جواد منصوری اولین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مشاور مرکز اسناد انقلاب اسلامی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ درباره سالروز معرفی عراق به عنوان آغازگر جنگ از سوی سازمان ملل گفت: در واقع برنامه ریزی برای شروع جنگ عراق بر ضد جمهوری اسلامی ایران با آغاز پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. در 31 شهریور 59 جنگ در ابعاد گسترده خود علیه ایران شروع شد. طبق موازین بین المللی باید شورای امنیت به این جنگ پرداخته، با معرفی متجاوز از ادامه جنگ جلوگیری می کرد و سپس اقدامات دیگری که در قوانین بین المللی وجود دارد اجرا کند؛ اما واقعیت این است که با وجود اعمال نفوذ قدرتهای بزرگ و در راس آنان شوروی و آمریکا مانع شدند تا سازمان ملل نقش قانونی خود را ایفا کند.

وی ادامه داد: مجامع بین المللی تا مدتی هیچ واکنشی نسبت به این موضوع نداشتند؛ بعد از فشارهای ایران و کشورهای دیگر سازمان ملل جلسه ای فرمالیته تشکیل داد و در نهایت طرفین برای خویشتن داری دعوت شدند و حتی بحث آتش بس هم مطرح نکردند. در حقیقت تمایلی برای پایان جنگ نشان ندادند. دقیقا داستانی که امروزه برای غزه رخ داده و به راحتی هرگونه برنامه و قطعنامه ای را وتو می کنند؛ البته درباره جنگ عراق علیه ایران نیازی به وتو نبود چون هماهنگی میان آنان وجود داشت. 

منصوری افزود: تا اینکه سال 66 که ایران در شرایط برتری از جنگ قرار گرفت آمریکا و سایر کشورهای عضو دایم شورای ملل با تصوری که ایران در موضع قدرت است؛ بدنبال امتیاز دادن به ایران قرار گرفتند تا آتش‌بس را مطرح کنند بلکه عراق مورد تهدید قرار نگیرد.

اولین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بیان کرد: قطعنامه بندهای مبهم و دو پهلویی داشت که جمهوری اسلامی در ابتدا تلاش کرد آنان  را اصلاح کرده و به شکل قاطعتری درباره جنگ صحبت شود. در واقع ایران خواستار اصلاح این موضوعات بود که درباره غرامت، آغازگری جنگ و مجازات متجاوز بندهای قطعنامه اصلاح شود. زمانی که ایران قطعنامه 598  را نپذیرفت قدرتهای بزرگ امکانات بسیاری را در اختیار عراق قرار دادند و با این امکانات نیروهای جمهوری اسلامی در شرایط بسیار سختی قرار گرفتند که ادامه جنگ می توانست خسارات جبران ناپذیرتری به وجود بیارود؛ ضمن اینکه امریکا نیز به صورت غیر مستقیم از طریق حمله به اسکله های نفتی و هواپیماهای ایرانی و... برای فشار بر ایران وارد جنگ شد. 

مشاور مرکز اسناد انقلاب اسلامی گفت: در هر صورت ایران قطعنامه را با شروط معرفی آغازگر جنگ، پرداخت غرامت جنگی و محاکمه متجاوز پذیرفت. مذاکرات مربوط به قطعنامه 598 آغاز شد و حدود 2 سال طول کشید و بالاخره دبیرکل سازمان ملل 18 آذر 1369 در بیانیه ای اعلام کرد که عراق آغازگر جنگ بوده است. ایران انتظار داشت که در ادامه دو خواسته دیگر اعمال شود؛ اما کشور عراق به هیچ عنوان زیربار نرفت و این موضوعات همیشه به عنوان درخواست ایران مطرح بوده است به گونه ای که بارها یادداشت رسمی را در دبیرخانه سازمان ملل به  عنوان خواسته ای قانونی بر اساس مواضع بین المللی به ثبت رسانده است. 

وی تشریح کرد: قدرتهای بزرگ به عنوان گردانندگان سازمان های بین المللی به این موضوع اعتنایی نکرده و کار پیش نرفت. ما در مذاکرات خود با طرف عراقی در ژنو این موضوع را مطرح کردیم و حرف آنان این بود که جنگ تحمیلی نتیجه تحریکات شما بوده و ما متجاوز محسوب نمی شویم؛ همچنین در کنفرانس بین المللی در سال 63 در مکزیکوسیتی در جلسه یونسکو نماینده عراق صریحا مطرح کرد که «ایران قصد داشته است انقلاب اسلامی را به عراق صادر کند و ما برای جلوگیری از صدور انقلاب اسلامی به عراق جنگ را آغاز کرده ایم.»