گروه اجتماعی پایگاه خبری حیات، سعیده اسدیان: این یک داستان واقعی است!

سکانس اول: از ابتدای خیابان ایرانشهر در کریمخان به سمت پایین حرکت می کنم تا در هوای بهاری این روزها کمی پیاده روی کنم، هنوز چند قدم نرفته ام که بوی ناخوشایندی مشامم را پر می کند، پسری از کنارم رد می شود و به همراهش بوی ناخوشایند تندتر می شود و با عبور پسر، این بوی سنگین و دودی که از لا به لای سیگار لای انگشتش در هوا می پیچد، برایم آزاردهنده تر می شود.

به سمت راست خیابان می روم و مسیرم را ادامه می دهم، دو خیابان بالاتر که می رسم چند دختر و پسر جوان را می بینم که جلوی در یکی از کافه های معروف دور هم جمع شده اند، دوباره بوی ناخوشایند و دود کمرنگی فضا را آلوده می کند، حالت تهوع می گیرم و به سرعت خودم را به وسط خیابان می رسانم، یک تاکسی می گیرم و عطای پیاده روی عصرگاهی در هوای بهاری را به لقایش می بخشم.

مصرف ماده گل در رانندگان تاکسی های اینترنتی

سکانس دوم: برای رفتن به یک مأموریت کاری ساعت ۴ صبح یک تاکسی اینترنتی به مقصد فرودگاه مهرآباد می گیرم، به محض سوار شدن در خودرو، بوی ناخوشایندی را استشمام می کنم که تمام فضای داخلی ماشین را پر کرده، هوا کمی سوز دارد اما با این حال شیشه را پایین می دهم و سعی می کنم اکسیژن بیرون را تنفس کنم تا سردرد نگیرم.

راننده که پسر جوانی است از آینه من را نگاه می کند، متوجه ناراحتی ام شده اما سکوت را ترجیح می دهد، تا فرودگاه روسری ام را جلوی بینی ام می گیرم و به محض رسیدن به مقصد، فقط یه نکته را به پسر جوان گوشزد می کنم: شاید جای من یک فرد مسن یا بچه یا بیمار ریوی سوار ماشین شما شود! متوجه منظورم می شود و با شرمندگی پشت سر هم عذرخواهی می کند، از ماشین پیاده می شوم و امتیاز راننده را صفر می کنم.

گلباران پایتخت با روانگردان «گل»

تقریباً همه افرادی که در پایتخت تردد دارند حتماً یک بار این بوی ناخوشایند به مشام شان خورده، بویی که با نام آن اصلاً همخوانی ندارد، «گل»؛ روانگردانی که این روزها جای سیگار را برای خیلی از جوان ها و حتی نوجوان ها پر کرده و در بسیاری از معابر تهران در غرب و شرق و شمال و جنوب، آزادانه استعمال می شود.

یک روان گردان طبیعی که قبل تر در پارک ها استعمال می شد اما الان به لطف بی توجهی مسئولان مربوطه پای آن به خیابان، معابر فرعی و حتی مدارس باز شده و به نوعی پایتخت را گلباران کرده است.

این مخدر که حاوی ماده شیمیایی کانابیس است و از آن به عنوان یک ماده توهم‌زا هم یاد می‌شود، با دارا بودن ۲۴ درصد تتراهیدروکانابینول یا همان THC اثرات اعتیاد آوری برای مصرف کننده دارد و برخلاف مواد مخدر دیگر که وابستگی جسمی شدیدی دارند؛ این ماده وابستگی روانی به اعتیاد در فرد به وجود می‌آورد و بین ۲ تا ۶ ساعت طول می‌کشد تا این اثر خود را نشان دهد.

این مخدر در کاغذ پیچیده و به شکل سیگار کشیده می‌شود. زمانی که ماده گل به آرامی می‌سوزد دود زیادی تولید می‌کند و بویی که از آن ساطع می‌شود تند و شبیه به بوی گیاه است.

قدرت تخریب گل ۱۰ تا ۲۰ برابر بیشتر از حشیش

سعید صفاتیان کارشناس مبارزه با اعتیاد در گفتگو با پایگاه خبری حیات با بیان اینکه مصرف گل از حدود ۱۰ سال پیش در ایران آغاز شد، گفت: البته قبل از آن شاهد مصرف ماده ای دیگر از این خانواده یعنی حشیش بودیم.

وی با تأکید بر اینکه قدرت تخریب گل ۱۰ تا ۲۰ برابر بیشتر از حشیش است، اظهار کرد: متأسفانه طی سال های اخیر میزان مصرف این ماده روانگردان بالا رفته و بیشتر گروه های نوجوان مصرف کننده آن شده اند.

صفاتیان با اشاره به شیوع مصرف این ماده در بین دختران جوان گفت: این موضوع می تواند زنگ خطری برای مسئولان ستاد مبارزه با مواد مخدر باشد، متأسفانه وضعیت اعتیاد در خانم ها رو به رشد است و سن اعتیاد هم کاهش پیدا کرده، البته این تغییرات مختص کشور ما نیست و بر اساس گزارش های سازمان ملل، سن اعتیاد در همه جای دنیا کاهش یافته است.

سن مصرف «گل» به ۱۵ سال رسیده است

این کارشناس مبارزه با اعتیاد ادامه داد: برخی مواد مثل گل یا حشیش به دلیل تاثیرات توهم زایی که دارند، بیشتر از سوی نوجوان ها مصرف می شوند، به همین دلیل سن مصرف این مواد پایین آمده و به ۱۵ سال رسیده است.

وی تصریح کرد: ماده گل برعکس مخدرها درمان دارویی خاصی ندارد، مثلاً برای ترک موادی مثل تریاک و هرویین ما از متادون، بوپرنورفین و شربت تریاک استفاده می کنیم اما برای مواد روان گردان، درمان جایگزین نداریم.

صفاتیان با بیان اینکه درمان مصرف کنندگان گل و حشیش بسیار سخت است، گفت: ما بیشتر از روان درمانی یا ماتریکس برای درمان استفاده می کنیم که شش ماه تا یک سال زمان می برد و چون یک روند غیردارویی است، مریض و خانواده خسته شده و از روند درمان خارج می شوند.

ضربه ۱۰ میلیارد دلاری مواد مخدر و روان گردان ها به اقتصاد کشور در یک سال

این کارشناس مبارزه با اعتیاد درباره عوارض مصرف گل اظهار کرد: این مواد نسبت به مخدرها بدتر هستند، مخدرها بیشتر عوارض جسمی دارند اما مواد روانگردان بیشتر عوارض روحی، روانی و اجتماعی دارند، افراد کار خود را از دست می دهند، دچار اضطراب و اختلال شخصیت می شوند، نسبت به همسر خود دچار توهم می شوند، در رانندگی نمی تواند مسافت ها را تشخیص دهند و تصادف می کنند، احتمال خودکشی در مصرف کنندگان گل زیاد است، در اجتماع و محیط کاری حرف این افراد قابل پذریش نیست و مجموعه ای از اینها باعث می شود روند درمان سخت باشد.

وی با اشاره به هزینه بالای ماده روان گردان گل و دسترسی آسان به آن، افزود: افراد می توانند در عرض ۱۰ دقیقه این ماده را تهیه کنند، در گروه های هم سن و سال در یک دبیرستان اگر یک نفر مصرف کننده باشد، می تواند گروه های دیگر را با خود همراه کند، متأسفانه در کشور ما ۱۰ میلیون نفر از خانواده ها درگیر مساله اعتیاد هستند و مواد مخدر و روان گردان ها سالانه نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار به اقتصاد کشور آسیب می زند.

ضرر جدی دود و بوی حاصل از استعمال ماده گل برای کودکان

صفاتیان تأکید کرد: در شرایطی که دود و بوی حاصل از استعمال ماده گل ماندگاری داشته باشد، قطعاً برای اطرافیان به خصوص کودکان ضرر دارد اما متأسفانه هیچ نظارتی نمی شود، البته مسأله این است که چقدر باید نظارت کنند و چند نفر را می توانند دستگیر کنند؟

وی خاطرنشان کرد: بر اساس گزارش  سازمان ملل  به ازای هر ۲۰ مصرف کننده یک نفر فروشنده داریم، اگر ما ۳ میلیون معتاد داشته باشیم ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار نفر فروشنده داریم که به عقیده من خیلی بیشتر از اینهاست، زندان ها چقدر جا دارد و چقدر قرار است جریمه کنند؟ دراین حوزه باید بیشتر از اقدامات سلبی، فرهنگ سازی صورت گیرد.

انتهای پیام/