به گزارش خبرنگار حیات، در همایش گرامیداشت شهدای زندانی سیاسی پیش از انقلاب در موزه قصر، پسر شهید جواد تندگویان، وزیر نفت اسبق و از شهدای برجسته انقلاب و دفاع مقدس، با ابراز نگرانی از فراموشی خاطرات شهدا در نسل جدید، بر لزوم حفظ ارزش‌های انقلاب و ثبت دقیق تاریخ شفاهی تأکید کرد. وی با اشاره به شکنجه‌های ساواک و غربت پدرش در ۱۱ سال اسارت، از بی‌توجهی به میراث شهدا انتقاد کرد.

پسر شهید تندگویان در این مراسم با قدردانی از راه‌اندازی یادمان ۶۶ شهید زندانی سیاسی در موزه قصر، گفت: خدا را شکر که این برنامه برگزار شد، هرچند دیر. نگرانم روزی برسد که مانند ۱۴ شهید گمنام، از بسیاری از شهدا هیچ نشانی نداشته باشیم. باید خاطرات و ارزش‌های انقلاب را برای نسل‌های جدید زنده نگه داریم.

وی با اشاره به ناآشنایی برخی جوانان با شهدا، به خاطره‌ای از دیدار با دانشجویی اشاره کرد که نام تندگویان را با سانحه هوایی اشتباه گرفته بود و افزود: هنوز یک سده از انقلاب نگذشته، اما نسل جدید با شهدا و حماسه‌هایشان بیگانه شده‌اند. این زیبنده نیست.

پسر شهید تندگویان با انتقاد از تلاش‌ها برای تطهیر ساواک، به ویژه اظهارات پرویز ثابتی که شکنجه در رژیم پهلوی را انکار کرده بود، گفت: این افراد حتی در حیوانات هم نظیر ندارند. کاش حداقل شجاعت پذیرش جنایاتشان را داشتند. پدرم سال‌ها زیر شکنجه ساواک مقاومت کرد. آثار شکنجه‌های ساواک، مانند سوراخ شدن قوزک پایش با مته که در شناسایی پیکرش پس از ۱۱ سال اسارت کمک کرد.

وی با اشاره به شرایط سخت اسارت پدرش، اظهار داشت: شهید تندگویان از آبان ۵۹ تا آذر ۷۰، ۱۱ سال در سلولی ۶ متری، سه طبقه زیر زمین در عراق تنها بود. هیچ‌گاه صلیب سرخ او را ملاقات نکرد و حتی هم‌سلولی نداشت. تا سال ۶۱ نور آفتاب ندید. با این حال، شعار می‌داد و مقاومت می‌کرد. این تنهاترین سردار و غریب‌ترین شهید است.

پسر شهید با ابراز تأسف از غربت شهدا در داخل کشور، افزود: غربت واقعی، شکنجه توسط دشمن بعثی نیست؛ غربت این است که زندگی‌نامه پدرم از کتاب‌های درسی حذف شد و سال‌ها برای بازگرداندنش مبارزه کردیم. یا خانه محل تولدش که والدینش برای تبدیل به موزه اهدا کردند، ۲۰ سال است بین شهرداری و وزارت نفت بلاتکلیف مانده. چرا تاریخ شهادت پدرم در تقویم رسمی ثبت نیست؟

وی در پایان با تأکید بر ضرورت ثبت تاریخ شفاهی شهدا، خواستار تولید آثار فاخر هنری و جلوگیری از برخورد مناسبتی با یاد شهدا شد و بیان کرد: ۴۵ سال از شهادت پدرم می‌گذرد، اما هنوز اثر هنری درخوری درباره او تولید نشده است. این دردها را باید گفت تا نسل آینده بداند که چه کسانی برای این انقلاب جان دادند.

انتهای پیام/