به گزارش‌حیات، محسن هاشمی رفسنجانی، عضو اسبق شورای شهر تهران و از چهره‌های محوری حزب کارگزاران سازندگی به تازگی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشته است:

"مقاومت اقتصادی مردم نیازمند همراهی حاکمیت است و در شرایط فعلی نشانه‌ای از ریاضت اقتصادی در حاکمیت دیده نمی‌شود، فعالیت نهادها و ستادها، شرکت‌های خصولتی وابسته به حاکمیت و بنیادهای مختلف حاکمیتی با فعالیت‌های اقتصادی غیر شفاف طوری است که مردم از شعار مقاومت اقتصادی همراه با کوچک شدن سفره خودشان در کنار سفره حاکمیت احساس تبعیض کنند. وقتی دولت و حاکمیت بیش از حد فربه شوند، بودجه‌های عمرانی و هزینه تعمیر و نگهداری جاده‌ها، پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها و سایر زیرساخت‌ها به نفع هزینه‌های جاری بعضا بیهوده و تکراری هزینه می‌شود و در زندگی روزمره مردم نیز اختلال به وجود می‌آید، پس ما به جای جراحی در زندگی اقتصادی مردم، نیازمند جراحی در ساختار حاکمیتی هستیم."[1]

*این اظهارات در حالی است که محسن هاشمی یکی از چهره‌های نجیب اصلاح‌طلبان محسوب می‌شد و کسی اظهارات ضد ساختار از او سراغ نداشت.

لکن باید پرسید مگر حاکمیت از جاده و نیروگاه و پالایشگاه و شرکت‌های عام‌المنفعه حاکمیتی و... انتفاع شخصی یا درباری دارد که محسن هاشمی خرج‌کرد بودجه برای زیرساخت‌ها یا درآمدزایی شرکت‌های عمومی برای مردم را مصداق تبعیض دانسته است؟

هاشمی همچنین نگفته که مصادیق درآمدهای شرکت‌های عام‌المنفعه حاکمیتی مثل "بنیاد مستضعفان" -که 5 درصد دولت هم ثروت ندارد- و به جیب خزانه ملی و پیشرفت کشور نرفته و مصداق تبعیض است، کجاست؟!

او آیا فراموش کرده خاطرات پدر مرحومش را که می‌نویسد: "آقای عباس آخوندی وزیر مسکن و شهرسازی آمد از شکایتی که از شهرداری تهران به رهبری کرده دفاع کرد. ولی در مقابل سوال من که چرا مجلس در موضوع تحقیق و تفحص به تخلف مشخص دست نیافتند جوابی نداشت."[2]

اکنون هاشمیِ پسر چرا بر خلاف مرام پدر مرحومش، حرفی زده و ادعایی را مطرح کرده که هیچ نهاد رسمی، قضایی و امنیتی در کشورمان آنرا تأیید نمی‌کند؟!

از طرفی اظهارات هاشمی با عقل هم در تضاد است.

زیرا اساسا وظیفه حاکمیت، رونق دادن به ثروت‌های ملی در قالب شرکت‌های ملی و نیز ایجاد زیرساخت‌های عام‌المنفعه و رسیدگی به آنهاست تا مردم احساس آسایش کنند.

لکن ما فکر نمی‌کردیم کسی در تاریخ سیاست پیدا شود که این بنیادها و این زیرساخت‌ها را به "سفره فربه شده‌ی حاکمیتی" تشبیه کند که مشغول بلعیدن حق مردم است!

انگاره‌های هاشمی درباره مقاومت اقتصادی هم باطل است.

همانطور که می‌دانیم حاکمیت در نظام جمهوری اسلامی ایران به صورت درباری و محفلی نیست که یک دربار با پادشاه و ملکه و خدم و حشم خود؛ سفره‌اش را از اقتصاد مملکت و مردم جدا کرده و در سُکر مراسم شبانه‌ی کاخ‌ها و جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی فرو رفته باشد و به یمن همین زیست اسلامی و مدیریت جهادی است که نظام جهوری اسلامی توانسته از اثر تحریم‌ها بکاهد، امکاناتی مثل درمان و سفر و آموزش برای همه فراهم است و ایضا کمترین میزان قیمت مالیات و سوخت نیز در دسترس مردم قرار دارد.

در واقع، مقاومت اقتصادی در ایران شامل "نان" نیست بلکه شامل مقولاتی مثل زیاد نبودن سرعت در ایجاد زیر ساخت‌های اقتصادی و حمل و نقل، مشکلاتی مثل صدور ویزا برای سفر به برخی کشورهای خارجی و مواردی از این دست است.

بله! ایران هم مثل تمام دیگر کشورهای جهان با مشکلاتی در زمینه اقتصاد و معیشت روزمره مردم مواجه است. اما علت این مشکلات؛ سراسر داخلی است و ربطی به مقاومت و تحریم و غیره ندارد.

کما اینکه در تمام حاکمیت‌های جهان نیز نظیر این مشکلات وجود دارد.

در واقع آقای هاشمی متأسفانه تماما نامعقول سخن گفته و نتیجه گرفته است.

بیان این نکته هم ضروریست که دلسوزی برای اقتصاد مردم، انتقاد ولو نانجیبانه از حاکمیت و طعنه زدن به "مقاومت اقتصادی" از جانب هرکس مسموع باشد اما از جانب آقای هاشمی که منتسب به خانواده‌ای متموّل و با رفتارهایی مجرمانه در قضایایی مثل فتنه 88 هستند پذیرفته نیست.

در یک ارزیابی سیاسی_امنیتی می‌توان گفت که این اظهارات هاشمی حتی می‌تواند با رویکرد "پیام به بیرون" نگاشته شده باشد.