به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ حدیث معصوم (ع) همواره مفسّر و مبیّن قرآن است، به ویژه که فهم بسیاری از احکام دین، بدون کمک احادیث دست نیافتنی است؛ زیرا قرآن در بیشتر آیات به بیان کلیات پرداخته و تبیین جزئیات را به پیامبر اسلام (ص) و اوصیای پس از او واگذار کرده است.
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: ثلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ کُنَّ علَیهِ : المَکرُ ، و النَّکثُ ، و البَغیُ ، و ذلکَ قولُ اللّه ِ : «و لا یَحیقُ المَکْرُ السَّیِّئُ إلاّ بأهْلِهِ». «فانْظُرْ کیفَ کانَ عاقِبَةُ مَکْرِهِم أنّا دَمَّرْناهُمْ و قَومَهُمْ أجْمَعینَ» . و قالَ جلّ و عزّ : «و مَن نَکَثَ فإنّما یَنکُثُ علی نَفسِهِ». و قالَ : «یا أیُّها النّاسُ إنّما بَغْیُکُمْ علی أنْفُسِکُم مَتاعَ الحَیاةِ الدُّنیا».

امام صادق (ع) فرمودند: سه چیز در هر که باشد به زیان خود او تمام شود: نیرنگ بازی، عهد شکنی و سرکشی. و این سخن خداوند است، آنجا که می فرماید: «و نیرنگ بد جز [دامن ]صاحبش را نگیرد»، «پس بنگر که فرجام نیرنگ آنها چه بود، ما آنها و قومشان را بکلّی نابود کردیم» و می فرماید: «کسی که پیمان شکند، در حقیقت به زیان خود پیمان می شکند» و می فرماید: «ای مردم سرکشی شما فقط به زیان خود شماست. شما بهره زندگی دنیا را[می طلبید]».

منبع: (تحف العقول:317)