به گزارش حیات: در تاریخ‌نگاری جنگ تحمیلی، ذیل عنوان دفاع مقدس از همان روزهای آغازین، جنگ به شکل جبهه دفاعی _ نظامی انقلاب در برابر هجوم دشمن و با عطف به واقعه عاشورا، پذیرش عام پیدا کرد. مدافعان ایران، رزمندگان اسلام نام گرفتند و سربازان مهاجم، پیروان صدام یزید کافر و فضای جنگ و درگیری، فضای کربلا را احیا کرد.

جنگ ایران و عراق از نگاه رزمندگان ایرانی، جنگ اسلام و کفر قلمداد می‌شد. درعین‌حال، رسیدن به اماکن مقدس شیعه و یاد عاشورا، به سربازان ایرانی نیرو و انگیزه می‌بخشید.

بدون شک یکی از اصلی ترین تجلی‌گاه های پیوند فرهنگ عاشورایی با انقلاب اسلامی ایران را می توان در 8 سال دفاع مقدس دید و برای پی بردن به عمق تأثیر فرهنگ عاشورا در دفاع مقدس باید جلوه‌ها و یادگارهای دفاع مقدس یعنی وصیتنامه‌ها، نوشته‌ها و خاطرات شهدا مطالعه و بررسی کرد.

دفاع مقدس مظهر و جلوه‌گاه مضامینی همانند کربلا، نینوا، عاشورا و شعارهای توفنده‌ای مانند «هیهات من الذله» است که در بین آنها نام سیدالشهدا و زینب کبری می‌درخشد که هر یک بار فرهنگ اسلامی و دینی خاص خود را دارد.

این اسطوره‌های تاریخ مذهب شیعه، از کودکی در روح و جان این سربازان حک‌شده بود و جنگ فرصتی را فراهم کرده بود تا رزمندگان ایرانی، ارادت و عشق خود را در عرصه عمل به آزمون بگذارند. از این رو رزمندگان ایرانی در جبهه‌های جنگ خود را سربازان امام حسین (ع) می‌دیدند و این نگاه، عطش آنان را برای شهادت صدچندان می‌کرد.

ویژگی ظلم ستیزی و تاب نیاوردن در برابر ظلم را می‌توان در قیام عاشورا دید که الگوی همه آزادی‌خواهان است و صفحات دفاع مقدس را اگر ورق بزنیم می توان تاثیر مستقیم و غیرمستقیم این فرهنگ بر جهان‌بینی رزمندگان و ملت شریف ایران را مشاهده کرد.

درس‌هایی که رزمندگان از مکتب عاشورا آموخته بودند سبب شد تا ۸ سال دفاع مقدس جلوه‌گاه اخلاقی فضائل و ارزش‌های الهی و سازنده‌ترین و پرشکوه‌ترین تاثیر را بروز دهد.

اکنون نیز تمسک به فرهنگ عاشورا و دفاع مقدس و همچنین نهراسیدن از تهدیدات دشمن عامل اصلی بقای نظام اسلامی است.

*مدیر کل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان چهار محال و بختیاری