این آزمایش‌ها که در بیمارستان‌های تحقیقاتی پیشرو انجام شده‌اند، نشان داده‌اند که نانوبات‌ها می‌توانند به طور مؤثر سلول‌های سرطانی را هدف قرار داده و از بین ببرند و در عین حال بافت‌های سالم را حفظ کنند. میزان موفقیت دلگرم‌کننده بوده، به طوری که کاهش قابل توجهی در اندازه تومور در بسیاری از بیماران مشاهده شده و عوارض جانبی که معمولاً با درمان‌های مرسوم همراه است، کمتر شده است.با وجود نتایج مثبت، برخی عوارض جانبی از جمله خستگی خفیف و ناراحتی موضعی در محل درمان مشاهده شد. با این حال، این عوارض به طور قابل توجهی کمتر از عوارض شیمی‌درمانی سنتی بودند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که نانوبات‌ها پتانسیل تغییر روش درمان سرطان را با ارائه گزینه‌ای هدفمندتر و قابل تحمل‌تر برای بیماران دارند. با این حال هنوز برای استفاده گسترده درمانی از این روش باید بررسی های علمی دقیق تری انجام شود
پای ربات‌ها به درمان سرطان باز شد
پیشرفتهای اخیر در فناوری نانو، راه را برای استفاده از روش‌های نوآورانه در مبارزه با سرطان هموار کرده و مقابله با این بیماری مهلک را با مشکلات کمتری تسهیل کرده است.
به گزارش حیات به نقل از ام اس ان، دانشمندان سوئدی از نانوربات‌های پیشگام برای مبارزه با سرطان رونمایی کرده‌اند که نویدبخش انقلابی در درمان هدفمند سرطان است. هدف از تولید این نانوربات‌ها افزایش اثربخشی درمان و در عین حال به حداقل رساندن عوارض جانبی مقابله با سرطان است.مهم ترین ویژگی فناوری نانو دستکاری ماده در مقیاس اتمی، مولکولی و فرامولکولی است. این فناوری نقشی محوری در پزشکی مدرن پیدا کرده است. این حوزه شامل طراحی و به‌کارگیری دستگاه‌های کوچکی به نام نانوبات‌ها است که با سیستم‌های بیولوژیکی در سطح سلولی تعامل دارند. این نانوبات‌ها برای جستجوی سلول‌های سرطانی، انتقال دقیق و مستقیم دارو به آنها و در نتیجه به حداقل رساندن آسیب‌های جانبی به سلول‌های سالم طراحی شده‌اند.کاربرد فناوری نانو در درمان سرطان، مسیرهای جدیدی را برای تحقیق و توسعه در عرصه پزشکی گشوده است. نانوربات‌ها از مواد سازگار با محیط زیست ساخته می‌شوند تا بتوانند بدون تحریک دستگاه ایمنی در بدن انسان حرکت کنند. طراحی آنها به گونه ای است که سلول‌های سرطانی را از طریق نشانگرهای خاص تشخیص داده و قادر به ریشه‌کنی دقیق و هدفمند تومورها هستند.
توانایی نانوربات‌ها در شناسایی و هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی به مکانیسم‌های پیچیده‌ای متکی است. آنها مجهز به حسگرهایی هستند که نشانگرهای منحصر به فردی را بر روی سطح سلول‌های سرطانی تشخیص می‌دهند و به آنها امکان می‌دهد بین بافت‌های سالم و بدخیم تمایز قائل شوند. هنگامی که نانوربات‌ها به سلول سرطانی متصل می‌شوند، می‌توانند عوامل درمانی را مستقیماً در محیط تومور آزاد کنند. این رویکرد هدفمند نه تنها قدرت تاثیرگذاری داروها را افزایش می‌دهد، بلکه عوارض جانبی ناخواسته درمان سرطان را نیز کاهش می‌دهد.انتقال عوامل درمانی توسط نانوحامل‌های پیشرفتهای که در درون نانوبات‌ها تعبیه شده‌اند، تسهیل می‌شود. این حامل‌ها، آزادسازی داروها را به گونه‌ای کنترل می‌کنند که تأثیر آنها بر تومورها به حداکثر برسد و در عین حال بافت‌های سالم آسیب نبینند. چنین دقتی در انتقال دارو، پیشرفت قابل توجهی نسبت به شیمی‌درمانی سنتی است که اغلب هم سلول‌های سرطانی و هم سلول‌های سالم را بدون هیچ تمایزی تحت تأثیر قرار می‌دهد. توانایی محلی‌سازی درمان بر روی سلول سرطانی، اثربخشی درمان سرطان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.یکی از چالش‌های مهمی که محققان با آن مواجه بودند، تولید انبوه نانوبات ها و در عین حال تضمین ایمنی و اثربخشی آنها بود. غلبه بر این موانع نیازمند برنامه‌ریزی و آزمایش دقیق و همچنین رعایت استانداردهای نظارتی سختگیرانه بوده است. با حل این چالش‌ها، دانشمندان موفق به ایجاد یک مدل مقیاس‌پذیر برای تولید نانوربات‌ها شده‌اند و اطمینان حاصل کرده‌اند که آنها برای استفاده در انسان هم ایمن و مؤثر هستند.اولین آزمایش‌های بالینی این روش بر روی بیماران سرطانی نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است.
نظر شما