به گزارش گروه ارتباطات حیات؛ تامین مالی جمعی یکی از ابزارهای جدید تامین مالی محسوب می‌شود. این روش که جدید و نوپا است، در ایران با استقبال خوب سرمایه‌گذاران و سرمایه‎‌پذیران مواجه بوده است. مهدی کرشته، عضو کمیسیون کرادفاندینگ نصر تهران درباره‌ وضعیت این صنعت در ایران می‌گوید: «تا به امروز در کشور از بین مدل‌های تامین مالی جمعی تنها مدل تامین مالی جمعی مبتنی بر بدهی اجرایی و توسعه داده‌ شده است. تامین مالی جمعی بر مبنای سهام و کالا، دو مدل مغفول مانده از مدل‌های تامین مالی جمعی است که متاسفانه فضا هنوز برای استفاده از این مدل‌ها در ایران فراهم نشده و با توجه به نیاز موجود در جامعه، باید فضای اجرای آن‌ها نیز فراهم شود. در سطح جهانی با توجه به خدمات متنوع بانکی و بازار سرمایه برای شرکت‌های کوچک متوسط، مدل بدهی به صورتی که در ایران است توسعه نیافته است. لذا مقایسه وضعیت تامین مالی جمعی در ایران و جهان چندان کارآمد نیست».

او ادامه داد: «همانطور که گفته شد جای روش‌هایی برپایه سهام و کالا در کشور خالی است. مدل سهام مناسب‌ترین مدل تامین‌مالی جمعی برای فضای استارتاپی است. هرچند این مدل می‌تواند به نقد شوندگی سهام استارتاپ‌ها کمک شایانی کند که در سطح جهانی نیز همین کارکرد را داشته است ولی از نظر اقتصادی به دلیل سطح پایین کارمزدها و عدم صرفه اقتصادی قابل اجرا نیست».

این فعال حوزه تامین مالی جمعی افزود: «روش مبتنی بر کالا نیز به دلیل محدودیت صریح دستورالعمل تامین مالی جمعی درخصوص انطباق با قراردادهای مشارکتی، ذیل دستوالعمل تامین مالی جمعی قرار نمی‌گیرد و از آنجایی که این بخش متولی دیگری هم در کشور ندارد، این مدل با قوائد و قوانین جاری کشور قابل اجرا نیست».

کرشته درباره‌ی میزان استقبال از این صنعت نیز می‌گوید: «سرمایه‌گذاران و سرمایه‌پذیران، سرویس‌گیرندگان این صنعت محسوب می‌شوند. چالش‌های موجود در ارتباط با این ذینفعان نسبتا کم و استقبال دو گروه از تامین مالی جمعی خوب و درخور توجه بوده است. در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های کوچک و بزرگ متقاضی تامین سرمایه مورد نیاز خود از این طریق هستند. استقبال سرمایه‌گذاران هم قابل توجه بوده و هر سال با رشد چند برابری، سرمایه‌گذاری در این بازار توسعه پیدا می‌کند».

او در همین زمینه ادامه داد: «این صنعت درحال رشد برای رسیدن به بلوغ و جایگاه اصلی خود نیاز به زمان دارد. این صنعت درحال طی کردن مسیر خود در یک شیب صعودی است. در پایان سال ۱۳۹۹ تامین مالی از این طریق فقط به سه میلیارد تومان محدود می‌شد. تا به امروز میزان تامین مالی از این طریق نزدیک به ۱۵۰۰ میلیارد تومان بوده و احتمالا تا پایان سال به بیش از ۲۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسد. این آمار حاکی از رشد فزاینده این صنعت دارد و درحال سهم‌گیری از بازار مالی ایران است».

عضو کمیسیون کرادفاندینگ نصر تهران درباره‌ی چالش‌های این صنعت در حوزه رگولاتوری هم می‌گوید: «دستورالعمل تامین مالی جمعی یک کارگروه ارزیابی را برای این صنعت در نظر گرفته که با توجه به عدم شفاف‌سازی مسئولیت‌های این کارگروه، و همچنین به خاطر اختیارات وسیع قانونی، عملا به نظرات شخصی وابسته می‌شود. به دلیل جوان بودن این صنعت و نقص‌های قانونی، بسیاری از روال‌ها قوائد و شرایط از پیش تعیین شده‌ای ندارند. نتیجه وضع موجود تصمیم‌گیری‌های پرتلاطم، بدون استراتژی بلندمدت یا با دور شدن از اهداف اصلی تامین مالی جمعی است».

کرشته درباره‌ی آینده تامین مالی جمعی نیز می‌گوید: «تامین مالی جمعی پتانسیل‌های بسیار زیادی دارد. با توجه به رشدهای چند برابری که در سال‌های گذشته دیدیم، انتظار داریم با شتاب کاهنده‌ای همچنان مسیر این صنعت صعودی باشد. جایگاهی که برای تامین مالی جمعی می‌بینیم کسب بخش مهمی از بازار بدهی خصوصی در بازار سرمایه است. تلاش این است تا این صنعت سهم خود را از بازارهای غیر رسمی و غیرقانونی بگیرد و به جایگزینی برای آن‌ها تبدیل شود. میزان مبادلات در بخش غیررسمی تامین مالی بسیار زیاد بوده و منجر به آسیب‌های مختلفی می‌شود. با هدایت این سرمایه‌ها به تامین مالی جمعی، بسیاری از این آسیب‌ها رفع می‌شود. در کوتاه‌مدت و تا سه سال آینده امیدوارم میزان مبادلات در این بازار به بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان برسد و در ابعاد پنج سال به بالا از مرز ۳۰ هزار میلیارد تومان هم عبور کند».