به گزارش گروه اجتماعی حیات، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که تاریخ زمین‌شناسی زمین نه فقط با فضای داخلی سیاره، بلکه با حرکات نجومی نیز مرتبط است. 

تیمی از دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که این اتفاق در طول ۲۶۰ میلیون سال گذشته رخ داده و منجر به انقراض دسته جمعی حیات در این دوره‌ها شده که عمدتاً علت آن فوران‌های عظیم آتشفشانی و بحران‌های زیست‌محیطی ناشی از آن بوده است.

تجزیه و تحلیل این محققان که در مجله Earth-Science Reviews منتشر شده است، نشان می‌دهد که این انفجارها مقادیر زیادی دی اکسید کربن را در جو زمین آزاد می‌کنند که باعث گرم شدن شدید دما و ایجاد شرایط تقریباً کشنده یا مرگبار برای سیاره ما می‌شوند.

محققان تأکید کرده‌اند که این پدیده‌ها که هر ۲۶ تا ۳۳ میلیون سال اتفاق می‌افتند،٬ با تغییرات مهمی در مدار سیاره ما در منظومه شمسی همراه بوده که از الگوهای همان دوره پیروی می‌کنند.

مایکل رامپینو، پروفسور دپارتمان علوم در دانشگاه نیویورک گفت: فرایندهای زمین‌شناسی زمین که مدت‌ها گفته می‌شد توسط رویدادهایی که در سیاره رخ می‌دهند، تعیین می‌شوند، اکنون مشخص شده که ممکن است توسط چرخه‌های نجومی در منظومه شمسی و کهکشان راه شیری کنترل شوند.

محققان، اعم از کن کالدیرا از مؤسسه علوم کارنگی و سدلیا رودریگز، زمین‌شناس در کالج بارنارد، هشدار دادند که نتایج آن‌ها هیچ ارتباطی با تغییرات آب و هوایی قرن بیستم و بیست و یکم که دانشمندان می‌گویند ناشی از فعالیت‌های انسانی است، ندارد؛ چرا که فوران‌های آتشفشانی مورد مطالعه آخرین بار حدود ۱۶ میلیون سال پیش رخ داده اند.

با این حال، آن‌ها اضافه کردند که این تجزیه و تحلیل از تأثیر ثابت انتشار دی اکسید کربن بر گرمایش جهانی حمایت می‌کند.

دانشمندان بر فوران‌های بازالت سیل قاره‌ای (CFB)، بزرگترین فوران‌های گدازه روی زمین، با جریان‌هایی که نزدیک به نیم میلیون مایل مربع را پوشش می‌دهند و سایر رویدادهای زمین‌شناسی مهم در طول ۲۶۰ میلیون سال گذشته تمرکز کرده‌اند. 

آن‌ها دریافتند که فوران‌های CFB اغلب با سایر پدیده‌های زمین شناسی مرگبار همزمان است و در تحقیق خود تأثیر مضاعف فعالیت‌های آتشفشانی و ارتباط آن با حرکات نجومی را برجسته کرده اند.

منبع: الیوم السابع