به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید «محمدحسین کرمعلیان»، نوزدهم تیر ماه سال ۱۳۴۰، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش قاسم، کارمند نیروی دریایی بود و مادرش عذرا نام داشت، تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت و فروشنده بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم تیر ماه سال ۱۳۶۷، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

در متن وصیت‌نامه شهید محمدحسین کرمعلیان آمده است:

«چه بگویم و چه بنویسم که جداً شرمنده‌ام. چه دارم که بخواهم بنویسم؟ اگر بخواهم از گذشته‌ام بنویسم که جز تباهی و روسیاهی چیزی نبوده است و اگر از آینده بخواهم بنویسم که هنوز هیچ کاری نکرده‌ام؛ پس فقط و فقط از آن لحظه‌ای می‌توانم بنویسم که بعد از سه بار استخاره، عاقبت آیه تشویق به جهاد را دیدم و نوید که شاید گناهان سنگینم را ببخشاید؛ پس ای حق تعالی! –ان شاء‌الله- به خاطر تو آمدم و با دیدن این شرایط جانم را کف دست گرفتم و آماده فداکاری در راهت هستم و بسیار فراوان امید به پذیرش توبه و بخشیده شدن دارم.

خدمت ملت ستمدیده ولی مقاوم، خواهشی بر حسب وظیفه دارم، مبنی بر اینکه امام را تنها نگذارید و فقط به رهنمودهای او گوش فرا دهید و جبهه‌ها را همواره پُر و مستحکم نگه دارید که این جنایتکاران شرق و غرب و نوکرهای وابسته‌شان، همواره در برابر توده‌های انقلابی و قهرمان که از روی ایمان و آگاهی ایستادگی می‌نمایند، عاجز و شکست پذیرند.

از مسئولان و دست‌اندرکاران در هر سمت، پست و مقامی، چه کوچک و چه بزرگ خواهشمندم خود را در برابر خون تمامی شهدا احساس مسئولیت کنند، به این ملت زجر دیده ولی صبور و قهرمان، بیش از پیش توجه نمایند و از خدمتگزاری آنان ذره‌ای کوتاهی و فروگذاری ننمایند.»