به گزارش گروه بین الملل حیات؛ به نقل از خبرگزاری رویترز، مسلمانان روهینگیایی ده‌ها سال است که در میانمار، کشوری با اکثریت بودایی، مورد آزار و شکنجه بوده و نزدیک به یک میلیون نفر از آنان در اردوگاه‌های انباشته از بامبو و پلاستیک منطقه مرزی «کوکس بازار» بنگلادش زندگی می‌کنند. اکثر آنها از زمان سرکوب نظامی سال ۲۰۱۷ گریخته‌اند.
حاکمان حکومت نظامی میانمار، پناهجویان روهینگیا را مداخله‌گر خارجی می‌دانند و تابعیت آنها را رد کرده اند. بنگلادش امید کمی به بازگرداندن آنها از بزرگترین اردوگاه پناهجویی جهان به ایالت «راخین» دارد.
«عبدالقادر» وزیر حمل و نقل جاده‌ای بنگلادش امروز گفت: دیگر به پناهجویان روهینگیا اجازه ورود نمی‌دهیم... آنها ما را تحت فشار قرار داده اند. میزان کمک‌های بین المللی بسیار کاهش یافته است. تا کی قادر هستیم از آنها حمایت کنیم؟
همچنین «محمد میزان الرحمن» کمیسر امداد و بازگشت پناهندگان بنگلادش مستقر در منطقه کوکس بازار گفت: با تشدید درگیری نیروهای شورشی میانمار با رژیم حکومت نظامی این کشور، صدها فرد دیگر که عمدتا از قوم چاکما و برخی دیگر روهینگیایی هستند، در مرز میانمار تجمع کرده تا وارد بنگلادش شوند.
الرحمان اضافه کرد که «بنگلادش با ورود پناهجویان روهینگیا تحت فشار قرار گرفته است.»
وی گفت: هفت سال گذشته است و همچنان نتوانسته ایم آنان را به کشورشان بازگردانیم. نگهداری پناهجویان روهینگیا در بنگلادش به تهدیدی برای امنیت، قانون و نظم کشور ما تبدیل شده است. این مساله احتمال وقوع جرایم مرزی را افزایش می‌دهد.
«شریف السلام» سخنگوی گارد مرزی بنگلادش نیز گفت: با تشدید خشونت ها، دست‌کم ۳۲۷ سرباز و نیروی پلیس مرزی میانمار که برخی از آنها با گلوله زخمی شده اند، در چند روز گذشته به بنگلادش گریخته‌اند.
عبدالقادر هم در این زمینه اظهار کرد: بنگلادش در حال مذاکره با هند و چین است تا مطمئن شود درگیری‌های داخلی میانمار بر بنگلادش تاثیری نمی‌گذارد.
روز گذشته، این کشور سفیر میانمار را برای اعتراض نسبت به شدت گرفتن خشونت‌های مرزی که منجر به کشته شدن ۲ نفر از جمله یک پناهجوی روهینگیا در مرز بنگلادش شد، احضار کرد.
الرحمان گفت: سازمان‌های کمک رسان که پیش از این حمایت مالی فراهم می‌کردند نیز در حال عقب‌نشینی هستند و این مساله فشار اقتصادی زیادی به بنگلادش وارد می‌کند.
وی از سازمان‌های بشردوستانه مانند «کمیته بین‌المللی صلیب سرخ» (ICRC) خواست تا برای افراد درگیر خشونت‌های میانمار، آذوقه و کمک پزشکی فراهم کند.
به گفته وی «با این کار مردم دیگر مجبور نمی‌شوند از مرز عبور کرده و به بنگلادش بیایند. این اقدام همچنین فشار وارده بر کشور ما را کاهش خواهد داد.»
«آژانس پناهندگان سازمان ملل» (UNHCR) تاکنون به درخواست اظهارنظر درباره سخنان عبدالقادر پاسخ نداده است.
آژانس مذکور پیش از این نیز گفته بود: در طول این سال‌ها، بنگلادش سخاوتمندانه برای کسانی که به دلیل خشونت از کشور خود فرار کرده اند پناهگاهی فراهم کرده است. آژانس پناهندگان سازمان ملل همواره با مقامات بنگلادش در تماس است و همچنان به حمایت از غیرنظامیانی که از خشونت فرار می‌کنند حمایت می‌کند تا به امنیت دست پیدا کنند.
نظر شما