به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات، مرتضی آتش زمزم کارگردان فیلم «دروغهای زیبا» گفت: زمانی که برای تهیه فیلم مستند اولین بار به بنگلادش رفتم براین کشوری جالب بود و دوست داشتن در این باره فیلم بنویسم بنگلادش کشوری فقیر است و پرتراکم ترین کشور دنیا محسوب میشود. شهر داکا سیستم حمل و نقل عمومی دارد و برایم بسیار جالب بود و دلم میخواست در این باره یک قصه بنویسم.

حجت الرشید نویسنده فیلم گفت: ایران کشور دوم من است و تقریبا ۶سال در ایران و در دانشگاه تربیت مدرس بودم و همیشه خودم را مدیون زیان فارسی میدانم و هرگز از ایران بدی ندیدم. بنگلادش کشوری بکر است و مرتضی آتش زمزم آن را در این فیلم به تصویر کشید. یکسال و نیم در باره این فیلم شبانه روز تلاش کردیم. خوشحالم یک دوست ایرانی برای «ریکشا» ها فیلم نوشته است. در فیلم جشن نوروز بنگال ها با موزیک ایرانی اکران کردیم و هول این بود که نشان دهیم فرهنگ ایرانی و بنگالی کنار هم است. مردم ما بسیار مهمان نواز هستند.

جایار احسن بازیگر نقش اول فیلم گفت: خوشحالم در کشوری سینمادوست حضور دارم. همیشه دلم میخواست به ایران آمده و با سینماگران آشنا شوم. در سراسر جهان هر زمان راجع به فیلم صحبت می شود باید راجع به فیلمهای ایرانی نیز حرف بزنیم. دوستان ایرانی در این فیلم بسیار صبور بودند فیلمبرداری در بنگلادش بسیار سخت بود. فیلم ما نیز برای افتتاحیه فیلم فجر انتخاب شد و سپاسگزارم از همه.

وی در پاسخ به سوالی که تمایل دارید با کدام بازیگر ایرانی همبازی شوید و کدام یک از بازیگران ایرانی را میشناسید، گفت: من عباس کیارستمی مجید مجیدی و داریوش مهرجویی را میشناسم.

آتش زمزم در پاسخ به سوال خبرنگاری که چرا ناشنوایان و کشور بنگلادش را انتخاب کردید، گفت: در ایران برای فیلمسازان مستقل فیلمسازی سخت شده است و فقط افرادی خاص می‌توانند فیلم بسازند این بود که من به بنگلادش رفتم و از طرفی این کشور بریم جذابیت داشت. من داستان‌هایی راجع به ناشنوایان دیده و شنیده بودم و تصمیم گرفتم راجع به آنان فیلم بنویسم.

فواد حجازی آهنگساز فیلم گفت: من آهنگ پرسون پرسون را انتخاب کردم چراکه این موسیقی در بنگلادش می‌توانست بسیار تاثیر گذار باشد. خیلی نباید مته به خشخاش گذاشت.

زمزم در پاسخ به سوال وجه تسمیه فیلم گفت: اسم فرشته را انتخاب کرده بودیم اما چون یکی از همکاران این نام را برگزیده بودند من منصرف شدم.ضمن اینکه کمی در فیلم به نام آن اشاره شده بود. در بنگلادش فیلمهای هنری بسیار سیاه است اما من از ترکیب رنگها و زندگی روزمره استفاده کردم و سعی کردم قصه ای انسانی داشته باشیم. تعاملی که میان کشور ما وجود دارد در آنجا وجود ندارد و ما سعی کردیم کاری فرهنگی کنیم. کل دنیا به سمت جنگ و آتش می‌رود و ما نگاهمان انسان شناسانه میان ادیان بود. من مرزها را قبول ندارم و روزی در دنیا به این مرزبندی ها می‌خندند.مهم انسانیت است. فیلم بعدی ام را در بوتان خواهم ساخت.

نویسنده فیلم گفت: در بنگلادش افراد خرافاتی فکر میکنند ناشنواها «جن» دیده اند و آنان را پیش دعانویس می‌برند. ما می‌خواستیم علم را نشان دهیم. راننده ریکشا در این فیلم سه ماه تلاش کرده بود تا راندن ریشکا را بیاموزد. افتخاری صدابردار فیلم گفت: در فیلم صدابرداری بسیار سخت بود چون صدای بوق ماشینها و موتورها قطع نمیشد.

شومون فرخ بازیگر نقش اول مرد فیلم گفت: من عاشق ایران هستم و بار چهارم است که به ایران آمده ام. اگر در زمینه فیلم کار کنم حتما دلم میخواد در فیلمهای ایرانی ایفای نقش کنم. فیلمهای ایرانی واقعیتگرا هستند و با دیدن محمدرضا هدایتی برایم جالب بود که چگونه بدون تمرین و بازیگری در لحظه باشد. من فیلم سیمین را دیدم و با آن اشک ریختم.