به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید «جواد وادیپور»، بیست و نهم شهریور سال ۱۳۳۸، در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش عروجعلی و مادرش خانم‌سلطان نام داشت، تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت و معلم بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیستم اردیبهشت سال ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر آبیک واقع است.
در متن وصیت‌نامه شهید جواد وادیپور آمده است:
«برادران محصلم! به خدای خود و به قلم سوگند می‌خورم که درس خواندن شما در سنگر مدرسه، بالاتر و برتر از خون دادن من و امثال من در سنگر نبرد حق علیه باطل است؛ با مطالعه و درس خواندن، دشمنان اسلام، قرآن و امام بزرگوارمان را ناامید و مأیوس نمایید.
پیامم برای برادران انجمن اسلامی آبیک، این هم سنگران دیرینه‌ام: اگر خطایی از من دیدید، حلالم نمایید؛ امام عزیز بر انجمن‌های اسلامی تکیه‌ی زیادی دارند؛ انجمن‌های اسلامی چشم و گوش این امت هستند؛ اگر حرکتی می‌کنید، فقط برای رضای خدا باشد؛ اگر خدای ناکرده در درون‌تان رضایت خدا مطرح نبود.
اگرچه خودِ کار خوب باشد، آن حرکت را انجام ندهید؛ چرا که «انما الاعمال بالنیات»، اَعمال در روز واپسین به نیت سنجیده می‌شود. خودمان را با جان و مال در خدمت انجمن اسلامی قرار دهیم و نه انجمن اسلامی را در خدمت خودمان؛ چون باید جوابگوی خدایمان در روز محشر باشیم.
پیامم برای خانواده‌ام این است که اولاً از این که برای شما فرزند و برادر خوبی نبودم، مرا ببخشید و عذر می‌خواهم از اینکه آن چنان که شایسته بود در حقتان نیکی نکردم و وظیفه شرعی خود را انجام ندادم.
مادر عزیز و پدر گرامی! خون من رنگین‌تر از خون علی اکبر حسین (ع) و سرخ‌تر از خون شهدای دیگر نیست؛ لذا در شهادتم ناراحت و غمگین نباشید؛ چرا که سرباز روح‌الله بودن افتخار است. برای دامادی پسرتان در حجله‌گاه شهادت حتماً شیرینی و نقل پخش کنید.
در خاتمه از همه دوستان و آشنایان که به دلایلی موجبات ناراحتی‌شان را فراهم کردم، پوزش می‌طلبم. «ضمیر ما نمی‌گنجد به غیر از دوست کس/ هر دو عالم را به دشمن ده، که ما را دوست بس».»
نظر شما