به گزارش گروه وبگردی حیات؛ یک تیم تحقیقاتی سیگنالی را که از یک جهت مشابه و با اندازه تقریباً یکسان می‌آید با ویژگی غیرقابل توضیح دیگری شناسایی کرده اند که توسط برخی از پر انرژی‌ترین ذرات کیهانی کشف شده تولید می‌شود.

دانشمندان توضیح دادند که این ویژگی مرموز را پس از تجزیه و تحلیل حدود ۱۳ سال داده‌های تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی ناسا در حالی که به طور کامل به دنبال چیز دیگری بودند، پیدا کرده اند.

این تلسکوپ قدرتمند می‌تواند پرتوهای گاما را که انفجارهای عظیمی از نور پرانرژی هستند، هزاران تا صدها میلیارد برابر قدرتمندتر از آنچه چشم ما می‌بیند، تشخیص دهد. آن‌ها اغلب هنگام انفجار ستارگان یا وقوع انفجار هسته‌ای ایجاد می‌شوند.

دانشمندان در جستجوی یکی از قدیمی‌ترین ویژگی‌های پرتوهای گاما برای ایجاد اولین اتم‌ها بودند که به عنوان پس‌زمینه مایکروویو کیهانی (یا CMB) شناخته می‌شود. این پرتو، پرتویی باقی‌مانده از آغاز جهان است.

تشعشعات پس‌زمینه مایکروویو کیهانی ساختاری دوقطبی دارد که یک انتهای آن به سمت صورت فلکی شیر می‌رود و نسبت به انتهای مخالف آن داغ‌تر و پرانرژی‌تر است.

اخترشناسان عموماً معتقدند که حرکت منظومه شمسی ما این ساختار را ایجاد می‌کند.

در عوض، این تیم سیگنالی را که از یک جهت مشابه و با اندازه تقریباً یکسان با ویژگی غیرقابل توضیح دیگری که توسط برخی از پرانرژی‌ترین ذرات کیهانی کشف شده تولید می‌شود، شناسایی کردند.

الکساندر کشلینسکی، کیهان شناس در دانشگاه مریلند و مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا، می‌گوید: ما سیگنالی بسیار قوی‌تر و در قسمتی متفاوت از آسمان نسبت به چیزی که به دنبالش بودیم، پیدا کردیم.

دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که این سیگنال می‌تواند به این ذرات بسیار پرانرژی، معروف به «اشعه‌های کیهانی فوق‌انرژی» (UHECR) مرتبط باشد.

به گفته ناسا، منشا پرتوهای کیهانی با انرژی فوق العاده بالا، که بیش از یک میلیارد برابر پرتوهای گاما انرژی دارند، یکی از بزرگترین اسرار در اخترفیزیک باقی مانده است.

از سوی دیگر، دانشمندان توضیح دادند که این ویژگی جدید پرتوهای گاما می‌تواند شبیه پس زمینه مایکروویو کیهانی (CMB) باشد که قدیمی‌ترین نور در جهان است.

کریس شریدر، اخترفیزیکدان در گودارد، می‌گوید: ما یک سیگنال دوقطبی پرتو گاما پیدا کردیم، اما اوج آن در آسمان جنوبی، دور از پس‌زمینه مایکروویو کیهانی است، و اندازه آن ۱۰ برابر بزرگ‌تر از چیزی است که ما انتظار داریم.

دانشمندان بر این باورند که این کشف را می‌توان با ویژگی پرتوهای گامای کیهانی مشاهده شده توسط رصدخانه پیر اوگر در آرژانتین در سال ۲۰۱۷ مرتبط دانست.

اخترشناسان بر این باورند که این دو پدیده (پرتوهای گاما و پرتوهای کیهانی با انرژی فوق‌العاده بالا) به دلیل شباهت ساختارشان، می‌توانند از یک منبع ناشناخته سرچشمه بگیرند. آن‌ها امیدوارند که منبع مرموز را شناسایی کنند یا توضیحات جایگزینی برای هر دو ویژگی ارائه دهند.

کشف غیرمنتظره ناسا می‌تواند به اخترشناسان کمک کند تا ایده‌های مربوط به نحوه ایجاد ساختار دوقطبی را تأیید یا به چالش بکشند.