عراق در شرایطی جنگ را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کرده بود که تحلیلی نادرست و دروغین از قدرت دفاعی و پیوستگی اجتماعی مردم ایران در مواجهه با تهدید خارجی پیش رویشان قرار داشت. بعثی ها نیروهای ایرانی را نیروهایی خشن معرفی می کردند در حالی که خاطرات ثبت شده از مبارزان عراقی که تجربه رویارویی با ایرانیان را داشتند واقعیت دیگری را نمایان می سازد. یکی از این سربازان عراقی «رحیم حسین حلو الحسینی» است که پس از اسارت در ایران ماندگار شد و به احرار پیوست.