به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، گلعلی بابایی در کتاب «زمینهای مسلح» می نویسد:  «فـرمـانده گفت: «شما دو نفر، مراقب باشید تا دشمن نتواند از این قسمت به داخل کـانال نفوذ کند.» 

 من و آن بسیجی نوجوان با هم تقسیم کار کردیم. تا نماز صبح، دو ساعت پست می دادم و دو ساعت استراحت میکردم ولی او دو ساعت پست میداد و بجای استراحت دو ساعت نماز میخواند و عاشقانه راز و نیاز میکرد. 

خمپاره های دشمن هم پشت سر هم داخل و اطراف کانال منفجر می شدند. پست آخر من وقت نماز صبح تمام شد. 

 در حال سجده بود که صدایش کردم و گفتم: «نوبت توست تا پست بدهی!»  

نیم ساعت گذشت و او هنوز در حال سجده بود. دوباره صدایش کردم باز هم سجده و سجده؛ رفتم کنارش همزمان با صدا کردن تکانی هم به بدن او دادم؛ یکباره از پهـلو به زمین افتـاد. نفس نمی کشید؛ دیدم یک ترکش ریز به قـلب او اصابت کرده و در همان حال سجـده و راز ونیاز به دیدار معبـودش شتافته است.

 چـه عاقـبت خـیری! اولین اعـزام، اولین عملیات، چند روز گرسنگی و تشنگی، عبـادت، نمـاز شب، شهادت حین رزم در حال سجـده و رو به قبـله.خوش به سعادت اش. ای کاش اسم این شهید بزرگـوار یادم بود.

پیـکر مطهرش نیز در همان کانال ( کانال معروف کمیل ) باقی ماند و نتوانستیم او را به عقب منتقل کنیم.»

گفتنی است، کتاب «زمین های مسلح» کتاب چهارم از مجموعه 10 جلدی حماسه 27، در بر گیرنده مهمترین سرخط های فعالیت سرخط های فعالیت رزمی یگان 27 محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله)، ارتقاء آن از تیپ به سطح لشکر و قرار گرفتن اش در نوک پیکان هجومی سپاه 11 قدر نیروی زمینی نوبنیاد سپاه پاسداران، طی نبردهای والفجر مقدماتی و والفجر 1 می باشد.