به گزارش خبرنگار گروه ورزشی حیات؛ تیم ملی ایران شب گذشته دومین بازی خود در جام ملتهای آسیا ۲۰۲۳ را برگزار کرد و با نتیجه یک بر صفر هنگکنگ را شکست داد. شاگردان امیر قلعهنویی با این پیروزی صعودشان به مرحله یکهشتم نهایی را قطعی کردند و با توجه به تساوی یک - یک در بازی امارات و فلسطین، با کسب نتیجه مساوی در بازی هفته سوم مقابل امارات هم میتوانند به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعدی شوند.
با این وجود نتیجه این دیدار و عملکرد ملیپوشان در جریان مسابقه به شکلی بود که تردیدهای زیادی نسبت به کیفیت تیم ملی و موفقیتش در این مسابقات ایجاد شد و انتظارها به هیچ عنوان از یوزها در دومین گام در مسابقات برآورده نشد. به این بهانه به بررسی ضعفهایی که به نظر میرسید گریبان تیم ملی را در این بازی گرفته است میپردازیم:
تغییرات زیاد در ترکیب اصلی
تیم ملی در بازی مقابل هنگ کنگ 5 تغییر نسبت به دیدار با فلسطین در ترکیب خودش ایجاد کرد، یعنی اگر دروازهبان را کنار بگذاریم، از 10 بازیکن داخل زمین 5 نفر تغییر کردند و این یعنی 50 درصد تفاوت میان دو بازی که به شدت غیر استاندارد و غیر اصولی است. فوتبال یک کار تیمی است و بر مبنای شناخت و هماهنگی میان بازیکنان بنا شده است و تغییرات زیاد مانع از شکل گیری این فاکتور خواهد شد.
ترکیب تیم ملی مقابل هنگ کنگ به شرح زیر است:
علیرضا بیرانوند، میلاد محمدی، سید مجید حسینی، محمد حسین کنعانی، رامین رضاییان، سامان قدوس، روزبه چشمی، مهدی قائدی، مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش و شهریار مغانلو
بر این اساس تیم ملی کشورمان به نسبت بازی با فلسطین با ۵ تغییر به مصاف هنگکنگ رفته و میلاد محمدی، مجید حسینی، روزبه چشمی، شهریار مغانلو و رامین رضاییان به ترتیب جانشین احسان حاج صفی، شجاع خلیلزاده، سعید عزتاللهی، کریم انصاریفرد و صادق محرمی شدهاند.
این میزان تغییرات اثر خودش را در بازی گذاشته بود و عدم هماهنگی میان بازیکنان در کارهای تیمی و پاسکاریها مشهود بود و تعداد بالای پاسهای اشتباه و کند بودن در حرکت رو به جلو موردی بود که خودش را به این واسطه نشان داد. اگر تیم ملی میخواهد در ادامه مسابقات موفق باشد باید به ترکیب ثابت خودش دست پیدا کند و این میزان تغییرت مخرب را دیگر شاهد نباشیم.
شکم سیری بابت صعود قطعی؟
تیم ملی ایران میدانست با توجه به تساوی فلسطین و امارات، با هر نتیجهای پیروز شود صدرنشین گروه خواهد شد و صعودش به دور بعد قطعی است و این را میتوان به خیال راحت ملیپوشان در دیدار با هنگ کنگ ارتباط داد که به نوعی از روی شکم سیری بازی میکردند و به توپ ضربه میزدند.
این مساله به هیچ وجه منطقی نیست چرا که برتری یک بر صفر نتیجه مطمئنی محسوب نمیشود، کما اینکه چند بار دروازه تیم ملی ما از سوی هنگ کنگ تهدید شد و ممکن بود پیروزیمان را در دقایق آخر با تساوی عوض کنیم. اگر ملیپوشان بابت نتیجه دیگر دیدار دو تیم گروه انگیزه رقابت با هنگ کنگ و کسب یک نتیجه خوب را از دست دادهاند واقعاً ذهنیت اشتباهی در مسابقات دارند و از سطح رقابت و اهمیت بازیها و نتیاج آن آگاهی ندارند.
ذهنیت اشتباه یک بار مقابل ژاپن در دوره قبل مسابقات ما را تنبیه کرده است و باید با عبرت گرفتن از این موضوع با انگیزه و ذهنیت درست وارد هر بازی شویم.
مراقب ساقهایتان باشید
یک تفکر قدیمی در تیم ملی وجود دارد و آنهم مراقبت بازیکنان از مصدومیت است. این موضوع از سالها و دهههای قبل در مورد ملیپوشان خصوصاً لژیونرها صدق میکرد و همیشه بخشی از افکار عمومی اعتقاد داشتند بازیکنان در تیم ملی مراقب مصدوم نشدن هستند و از همین رو با احتیاط بازی میکنند. این که چنین گزارهای چقدر صحت دارد قابل سنجش نیست ولی این احساس از بازی ملی پوشان منتقل میشد که خیلی به دنبال درگیر شدن با حریفان نیستند و ترس این را دارند که دچار مصدومیت شوند.
این موضوع از دو جنبه میتواند در نظر گرفته شود. یکی حفظ آمادگی برای بازیهای مهمتر تیم ملی و دچار نشدن به عاقبت شجاع خلیل زاده، مرتضی پورعلیگنجی و در همین بازی مجید حسینی است و یک جنبه دیگر آن از دست رفتن شانس پیشنهادهای باشگاه برای بازیکنان است.
این روزها صحبت از انتقال قطعی مهدی طارمی به اینتر است و چند بازیکن دیگر ما هم در گیر و دار تغییر تیم هستند و اگر در این مسابقات دچار مصدومیت شوند آینده شغلی شان به کلی شاید به خطر بیافتد. امیدواریم این یک گمان اشتباه باشد و در بازیهای آینده عکس این موضوع را شاهد باشیم.
نظر شما