقل کردم که یهو علی آقا اشک توی چشمش نشست. دستاش رو رو به آسمون برد و گفت: «خدایا ما چه جوری جواب این مردم رو بدیم؟»

حق نداشتید بخورید

لیموشیرینا مثل چراغ میدرخشیدند و خوردن یا نخوردنشون برای مدافعان شهر خالی از سکنه سر پل ذهاب معمایی شده بود. چند تا از بچه ها فتوا داده بودند که میوه های روی درختا داره خراب میشه باید خوردشون و رفتند سروقت لیموشیرینا. خبر به علی آقا رسید برافروخته و عصبانی یقه سرگروه میوه چینا رو گرفت و گفت: حق نداشتید دست به میوه ها ببرید! پکر و گرفته رفت همدان پیش استاد اخلاقش حاج آقا رضا فاضلیان حاج آقا گفته بود باید معادل میوه ای که خورده اند پولش رو پرداخت کنند. علی آقا هم تا قران آخر پولا رو گرفت و ریخت توی صندوق مهاجرین جنگ تحمیلی.