جعفری ندوشن گفت: در خاک عراق وسط یک متر و نیم برف باید در چادر می خوابیدیم. اما از سرما نمی توانستیم بخوابیم؛ شبها چمباتمه می زدم یکهو صبح که بلند می شدم می دیدم یک کیسه خواب و پتو رویم است.