به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید «ستار مغانلو»، دوم مهر ماه سال ۱۳۴۲، در شهر زنجان به دنیا آمد. وی تا چهارم ابتدایی درس خواند، سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و دوم تیر ماه سال ۱۳۶۲، در پیرانشهر هنگام درگیری با گروه‌های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و مزار او در گلزار شهدای شهر آبیک واقع است.
در متن وصیت‌نامه شهید ستار مغانلو آمده است:
«خدایا! ما با تو پیمان بستیم تا آخر راه برویم و بر پیمان خود هم چنان استوار ماندیم. شهادت مقطعی از حرکت تکاملی انسان است که انسان به وجود مطلق می‌پیوندد. هیچ اجباری در این پیوند نیست؛ بلکه باید انسان راه و توشه را بیابد و از طغیان و زبونی درآید.
انسان وقتی سر دو راهی قرار می‌گیرد، باید یکی را انتخاب کند: عزّت یا ذلّت؛ حسین(ع) یا یزید، من اکنون با قلبی سرشار از عشق به الله، به سوی جبهه و برای دفاع از دین اسلام می‌روم تا به ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» امام امت، خمینی بت شکن، لبیک گویم و بگویم: «ای امام! این جان ناقابل چیزی نیست که در راه خدا از بین برود.
ای کاش هزار جان داشتم و در راه خدا هدیه می‌کردم. مادرم! می‌دانم که آخرین کلام من برای تو دردآور و سخت است و گریه می‌کنی و باید گریه کنی! چرا که همین اشک‌های مادر شهید است که سیلی از آن روان می‌شود و کاخ ستمکاران و جباران را از ریشه می‌کند.
مادر عزیز و مهربانم! اگر چه فرزند خوبی برای شما نبودم؛ ولی از شما می‌خواهم مرا ببخشید و حلالم کنید و برای سلامتی امام عزیز و پیروزی اسلام دعا کنید. حال خدمت شما خواهرانم سلام عرض می‌کنم و می‌خواهم حجاب اسلامی را رعایت کنید؛ چون حجاب شما کُوبنده‌تر از خون من است و نیز شما از می‌خواهم پس از شهادتم به تبلیغ اسلام بپردازید و امام عزیز و یارانش را دعا کنید و برای پیروزی اسلام و نابودی کفار دعا کنید.
برادران عزیزم! از اینکه برادر خوبی برای شما نبودم، می‌خواهم مرا حلال کنید و دنباله رو خون شهدا و همراه با ولایت‌فقیه باشید.»
نظر شما