به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی حیات؛ آلودگی هوا و ترافیک، بیماری سرماخوردگی بزرگسالان نیست که با یک نسخه مشابه پزشک درمان شود این مشکل دیرینه سال هاست که گریبان نه تنها تهران بلکه تمام کلان شهرهای ایران را گرفته است متاسفه سو مدیریت شهری نه تنها ابروی آن را درست نکرده بلکه چشمش را هم کور کرده است.   

  پل صدر یکی از محدود پروژه هایی است که شهرداری تهران در حوزه ی کاهش ترافیک این شهرانجام داد،  پلی که به گران‌ترین پل خاورمیانه تبدیل شد با مسافت و مساحت بسیار کم که با نیمی از هزینه آن می شد  مترو یا حتی خطوط بی آر تی را به نحو احسنت تقویت کرد.

به تازگی در شهرداری تهران زمزمه های راه اندازی تراموا به گوش می رسد که بازهم بوی خوبی از آن به مشام نمی‌رسد، هر چند تراموا یکی از وسایل محبوب برای سفرهای داخل شهری به شمار می رود اما  از کاستی ها مبرا نیست. هر چند که این نواقص بیشتر برای گروهی غیر از مسافران، چشم گیر است .

چالش های ترموا در مواجه با زیرساخت های تهران

 علاوه بر هزینه بر بودن ترموا نسبت به اتوبوس و مترو بسیار سرعت پایین تری نسبت به سایر وسایل دارد که این خود یکی از دلایل ایجاد ترافیک در سطح شهر می شود. دومین مشکل دکل هایی است که در سطح شهر برای تغذیه ترموا نصب می شود که از لحاظ  بصری برای برخی از  ساختمان ها اطراف سبب ایجاد مزاحمت می شود.

از طرفی خیابان های تهران برای ریل های ترموا بستر سازی نشده و اگر قرار باشد ترموا به تهران بیاید، باید زیر ساخت ها ی آن انجام شود که بازهم بسیار پر هزینه است و علاوه بران شهرهای تهران گنجایش ان را ندارد و اگر قرار باشد ریل های آن در سطح شهر قرار نگیرد باید ترموا با قیمت بسیار بالا خریداری شود  و با یک هرینه گزاف تری از ریل تبدیل به ترامو با چرخ شود که به عبارت عامیانه تر لقمه را دور دهان چرخاندن است .

شهرداری تهران به بهای کاهش ترافیک و الودگی هوا هربار اقداماتی را ترتیب داده است که باید عطایش را به لقایش بخشید  و  نمی‌توان برای این امر مهم صرفا به الگوی ظاهری شهرهای دیگر در جهان  توجه کرد و از آن بدون در نظر گرفتن بسترهای شهر الگو برداری کرد.

از طرفی ایده راه اندازی ترموا درپایتخت برای کاهش آلودگی هوا به دلیل عدم استفاده از سوخت ها و الاینده های مضرر بود که پیشنهاد ترامو ی لاسیتیکی به جای تراموی برقی پیشنهادی از ابس بیهوده است که می توان هزینه ی خرید تراموا چرخی را برای همان بی ار تی یا مترو استفاده کرد .

کدام ترموا به حال تهران مناسب تر است؟

ناصر امانی درخصوص اینکه کدام ترموا مناسب تر است با زیرساخت های شهری تهران به تسنیم گفت: تراموا به دو شکل قابل اجراست؛ یکی از آنها تراموای ریلی است که به شبکه برق بالاسری نیاز دارد و راه‌اندازی آن زیرساخت‌های معابر شهری را دچار تغییر می‌کند؛ نوع دیگر، تراموایی است که در آن از چرخ لاستیکی استفاده می‌شود، ساختار آن مانند یک اتوبوس است و نیازمند برق بالاسری و زیرساخت خاصی نیاز نیست.

امانی با بیان اینکه ترموا نوع دوم به نظر بنده مناسب تر به حال تهران است ادامه داد و گفت: راه‌اندازی تراموا با ساختار چرخ لاستیکی به طور قطع هزینه‌ کمتری نسبت به نوع اول آن دارد و استفاده از تراموا با ریل علاوه بر افزایش هزینه‌ها، نیاز به مطالعات بیشتری برای بررسی محورهای قابل اجرا دارد و در هر مسیری نمی‌توان از آن بهره‌مند شد به عنوان مثال در مسیری مانند میدان آزادی تا تهرانپارس به دلیل عبور تونل‌های متعدد مترو و کم بودن فاصله آنها تا سطح زمین، اجرای تراموا نوعی تهدید محسوب می‌شود.

عضو شورای اسلامی شهر تهران خاطر نشان کرد: اما نوع دوم تراموا یعنی تراموا با ساختار چرخ لاستیکی در همه معابر شهر قابل اجراست و اگر شهرداری بتواند به سمت استفاده از این نوع تراموا حرکت کند، حتما از آن حمایت می‌کنیم زیرا راه‌اندازی آن می‌تواند به بهبود وضعیت حمل و نقل عمومی کمک کند. 

انتهای پیام/