به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ زمانی که به قطعه پنجاه بهشت زهرا (س) رسیدم، دیدن مادران، همسران و خانواده‌هایی که با تمام سختی‌ها (آلودگی هوا و سرمای شدید) به دیدن عزیزان آسمانی شده خود آمده بودند، هیجان خاصی به من بخشید.

در بدو ورود یک خانم نشسته بر نیمکت توجه‌ام را جلب کرد، عزمم را جزم کردم و نزیک‌ او شدم؛ زیر لب دعا می‌خواند و چهره‌ی آرامی داشت. از او خواستم راجب شهیدی که برایش دعا می‌‎خواند، صحبت کند و او سفره دل خود را در خصوص همسر شهیدش برای‌‎مان باز کرد.

خانم بذرافشان همسر جانبازِ شهید حسن عباسی در گفتگو با «حیات» گفت: همسرم که جانباز شیمیایی بود، روز شهادت حضرت زهرا (س) به فیض شهادت نائل آمد، اتفاقی که برای ایشان سعادت و برای ما یک نشانه است.

وی با بیان اینکه همسرش نه ماه بعد شهادت برادرش، شهید شد، اظهار کرد: من بیست و چهار سال با ایشان زندگی کردم که زندگی ما پر از عشق و خوبی بود. 

همسر شهید عباسی ادامه داد: یک ماه قبل از شهادت همسرم بر سر مزار بردارشان رفتیم؛ هوا ابری، بارانی و در آستانه ی عید قدیر بود. آن روز روزه بودم و همسرم با وجود اینکه به‌‎دلیل افزایش آثار شیمیایی شدن، حال مساعدی نداشت (دردی زیاد در ریه) تمام حواسش بود تا من بتوانم روزه‌ام را افطار کنم که این نشان از خانواده دوستی، ایشان داشت.

وی با بیان اینکه دو پسر حاصل زندگی او با شهید عباسی است، تاکید کرد: هر چند 13 سال است که از زمان شهادت ایشان می‌گذرد اما همیشه حضورشان را کنارمان حس می‌کنیم و باور داریم شهیدان زنده‌اند؛ هرچند حضور فیزیکی ندارند.

خانم بذرافشان همچنین گفت: ایشان و تمام شهدایی که در جنگ حضور داشتند، خود را مقابل حفظ اسلام و انقلاب مسئول می‌دانستند. مطمئنا اگر ما نگاه و مرام شهدا را دنبال کنیم، می‌توانیم به سر مقصد منظور برسیم.

گفتنی است؛ شهید حسن عباسی در سال 1337 دیده به جهان گشود و در 27 اردیبهشت‌ماه سال 1389، مصادف با روز شهادت حضرت زهرا(س)، به دلیل اثرات شیمیایی شدن در جنگ تحمیلی (مشکلات حاد ریه و تنفسی) دعوت حق را لبیک گفت و به همرزمان شهیدش پیوست.