به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ در روز چهارم دهه محرم از سال ۶۱هجری قمری بود که ابن زیاد با توجه به فتوایی که از شریح قاضی گرفته بود، در مسجد کوفه خطبه خواند ومردم را به کشتن امام حسین (ع) تحریص کرد.
وقایع شب و روز چهارم محرم
روز چهارم محرم بود که عبیداللّه بن زیاد مردم کوفه را در مسجد جمع کرد و برایشان سخنرانی نمود و در میان سخنانش مردم را برای شرکت در جنگ با امام حسین علیهالسلام تشویق و ترغیب نمود.
به دنبال آن ۱۳ هزار نفر در قالب ۴ گروه به سپاه عمربن سعد پیوستند که این پیوستگی تا خود روز عاشورا ادامه داشت. این ۴ گروه عبارت بودند از:
۱. شمر بن ذی الجوشن با چهار هزار نفر
۲. یزید بن رکاب کلبی با دو هزار نفر
۳. حصین بن نمیر با چهار هزار نفر
۴. مضایر بن رهینه مازنی با سه هزار نفر
در روز چهار محرم هنوز آفتاب برنخاسته بود که کنانه بن عتیق به کاروان امام حسین (ع) ملحق شد.
کنانه بن عتیق پیرمردی از شهدای کربلاست که در حمله نخست به شهادت رسید و از عابدان و قاریان آن شهر بود و در ایامی که سیدالشهدا (ع) به کربلا رسید، خود را به آن حضرت رساند.
کنانه یکی از اصحاب امام علی (ع) بود که در رکاب آن حضرت یک پای خود را از دست داده بود.
همچنین در این روز عبیدالله بن زیاد مردم را در مسجد کوفه گردآورد و خود به منبر رفت و گفت: ای مردم! شما آل ابی سفیان را آزمودید و آنها را چنان که می‌خواستید یافتید، یزید را می‌شناسید که دارا سیره و طریقه‌ای نیکو است و به زیردستان احسان می‌کند و عطایای او بجاست. پدرش نیز چنین بود و اینک یزید دستور داده است که بهره شما را از عطایا بیشتر کنم و پولی نزد من فرستاده است که در میان شما قسمت نموده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم! این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت کنید.سپس از منبر به زیر آمد و برای مردم شام نیز عطایایی مقرر کرد و دستور داد تا در تمام شهر ندا کنند که مردم برای حرکت آماده باشند و خود و همراهانش به سوی نخیله حرکت کرد و حصین بن نمیر، حجاربن ابجر، شبث بن ربعی و شمر بن ذی‌الجوشن را به کربلا گسیل کرد. عمربن سعد را در جنگ با حسین کمک کنند.
پس از اعزام عمربن سعد به کربلا، شمربن ذی‌الجوشن اولین فردی بود که با چهار هزار نفر سپاهی آزموده برای جنگ با امام حسین (ع) اعلام آمادگی کرد و بعد یزید بن رکاب کلبی با دو هزار نفر، حصین بن نصیر با چهارهزار نفر، مضایربن وهینه با سه هزار نفر و نصربن حرثه با دو هزار نفر
که جمعاً بیست‌هزار نفر می‌شدند به سوی کربلا رفتند.
مرثیه دو طفلان حضرت زینب (س)
عبدالله بن جعفر نامه ای برای امام (علیه السلام) فرستاد و همراه دو فرزندش عون و محمد خدمت امام حسین (علیه السلام) فرستاد و …. پس از مدتی عبدالله خودش خدمت ابی عبدالله (ع) رسید و … و فرزنداش را سفارش نمود تا در خدمت امام باشند و در رکابش جانبازی کنند.
بچه ها خدمت مادر رسیدند و به مادر سلام کردند و روی پا ایستادند و…
حضرت زینب (س) از اعزام فرزندانش توسط عبدالله بسیار خوشحال شد…
کربلا شرح بلای زینبه کربلا خاک بلای زینبه
کربلا با این همه ابهتش جای دفن بچه های زینبه
روز عاشورا شده و بچه ها آمدند و از مادر اجازه گرفتند.
مادر ! اجازه بده ما جان خویش را فدای دایی مان کنیم.
مادر گفت: بارک الله به شما که چشم هایم را روشن کردید.
خودش کفن به تن بچه ها کرد و لباس و شمشیرشان را آماده کرد و…
با وقار و صلابت زینبی آمدند خدمت ابی عبدالله و سلام کردند.
ابی عبدالله تا این بچه ها را دید هر دو را درآغوش گرفت و…
به هر نحوی بود اجازه داد خواهر زاده ها به میدان بروند. هر دو به سوی دشمن حمله برده ، عجب رجزی خواندند و…
یک عده گفتند: این دو تا بچه که هستند؟
یکی فریاد زد: اینها بچه های زینب (س) هستند.
دیگری گفت: الان داغشان را به دل مادرشان می گذارم.
اعمالی که در شب چهارم ماه محرم بر آن توصیه شده است:
قرائت زیارت عاشورا در دهه اول ماه محرم از جمله اعمالی است که بزرگان دین اسلام و «ائمه معصومین (ع)» بر آن تاکید داشته اند، همچنین خواندن ۴۰ روزه آن برکات فراوانی را برای بجا آوردنده با خود به همراه دارد.
زیارت عاشوار از جمله مهمترین زیارت‌هایی است که از راه دور نیز ثواب فراوانی داشته و خواندن آن با «زیارت حرم امام حسین (ع)» برابری می‌کند.
شرکت در جلساتی که به نوحه خوانی و عزاداری برای «امام حسین (ع)» می‌پردازند ثواب بسیاری دارد.
آشامیدن آب با ذکر یا حسین و سلام بر «امام حسین (ع)» و یاران با وفای ایشان همواره از اعمالی است که در تمام روزها و شب های ماه محرم مورد تاکید بوده پیس چه بهتر است در شب چهارم ماه محرم نیز این عمل را همواره بجا بیاوریم.
شب چهارم محرم به نام حضرت حر(ع)
شب چهارم عزاداری محرم اختصاص به یکی از شهیدان سربلند کربلا یعنی حربن یزید ریاحی دارد. البته این شب را به فرزندان حضرت زینب نیز منسوب کرده‌اند. حر الگوی توبه و حقیقت جویی است. او در آغاز برخورد با امام حسین(ع) چنین جایگاه وارسته‌ای نداشت و به گفته خودش مأمور بود و معذور! اما ادب و تواضع حر در مقابل سالار شهیدان، سبب رهایی او شد. حر با ژرف بینی، حق را بر باطل ترجیح داد و پیشانی پشیمانی بر سجده گاه توبه فرود آورد. حر، جذاب‌ترین الگوی توبه برای خطاکاران است.
خبرنگار: سما پالوده
انتهای پیام/
نظر شما