به گزارش گروه بین الملل حیات؛ جنگ در غزه سرنوشت و آینده بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی را به خطر انداخته است. از یک طرف، بسیاری از اسرائیلی‌ها خواستار برکناری او هستند و از طرف دیگر، نتیجه‌گیری در مورد تمایل بین‌المللی برای کنار رفتن او نیز با توجه به مخالفت نتانیاهو با تشکیل کشور فلسطین، چندان سخت و دشوار نیست، اما دوره نخست وزیری او در سال ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد و ساز و کار واضح و روشنی برای برگزاری انتخابات زودهنگام وجود ندارد.

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به بررسی ۴ مسیر پرداخته که احتمالا به برکناری نتانیاهو قبل از پایان دوره نخست وزیری او در سال ۲۰۲۶ می‌انجامد.

مسیر نخست: فروپاشی کابینه او

روزنامه نیویورک تایمز تاکید کرد که ساده‌ترین راه برای برکناری نتانیاهو، فروپاشی کابینه او است، در حالی که ائتلاف نتانیاهو ۶۴ کرسی کنست را در اختیار دارد، تنها به جدا شدن ۵ عضو این ائتلاف، کابینه او فرو خواهد پاشید و باید در عرض ۳ ماه انتخابات جدید برگزار شود.

این روزنامه می‌افزاید در صورتی که اسموتریچ و ایتمار بن غفیر دو وزیر تندرو اسرائیلی از کابینه جدا شوند که در صورت موافقت نتانیاهو با آتش‌بس در غزه، احتمالی بسیار قوی است، حزب یائیر لاپید رهبر جریان اپوزیسیون می‌تواند به طور موقت به کابینه نتانیاهو بپیوندد، البته نه بخاطر ممانعت از برگزاری انتخابات زودهنگام، بلکه برای اینکه توافق مبادله اسرا به سرانجام برسد.

روزنامه مذکور بیان کرد که ممکن است اسموتریچ و بن غفیر برای برگزاری انتخابات مجدد و مشارکت در آن به عنوان رهبران احزابی که به دنبال توسعه شهرک سازی و ممانعت از تشکیل کشور مستقل فلسطین هستند، پشت نتانیاهو را خالی کنند که هدف آن ها در این سناریو کسب حداکثر آرای نمایندگان لیکود است که از نتانیاهو و حزب او به سبب شکست هفتم اکتبر به تنگ آمده‌اند.

مسیر دوم: سلب اعتماد از دولت

اما مسیر دوم که به مراتب پیچیده‌تر است، رای گیری برای سلب اعتماد از کابینه نتانیاهو است. در رابطه با این گزینه هم امنون ابراموویچ تحلیلگر سیاسی شبکه ۱۲ گفته که حداقل ۵ نفر از قانونگذاران حزب لیکود باید از دولت کنونی جدا شوند و در مورد جایگزین نتانیاهو در داخل حزب خود تصمیم گیری کنند، سپس موافقت اکثریت قانونگذاران را برای انتخاب آن‌ها کسب کنند. هدف از این ساز و کار براندازی نتانیاهو و جایگزین کردن فردی دیگر بجای او با حداقل زمان تعطیلی ممکن است.

نیویورک تایمز تاکید کرد که این گزینه با مشکلاتی همراه خواهد بود از جمله اختلاف میان سیاستمداران حزب لیکود و موفقیت نتانیاهو در تحریک رقبای خود برعلیه یکدیگر و احیانا تهدید آن ها بر اساس پرونده‌هایی که به دقت محافظت می شوند و تهدید به مرگ سیاسی در صورتی که اقدامی را علیه او صورت دهند.

مسیر سوم: خروج اپوزیسیون از دولت وحدت

بنی گانتز و گادی آیزنکوت می توانند از کابینه جنگ خارج شده و از دولت وحدت در زمان جنگ عقب نشینی کنند تا اینگونه کار را به برگزاری انتخابات زودهنگام بکشانند. اما با توجه به اینکه هیچیک از این دو نفر اکثریت را در اختیار ندارند، هیچکدام به تنهایی قادر به براندازی نتانیاهو نخواهند بود.
نیویورک تایمز تاکید کرد که گانتز محبوب‌ترین شخصیت سیاسی کنونی در اسرائیل است، حال آنکه او بیش از هر طرف دیگری به صراحت نتانیاهو را در جریان جنگ مورد انتقاد قرار می دهد.

مسیر چهارم: اعتراضات مدنی

اما مسیر چهارم که برخی آن را محتمل‌تر می دانند، بسیج جریان ها برای برگزاری تظاهرات علیه نتانیاهو است که قبل از واقعه هفتم اکتبر، اسرائیل را به مدت ۹ ماه تقسیم کرد. این روزنامه می افزاید که جنگ به نوعی موجب وحدت اسرائیلی ها شد اما این وحدت به تدریج به سبب برخی مسائل مربوط به جنگ همچون اسرا و چگونگی پایان جنگ و اینکه اوضاع بعد از جنگ چگونه خواهد بود، تضعیف شد و رو به اختلاف نهاد.

ناتان ساکس مدیر مرکز سیاست خاورمیانه در موسسه بروکینگز در گفتگو با نیویورک تایمز بیان کرد: تظاهرات هایی که از جریان چپ سیاسی فراتر رفت و نگرانی هایی در مورد سرنوشت اسرای اسرائیلی همراه به خشم نسبت به شکست های هفتم اکتبر ایجاد کرد، می تواند فشاری حقیقی را بر ائتلاف دولتی برای برگزاری انتخابات زودهنگام در سال جاری وارد کند.

از سوی دیگر، نیویورک تایمز افزود مسئولان آمریکایی اشاره کردند که رویارویی مستقیم با نتانیاهو در رابطه با راه حل دو کشور ممکن است نتایجی عکس را در پی داشته باشد که همین مسئله کمپین او در داخل حزب لیکود و کل "اسرائیل" را تقویت خواهد کرد به اعتبار اینکه او مانعی ضروری در مقابل تشکیل کشور فلسطین است.