به گزارش حیات، عبدالحسین زرین کوب ، محقق، نویسنده، ادیب و مورخ بزرگ معاصر در بیست و هفتم اسفند سال 1301 هجری خورشیدی در بروجرد دیده به جهان گشود.وی تحصیلات مقدماتی خویش را در بروجرد به پایان رساند و به تشویق پدر، اوقات فراغت خود را صرف فراگیری علوم دینی، حوزوی و ادبیات عرب و تا پایان دوران متوسطه اغلب کتاب های مربوط به تاریخ، فلسفه و ادبیات را مطالعه کرد.زرین کوب پس از پایان این دوره، برای ادامه تحصیل به تهران آمد و اندکی بعد اشتیاق وافر وی به علوم و فنون ادبی سبب شد تا در امتحان ورودی دانشکده ادبیات، رتبه اول را کسب کند و به عنوان دانشجوی رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به تحصیل بپردازد.پس از مدتی زرین کوب با رتبه اول از دانشگاه فارغ التحصیل شد و یکسال بعد به عنوان دانشجوی دکترای رشته ادبیات در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. پس از اخذ مدرک دکترا، از جانب استاد فروزانفر به دانشکده علوم معقول و منقول دعوت شد و با رتبه دانشیاری، کار تدریس را در دانشگاه تهران آغاز کرد.وی در کنار عده ایی از فضلای عصر خود همچون عباس اقبال آشتیانی ، سعید نفیسی ، دکتر معین ، پرویز ناتل خانلری ، غلامحسین صدیقی و عباس زریاب ، برای مشارکت در طرح ترجمه مقالات دایرة المعارف اسلام، دعوت شد و از آن پس فعالیت های خود را زمینه های مختلفی چون مباحث حکمت و فلسفه مخصوصا فلسفه غربی آغاز کرد و توانست نخستین کتاب خود را با عنوان فلسفه، شعر یا تاریخ تطور شعر و شاعری در ایران در بروجرد منتشر کند.او با فراگیری دو زبان ایتالیایی، آلمانی و زبانهای دیگری چون فرانسه، انگلیسی و عربی که از قبل آموخته بود، به آموزش و تدریس این زبان ها پرداخت.دکتر زرین کوب در طی این دوران با سردبیری مجله هفتگی مهرگان و تدریس به عنوان استاد در دانشسرای عالی تهران و دانشکده های هنرهای دراماتیک، همکاری با مجتبی مینوی در موسسه لغت فرانکلین و همچنین پذیرش سردبیری مجله راهنمای کتاب توانست فصل نوینی را برای ارائه ادبیات معاصر ایران در مجلات به وجود آورد.وی همواره فعالیت علمی خود را به گونه ای چشمگیر برای انتشار مجلاتی چون سخن، یغما، جهان نو، دانش، علم و زندگی، مهر و فرهنگ ایران زمین ادامه داد. او در سال های 1347 تا 1349 به عنوان استاد میهمان در دانشگاه های کالیفرنیا و پرنیستون آمریکا به تدریس علوم انسانی پرداخت، سپس به ایران آمد و در دانشگاه تهران فعالیت علمی خود را در دو گروه تاریخ و ادبیات دنبال کرد.وی برای دیدار از کتابخانه ها، موزه ها، موسسات علمی و تهیه عکس از بعضی نسخه های خطی فارسی و عربی، سفرهای بسیاری را به اروپا، آمریکا، جمهوری شوروی(سابق)، هند، پاکستان و کشورهای عربی داشت که دراین سفرها با جمعی از دانشمندان و نویسندگان بزرگ ایرانی و خارجی آشنا و به بسیاری از مجامع و مجالس علمی جهانی، به عنوان نماینده ایران دعوت شد. حضور در مجامعی چون ، پنجمین کنگره اسلامی در بغداد، بیست و ششمین کنگره بین المللی شرقشناسان در دهلی نو، کنگره بین المللی علوم تاریخی در وین، کنگره تاریخ ادیان در ژنو، مجلس بزرگداشت حافظ شیرازی در دوشنبه تاجیکستان، کنگره بزرگداشت نظامی گنجوی در ایتالیا، مجمع عمومی سردبیران طرح تاریخ تمدن اقوام آسیای مرکزی در پاریس، کنگره بزرگداشت مولوی در مونیخ، کنگره جهانی بزرگداشت خواجوی کرمانی در کرمان و کنگره همکاریهای اقوام آسیای مرکزی در تهران در سوابق این ادیب برجسته ایرانی ثبت است.استاد زرین کوب آثار گرانبهای بسیاری را از خود برجای گذاشت که از آن جمله می توان با کاروان حله، شعر بی دروغ، شعر بی نقاب، از کوچه رندان، سیری در شعر فارسی، سر نی، بحر در کوزه، پله پله تا ملاقات خدا، پیر گنجه در جست‌وجوی ناکجاآباد، از نی‌نامه (برگزیده مثنوی معنوی)، دو قرن سکوت، تاریخ ایران بعد از اسلام، فتح عرب در ایران (به زبان انگلیسی در تاریخ ایران کمبریج)، تاریخ مردم ایران (دو جلد)، روزگاران ایران، دنباله روزگاران ایران، روزگاران دیگر، ارزش میراث صوفیه، فرار از مدرسه، جست‌وجو در تصوف ایران، دنباله جست‌وجو در تصوف ایران، در قلمرو وجدان، شعله طور (درباره زندگی حلاج)، بنیاد شعر فارسی، ادبیات فرانسه در قرون وسطی، ادبیات فرانسه در دوره رنسانس، متافیزیک، شرح قصیده ترسائیه خاقانی، فن شعر ارسطو، ارسطو و فن شعر و ... را نام برد.دکتر عبدالحسین زرین کوب نویسنده و محقق معاصر بزرگ ایرانی در بیست و چهارم شهریور سال 1378 به دلیل بیماری قلبی دیده از جهان فروبست و تاریخ شعر و ادب ایران را با آثاری به یادماندنی و ارزشمند تنها گذاشت.